Chapter 12

1 1 0
                                    


Hindi na ako masyadong nakatulog pagkatapos ko makita ang mga pangyayari, nakatulala nalang ako sa ibabaw hanggang namalayan ko na sumisikat na pala ang araw. Sinusubukan lang pala kaming protektahan ng lola ni Serene, ayaw na niya kami madamay sa mga mangyayari. Ano nga ba ang lihim ng Senses? Bakit ayaw niya sabihin sa amin ito?

Nagluluto na si Zero ng almusal pero hindi pa rin ako bumabangon sa kama, ilang minuto pa ang nakalipas ay pumasok na siya at pilit akong pinalabas ng kwarto para kumain.

"Bakit ang tamlay mo ngayon?" tanong ni Seine.

"Palagi namang matamlay si Xavier," biro pa ni Zero.

Sinabi ko sa kanila ang mga nakita ko kagabi, katulad ng dati, wala silang sinabi kahit tapos na ako magkwento. Bumuntong hininga si Seine, baka nakonsensya pagkatapos niya sinamaan ng ugali si Madame Eloisa.

"Hey!" she reacted, further proving my point.

I countinued to eat the bacon when I noticed something, it was a little bit burnt, I don't think Zero can burn the bacon. I noticed a few of band aids on Seine's fingers, which only solidified my suspicions.

"Ikaw ang nagluto?"

"Ye-yeah, you don't have too push yourself to eat it."

"Well, at least it wasn't as bad as the fish," I said, reminiscing the first time she cooked in our apartment.

I feel like I forgot about something important, another stare at Seine's band aids made me remember what it is.

"Blood!" I screamed.

"Dugo? Nasaan?"

"Ms. Sanchez took my blood when she stabbed me and I gave her my consent!"

Oo nga pala, masyadong marami ang nangyari kaya nakalimutan ko na kinuha pala ni Miss Sanchez yung dugo ko. Lagot na talaga ako nito....

"Huwag kang mag alala, kung gusto nila makuha ang Sight, wala nang mangyayari kasi buhay ka pa. Kailangan nilang patayin ka muna bago nila inumin ang dugo mo," paliwanag ni Serene.

"Well,that certainly made me calm," I retorted sarcastically, "What will happen if they drink the blood when I'm still alive?"

"I don't know," she admitted.

We continued to eat in silence, thinking about what to do next. Ngayon na nakita na namin si Serene, dalawa nalang sa mga Senses ang hindi pa namin nakikilala. Pinagtagpo na kami ng tadhana ni Serene kahit hindi pa kami magkakilala, siguro nasa paligid lang namin ang ibang Senses.

"Hey, is it just me or are most of the Senses seems to be flocking in Granville?"

Napatingala naman si Zero sa kinakain niyang bacon. "Oo nga no, bakit nga ba?"

"Ano ang meron sa Granville at bakit parang nagtitipon dito ang mga may kinalaman sa Senses? Kahit ang Erebos, andito rin."

Tumingin ako kay Seine at nakita ko na umiiwas siya sa mga mata namin. "Anong alam mo?"

"Well, more like suspicions rather than facts."

Seine confessed about a greeting card that was sent to her after the death of Michigan, she also explained that the card was the reason she easily found me in Granville. After knowing my mother's name from her book, she tracked down any relatives and she found me.

"Well, that sums it up. We can safely assume that whoever sent that card knows about us."

"Baka nga ang Erebos pa ang nagpadala ng card sa iyo para pumunta ka sa Granville," pagdududa ni Zero.

"Care to explain?" I asked.

"Think about it, nandito na ang Erebos bago pa man dumating si Seine, andito sila kasi alam nila na may isang Sense dito, ang hindi nila alam ay kung sino. However, they knew Seine's father as the Sense of Hearing, after killing her father, they sent Seine the card for her to go to Granville and find you because the only one who knows the name of a Sense is her. Ginamit nila si Seine para malaman kung sino ang Sense na nandito sa Granville,"  paliwanag niya sa amin.

The SensesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon