AS 01: Agent Uno | Cathleen Valecerina

PROLOGUE

"READY FOR your first day, mi Princesa?" Dada asked while we were eating our breakfast.

"Uhm, not really, Dada. I feel like I'm gonna get sick." I answered, and all of the people around the table chuckled.

"You'll gonna be fine, my dear. Your brothers will be with you. Right, boys?" Mama looked at the triplets; two of them had naughty smiles on their faces. I know that they're planning a wicked thing against me again.

"I'll make sure that my little sister will be in the best condition Mom." Ani ni Kuya A bago muling bumalik sa tahimik na pagkain. 

Sa triplets, si Kuya A ang pinaka matino kaso masyado itong tahimik kaya sumasama lang ako sa kaniya kapag naririndi na ako sa kaingayan nung dalawa.

"Okay then, off you go kids. Be safe and you three look after your sister." Huling paalala ni Dada nang buhatin na namin ang aming mga bag pagkatapos naming kumain.

"Of course Dad." Sabay-sabay na sagot nung tatlo bago nila ako hinintay sa entrada ng dining hall. Humalik pa kasi ako sa pisngi ni Dada at Mama na siyang hindi na ginagawa nung triplets dahil matanda na raw sila eh dalwang taon lang naman ang agwat namin.

Naglalakad na kami palabas ng mansion nang hatakin ni Kuya B ang bag ko mula sa akin at siya na ang nagbitbit non. Napangiti na lang tuloy ako at hindi ko na inagaw yon gaya ng ginagawa ko noon dahil matatalo lang ako. 

He's a naughty brother with Kuya C but the sweetest man when we're alone. He was actually the one who helped me regain my voice.

Gaya ng laging eksena namin tahimik lang si Kuya A sa tabi ni Tito Four habang ang dalawang katabi ko rito sa likod ay parang hindi mapirmi sa mga upuan nila. Sila tuloy ang dahilan kung bakit napakagulo ng biyahe namin papuntang paaralan. Minsan nakikita ko pang napapailing si Tito Four sa kaingayan nung dalawa pero hindi na niya sinuway dahil hindi rin lang naman sila makikinig.

Pinagbuksan ako ni Tito Four ng pinto at halos malula ako sa laki ng papasukan kong paaralan. Natulala tuloy ako sa nakikita ko, buti na lang tinapik ni Kuya B and balikat ko kaya nabalik ako sa katinuan.

"Mag-aral kayong mabuti." Ani naman ni Tito Four bago ito nagpaalam sa amin.

"Come on." Kuya A said, and we both followed him.

Siya ang nauunang maglakad habang nakasunod ako sa likod niya at pinagitnaan ako ni Kuya B at Kuya C. 

I gulped really hard while walking because all their stares were on us. I heard Kuya A snort while I saw Kuya C enjoying the attention. Thankfully, Kuya B gave me a small smile, which was enough to help me calm down a bit because I was feeling too nervous.

"We'll have to leave you here Angel. The principal will call on your class president and your class president will be the one to guide you to your classroom." Paliwanag ni Kuya B sa akin habang nakatayo kami sa harapan ng isang pinto. 

Ayaw ko man sanang mawalay sa kanila pero gaya ng sabi ni Dada, oras na para unti-unti akong matutong tumayo at makitungo sa iba ng mag-isa.

"Don't worry, we'll fetch you on you break time." Pagpapalubag loob ni Kuya A sa akin kaya pinilit kong ngumiti sa kanila kahit nasa loob ko parin ang kaba at takot. Wala na akong nagawa nang tumalikod sila sa akin at naglakad patungo sa klase nila. 

I had no choice now but to knock at the door and face the principal alone. With trembling hands, I knocked softly and only entered when I heard someone say come in.