Hidden From View🔞

გააღვიძე🔞

Pov. Seokjin 

როგორ გავატარეთ ჩვენი დასვენებები, პარიზში? საერთოდ გავატარეთ?! ის დასაწყისშივე დაიწყო უცნაურად. როდესაც, პირდაპირი მნიშვნელობით, გავეჭედეთ იმ ბორბალზე და ერთმანეთით ვტკბებოდით, ზურგი გამიშეშდა! გარდა ამისა, მაშინ, ყველაზე ცუდ მომენტში, ელექტროენერგია დაბრუნდა. და ჯერ არც ვიყავით ჩაცმული. 

პერანგის ჩაცმა დავიწყე, მაგრამ ვერ შევძელი, რადგან ნამჯუნმა ის გახია. დავიწყე მისი მოსასხამის ართმევა. რადგან, არ მინდოდა, რომ შიშველი ტორსი დამრჩენოდა. უკვე ჩავიცვი. თითქმის ქვემოთ ვიყავით უკვე და გასვლას ვაპირებდით.. მაგრამ არც ერთ ჩვენგანს არ გახსენებია ელვის შეკრა! ეს იყო საუკუნის სირცხვილი! ჩემი ორგანო იდგა, როგორც ანტენა. 

მიუხედავად ამ სირცხვილისა, ჩვენ არ მივდივართ სასტუმროში. ჩამოვედით ასეთ რომანტიკულ ქალაქში და უნდა ვიჯდეთ სასტუმროში? არა, წამოვედით და მივედით იქ სადაც იყო გარკვეული სახის წყალი ან მდინარე.  მოკლედ წყალთან, რა! და ნამჯუნმა მოინდომა გემით გასეირნება. რატომაც, არა?

ვიყიდეთ ბილეთები და ავედით ბორტზე. ამ გემის მეორე სართულზე ვიყავით და ბოლო ადგილებზე დავჯექით. ჩვენ გადავწყვიტეთ დალევა და დასვენება. ყველაფერი იმდენად რომანტიული იყო და არა იძულებითი. უკრავდა ნაზი, მშვიდი მელოდია. მე გადავწყვიტე, რომ პლედი შემომეხვია და ნამჯუნიც გამეხვია, რადგან ქუჩაში აცივდა. 

ჩვენი სხეულები ერთმანეთს ათბობდნენ. ღამის ქალაქს შევხედე. ფარნები, რომლის შუქიც, ლამაზად აისახება წყალში. ჩვენ სეირნობას მხარს უჭერდა 25 წლის ფრანგული ღვინო. ჯუნი მისხამდა და მისხამდა, და ის ფაქტიურად არ სვამდა. რამდენიმე ადამიანი ისხდა, უკვე გვიანი დროის გამო. თბილად ვიყავი ჩემს საყვარელ ადამიანთან და თავი მის ფართო მხარზე მედო. 

უცებ ვიგრძენი, რომ მისი ხელი ეფერებოდა ჩემს მუხლს, და უფრო ახლოს მიიწევდა საშიში ზონისკენ. მაგრამ მე მკვეთრად მოვიცილე მისი ხელი და ამის შემდეგ ის აღარ ეხებოდა. უკვე კარგად იყო გადაცილებული შუაღამეს. როდესაც ჩვენ მივედით ხმელეთზე, ყველაფრის გარჩევა მიჭირდა. წინ მხოლოდ ლაბირინტს ვხედავდი და ამიტომაც წონასწორობის დაჭერა ცოტა მიჭირდა. ყველაფერი ამჟღრეული იყო. მგონი ცოტა ბევრი მომივიდა.