Who Killed My Father? ( Published Under Librophile Pub House)

Chapter 24

" Damian."

Niyakap ko siya nang magtama ang mata namin. Hawak niya pa din ang tagiliran niya, duguan na din ang kamay niya.

" Are you okay, baby? I'm here." Sambit niya. Hindi ko siya pinatapos ang sasabihin niya. Tumingkayad ako para halikan ang labi niya. Iginala ko din ang kamay ko sa mga balikat nito.

Sumasagot siya sa mga halik ko. Hinila niya din ang beywang ko palapit sa kaniya.

" I love you."

Natapos ginamot ang sugat ni Damian sa bahay. Bumalik kami doon sa bahay na malaking iyon. Nagpatawag nalang kami ng Doktor para dito na siya gamutin, dahil delikado parin sa labas. Nagpaalam na ang Doktor at saka ako na ang nagbayad. Naiwan kami ni Damian dito sa loob ng kwarto niya.

" You should take a rest." Bumusangot ako sa sinabi niya. Umiling ako at saka ako mas lalong lumapit kay Damian.

" I am waiting for something." Sambit ko. Nag isip naman siya.

Hinawakan niya ang kamay ko, hindi naman ako umangal.

" What is it? You should take a rest, baby. This night is so tiring. Take a shower, and after that sleep here with me." Agad kong hinampas ang kaniyang braso. Umiling ako ulit.

Tinignan ko ang kaniyang mga mata. He killed his own father, para lang sa akin. Pinatay niya ang sarili niyang Ama, dahil lang sa mahal niya ako at nangako siya saaking poprotektahan niya ako.

I can't believe it.

" Where's your hon? I want to hear it. I've been waiting for you to say that earlier, but you don't." Tumawa siya sa sinabi ko. Halos hawakan niya na ang tagiliran niya dahil sa tawa. Nakabusangot lang ako sa harapan niya buong magdamag habang tumatawa siya.

" You really want that? I thought you don't want me to call you like that, baby."

" Whatever." Out of embarassment, I walked out. 

May kumatok sa pintuan, nang buksan ko ay si Mama iyon. Agad ko siyang niyakap at saka niya nabitawan ang mga gamit na hawak niya. Hindi na din namin napansin si Matilda at Keily na kasama ni Mama.

" I want to see Damian, Azariah. All this time! I can't believe this!" Sigaw ni Mama sa akin. Tumawa ako at mas lalong niyakap si Mama. Hindi naman na tumuloy si Mama sa kwarto kung nasaan si Damian, nagpapahinga na siya.

Kumalas ako sa yakap at saka ako ngumiti.

" Ma, I bet you already knew that Damian is the Son of Mr. Fuenmayor. Pero hindi niya naman ako pinabayaan, well, in fact, he killed his own Father just because he loves me." Sambit ko dito. Nanlaki ang mata ni Mama sa sinabi kong iyon. Umiiling iling si Mama at saka siya sumimangot sa aking harapan.

Tumawa naman si Matilda at Keily.

" Hindi ako papayag na magkatuluyan kayo, anong gusto ninyong sabihin ng mga tao sa paligid? Na kahit na pinatay ng Ama niyan ang Papa mo, papayag ka na kayong dalawa? Let's go home, Azariah." Napailing ako, mukhang magkaka problema pa ako kay Mama. But, I understand her. She is worried for me, and I know that. Lagi naman.

Umalis sina Keily at Matilda sa harapan namin ni Mama. Baka naroon sila sa kusina at naghahanap ng makakain. Hindi pa din pala ako nakakapag palit ng aking damit mula kanina, mamaya nalang.

Pinaupo ko si Mama sa sofa at doon ko siya kinausap.

" Mom, if he wants to court me or whatsoever, I will allow him. Well, in fact, he saved me, and did everything for me, wala namang masama kung bibigyan ko siya ng-"