ភាគ 34 :បន្ដហ្គេម

888 59 0
                                    

~ EnJoy Reading ~

មន្ទីពេទ្យ

" ហេតុអីទើបតែមក ដឹងថាអូនចាំបងយូរដែលទេ?"គ្រាន់តែថេហ្យុងលដល់បន្ទប់ភ្លាមជុងហ្គុកដែលអង្គុយចាំគេចោតសួរទាំងទឹកមុខពិបាកមើល

" សុំទោស….កុំខឹងអីណា បងក៏មិនចង់ទៅដែលតែការងារត្រូវដោះស្រាយ បងមិននឹកស្មានថាអូនក្រោកលឿនបែបនេះ….." រាងក្រាស់ចូលមកអោបកាយតូចជាប់ជាការលួងលោម

" មិនបានខឹងទេ គ្រាន់តែមិនឃើញបង ស្មានតែបងទៅធ្វើអ្វីគ្រោះថ្នាក់ទៀតហើយ ?" រាងតូចថយពីការអោបលើកដៃតូចៗមកក្រសោបមុខសង្ហាររបស់នាយ

"កុំបារម្ភបងមិនទៅណាចោលអូននោះទេបងសន្យាបងមិនអោយខ្លួនឯងមានរបួស មិនទៅធ្វើអ្វីដែលមានគ្រោះថ្នាក់មិនអោយអូនបារម្ភទេ ញញឹមមួយមកអាក្មេងជើងល្អ…."ថេហ្យុងក្រសោបដៃតូចញញឹមស្រស់ស្របនឹងកែវភ្នែកមុតថ្លានោះធ្វើអោយបេះដូងក្មេងតូចសឹងរលាយទៅហើយ

" បងសន្យាហើយណា៎៎…." 
" បាទ….យប់ណាស់ហើយញាុំអ្វីហើយរឺនៅ ?" 
" រួចហើយ….ចុះបងនោះថេយ៍ ?" 
" រួចហើយ គេងបានហើយណា "

"បងចង់ទៅណា?"ជុងហគុកចាប់ដៃថេហ្យុងចាប់ពេលនាយក្រោកចង់ដើរចេញ

" បងទៅបន្ទប់ទឹកសម្អាតខ្លួនបន្ដិច គេងទៅណាបងមិនទៅណាទេ"នាយអង្អែលមុខតូចថ្នមៗ 

ថេហ្យុងចេញពីបន្ទប់ទឹកវិញនៅតែឃើញក្មេងតូច
មិនព្រមគេង

" ហេតុអ្វីមិនគេង ?"  
"ចាំបងនឹងហើយហិហិ…"ជុងហ្គុកតបទាំងសើចស្ងេញ

"មោះចឹងគេងបានហើយអូនមិនអាចគេងយប់ជ្រៅបានទេ " រាងក្រាស់ចូលមកទាញកាយតូចអោយស្ថិតក្នុងរង្វង់ដៃបិទភ្នែកគេងទាំងពីរនាក់

ពីរបីថ្ងៃកន្លងផុតទៅជុងហ្គុកក៏បានការអនុញាត្តិអោយត្រឡប់មកផ្ទះវិញ

"សប្បាយចិត្តណាស់ទីបំផុតបានមកផ្ទះវិញហើយ"ក្មេងតូចដាក់ខ្លួនលើសាឡុងមួយទំហឹង

" ញាុំស៊ុបសិនទៅកូនម៉ាក់ចាំគេង " មីងហាណាស្រែកហៅកូនប្រុសដែលគេងលើសាឡុង
" ឈ្ងុយណាស់អរគុណណាស់ម៉ាក់…សឺត...." 
" ឆាប់ញាុំទៅប្រយ័តត្រជាក់លែងឆ្ងាញ់ " 
" បាទ…."

បង្រ្កាបស្នេហ៍កូនចៅជើងល្អ ( ចប់ )Where stories live. Discover now