Mr. perfectly fine ✓

six

Aptal Jungkook.

Aptal Jungkook.

İndiğim her merdiven basamağında zihnimin dudakları bu cümle için aralanıyor, sayısız kes beynimde yankılanıyordu.

Aptal Jungkook, sen bir aptalsın, başlı başına bir aptalsın.

Sadece bu, ben bir aptalım ama gerçekten öyleyim, çok doğru bu. Tek doğrum bu.

Yorulmuş gibi hoşlandığımı düşündüğüm şahısın kapısının önünde durduğumda da aptaldım, içeri girip onun şarabını yudumladığımda da ama herif çok yakışıklıydı, çok fazla yakışıklıydı ve esmer yeni beni her seferinde yeniyordu.

Hoş tek bu değildi, ses tonu ve elleri,en çok bunlara düşüyordum sanırım ya da edebi cümlelerine çünkü o bir yazardı, yazardı ve beni mahvediyordu.

Yine de onun öylesine biri olduğunu biliyordum, öylesine bir etkilentim olduğunu tamamen biliyordum ama bu gece asla düşünmek istemiyorum.

Ona bakarken kim taehyung'un mimiksiz yüzünü ve onun vücuduna uydurduğum vücudunu düşünmek istemiyorum bu yüzden çok içtim ve içtim. Nasıl bir anda hayatımın akışı bu kadar hızlandı bilmiyorum ama sadece,

bir yerlerde bir şeyler olduğunu hiçbir şekilde bilemeden,

içtim.

"Onu öldür."

---

"Ah.... Ah, siktir!" Beceriliyorum.

"Ah... Tanrım, tanrım, hayır." Gerçekten beynim, bir sikik ağrı tarafından beceriliyor. Elim şakaklarıma giderken bir kıkırtı sesi duydum ve doğrulamaya çalıştım ama bu omzuma tutunan ellerle engellendi. "Deli gibi içersen, böyle olurdu, ne bekliyorsun?"

Komşum, geçici ilgimi çeken adam. Lütfen kapa çeneni, çok asabi ve acı içinde hissediyorum, her şeyi yok edebilecek gibi, bu yüzden ittirdim o elleri ve zorsa olsa açtım gözlerimi.

Sağlam bir içi olduğumu düşünüyor değildim asla, çokta içmezdim. Bir iki yudum, bitti ama dün, o taehyung olacak adam yüzünden kendimi kaybettiğimden en büyük aptallığı yaparak, hayatımda içmediğim kadar içmiştim. Hem de saatler içinde yapmıştım bunu, acınasıydım işte. Ne beklenirdi? Çok saçmalamıştım şimdi cezasını çekecektim.

"Çok saçma davrandım mı?"

"Sadece seni biri aradı ve üzülerek söylüyorum, açmak zorunda kaldım. 7 cevapsız çağrıya kimse dayanamazdı, rahatsız olma."

"Olmam ama beni kim arayabilir ki?"  Beni gerçekten kimse arayamazdı. Ne ben telefon insanıydım ne o derecede samimiyetim olan insanlara sahiptim.

"Kim Taehyung." Siktir.

"Ne?!"

"Bağırmasana... Telefonu açtığımda bir kaç inleme sesi duydum, sonra uzun bir sessizlik. Bana sen kimsin dedi."