Wanda's Wife🐝: Günaydın güzelim
Wanda's Wife🐝: Sabah sabah mutlu ettin beni
Wanda's Wife🐝: bana çok iyi gelmeye başladın
Uzaylı dükkanı 🏳️🌈 : yaaa yerim seni
Uzaylı dükkanı 🏳️🌈: sana iyi gelmek istiyorum çok
Uzaylı dükkanı 🏳️🌈: okulda mısın?Wanda's Wife 🐝: Evet bebeğim
Uzaylı dükkanı 🏳️🌈: bak bebeğimler güzelimler falan sabah sabah kalbime zararsın
Wanda's Wife🐝: İçimden geliyor canım
Uzaylı dükkanı 🏳️🌈: o kızı gördün mü?
Wanda's Wife 🏳️🌈: Almilayı mı?
Uzaylı dükkanı 🏳️🌈: evet
Wanda's Wife 🐝: Evet ya sinirimi bozdu biraz daha konuşmam onla
Uzaylı dükkanı 🏳️🌈: Neden?
Wanda's wife 🐝: yok seni hiç görmeden nasıl güveniyormuşum yok ya güzel değilsen vs saçmaladı yani
Uzaylı dükkanı 🏳️🌈 : bir bakıma doğru söylüyor
Wanda's Wife 🐝: Ne?
Uzaylı dükkanı 🏳️🌈: ya beni beğenmezsen? Tipimi gördükten sonra soğursan?
Wanda's Wife 🐝: saçmalama ben öyle biri değilim seni sevdikten sonra tipin bir önemi yok benim için
Uzaylı dükkanı 🏳️🌈: O kız o zaman boş yapmasın
Wanda's Wife 🐝: Boşver aşk
Uzaylı dükkanı 🏳️🌈: Öpüyorum seni ders başlayacak 💋
Wanda's Wife 🐝: Görüşürüz bebek❤️🔥
Derslerimiz aynı anda başlamıştı nedense. Telefonu kapatır kapatmaz hoca girmişti sınıfa. Nisayla olan sohbetimiz aklıma geldiğinden onu düşünmekten derse odaklanamamıştım. Sürekli hafif hafif gülümsemem Aylinin gözünden kaçmamış ki soru sorup duruyordu.
'Demin sen bahçedeyken bir kız gelip seni sordu.'
'Kim?' Diye yönelttim ayline.
'Adı Almilaymış. Ben de nerde olduğunu bilmiyordum ama bunu sana vermemi istedi.'
'Ne ki bu?'
'Bilmiyorum vallahi anahtarı ondaymış, benden alsın dedi.'
Aylin elime minik bir kutu vermişti. Ağzı kilitliydi. Ders bitince kendimi Almilayı ararken buldum. Sonunda onu bir köşede beni izlerken buldum ve yanına gittim.
'Bu ne demek oluyor Almila?'
'Sana minik bir hediye.'
'Bana neden hediye aldın?'
'İçimden geldi.'
'Sana kızgınım, sabah söylediğin şeyler için.'
'Biliyorum Üzgünüm, o zaman hediyemi kabul et.'
'Bak Nisa rahatsız olur.'
'Ona söylemezsin olur biter. Nereden haberi olacak?'
'Uzak diye ona yalan söyleyemem farkında mısın?'
'Şu sevgili flörtünü iki dakika kenara bırakıp hediyemi açsan?'
'Anahtarı sendeymiş?'
'Anahtarı falan yok ya o meraklı arkadaşın açmasın diye uydurdum, kenarındaki klipsi kaldır açılıyor.'
Almila bile aylini çözmüştü pes. Elimdeki kutuyu açtığımda içinden kelebek şeklinde bir rozet çıkmıştı.
'Benim ismimin yanına kelebek koymuştun, ondan bunu almak istedim.'
'Teşekkür ederim çok incesin, yanındaki kağıt ne?'
'Onu lütfen evde oku, yanımda değil.'
'Bak Almila bu kadar çok anlam yükleme ama, zahmet etmeseydin keşke.'
'Biliyorum flörtün var ama senden karşılık beklemiyorum sen okursun, rozeti de ister tak ister takma sen bilirsin ama kaybetme, görüşürüz.'
Almila'nın düşük yüzle yanımdan ayrılması ona biraz acımama sebep olmuştu. Kendimi onun yerine koyup düşündüm, ben böyle bir şey yaşasaydım çok üzülürdüm. Yani benim değil de onun konuştuğu olsaydı, beni reddetseydi falan. Ama yapacak bir şey yoktu. Benim içimden Nisa geçiyordu. Yine de aldığı kelebekli rozeti gömleğimin yakasına iliştirmiştim. Okul çıkışında Almila'nın gözünden kaçmamıştı.
Almila 🦋 : Rozeti takmışsın çok sevindim
Ben : Evet güzel rozet
Almila 🦋: Notu okudun mu?
Ben: Şimdi okuyacağım
Notu açıp okumaya başladım.
Seni görünce ben
Delirdim birden
O saf güzelliğinde
Beni sardın incedenSana bir adım attım
Bin uzağına düştüm
Aramıza engeller attın
Ben senin derdine düştümHer gün seni görünce
Atıyor kalbim delice
Sen başka birini severken
Ben eriyorum iyiceAma artık bitirip
Seni içimden atıyorum
Yaşanmamışlıklar içinde
Düşlerimle birlikte kayboluyorum.Elveda...
Bana yazdığı şiiri okuyunca gözümden akan yaşa engel olamamıştım. Tam o sırada telefonum titredi.
Uzaylı dükkanı 🏳️🌈: Nasılsın güzelim?
Nisaya cevap vermeden Whatsapp'a girdim.
Ben: Bu şiiri sen mi yazdın
Almila 🦋: Her satırını...
Ben: Bana veda mı ettin yani
Almila🦋: Evet, üzgünüm
Ben: Hayır
Almila 🦋: Doğru olan bu
Ben: Kalmanı istiyorum
Almila🦋: Onunla konuştuğun sürece hayır
Ben: Benimle kal lütfen
Almila 🦋: Neden, bana mı döneceksin?
Ben: Almila. Akışına bırakmak istiyorum
Almila 🦋: Öyle mi dersin?
Ben: evet
Almila 🦋: Zaten gitmek o kadar kolay olmamalı...
Ben: Yani kalıyorsun
Almila 🦋 : evet...