A/N: Sorry sa mga nag-aantay ng mahabang UD. May problema lang talaga ako ngayon :( hindi ako makapagconcentrate (inlababo si Author XD Juk lang) pero seryoso sorry talaga! Sana magustuhan nyo itong chapter na to kahit medyo ewan. Di ako makapag-isip ng maayos (guys kasalanan nya! di ko kasalanan sya may kasalanan kung bakit ako ganito!!!) charot lang! At yung mga nagmemessage sa world namin na TRIXIESFARM at LYRIRINASHOP shout out lang! sobrang napasaya nyo kami. Pati yung mga nagpopost sa wall ko thank you talaga. :)
Have a Nice Day Mwah! <3
*****
Ara's POV:
Kumakain kami ngayon sa canteen. Inoobserbahan ko ang mga tao dito. Napadaan yung mata ko sa table nila Nic. Teka lang speaking of Nic ako lang pinapansin nung Liwba na yun. Kasama nya yung Tropa nya AKA Tropang Electric fan as I like to call them.
"Xy bakit parang di ka pinapansin nun?" sabi ko kay Xy habang nginungusuan yung Nic na yun. Hay naku kahit kelan talaga yun matampuhi---
"Ewan ko mula kahapon nung sinundo nya ko ganyan na sya" -ako
Nu daw? Tama ba dinig ko Nadura ko tuloy ng wala sa oras yung coke na iniinom ko.
"Ano ulet?" -Ara
"Sabi ko sinundo nya ko kahapon. Hinatid nya din ako sa bahay namin" -ako
"Kaya pala..." sabi ko na nga ba! Napangisi tuloy ako. Kahapon kasi...
flashback
"Tsk gara naman nag-extra 1 hour si Xy, wala tuloy akong kasabay umuwi" iritang sabi ko.
"Edi magsabay na kayo ni Tris. Magkatabi lang bahay nyo hindi kayo nagsasabay Baliw lang?" -Nic
"Asus! yang Bakulaw na yan? ihahatid ako? EDI WOW!"
"Asa ka namang ihahatid kita no"
"eh di nga ko umaasa diba? Utak Tris UTAAAAAAAAAAK!"
"mga baliw talaga tong dalawang to" bulong ni Nic
"ano?!"
"paki-ulit?" inda ko.
"wala sabi ko umuwi na kayo!"
"eh ikaw di ka pa uuwi?" -ako
"di pa" -NIc
"bakit hindi pa? Inaantay mo pa si Xy? ako na lang mag-aantay hatid mo na yung payatot na yan" -Tris
"Hindi sya inaantay ko no! Well maybe" -Nic
"sino?" -ako
"basta. Di niyo maiintindihan" -Nic
"edi wooooooow" -Tris
"selos ka lang" -ako
"asa pa" -Tris
"EDI WOOOOOOOOOOW" -ako
"Xiara Louisse Fajardo sumakay ka na lang sa kotse ko papahatid kita sa driver ko" -Nic
"buti pa si Nic may CONCERN thank you" -ako
"kailangan full name?" -Tris
"laway ko naman nasayang saka ang ganda kaya ng pangalan" -Nic
"edi wooooooooooooow" -Tris
end of flashback
Aray sakit ng ulo ko ah... Unti-unti kong dinilat yung mata ko. Oh! Asan ako?
Lumilinaw pa lang yun paningin ko. Pagkatingin ko sa gilid nakita ko sya.
"Oi! Bakit ako nandito? ouch" nauntog ako. Sakit talaga ng ulo ko.
"Pasalamat ka pa nga nakita kita eh kundi"
"Teka lang. Nakala Bakulaw ako ah. Hinabol pa nga ako ng aso eh"
"Ano?"
"Binigay ba ako sayo ni Bakulaw nung nahimatay ako sa kanila?"
"Anong pinagsasabi mo? Nakita kita dun sa may Pader sa school. Napalakas ang untog mo dun sa pader kaya nakatulog ka. Lahat ng iniisip mo ay PANAGINIP lang Liwba"
"Nauntog?"
"Oo diba magcucutting ka kanina?"
Shonga! Sabi sa inyo first time ko magcutting. Patay ako nito kay Bakulaw at sa magulang ko. Paano ko ieexplain na gabi na ko nakuwi at hinatid ako ng lalaking to.
"Patay na ko"
"Bakit?"
"Sige nga paano ko ieexplain kay Mama at Papa kung bakit gabi na ko nakauwi ha?"
"Sabihin mo nagcutting ka tapos"
"Liwba you? alam mo bang papatayin nila ko kapag nalaman nila yun. Running for honors ako at member of the student council pa. It could ruin my reputation!"
"Ara unang-una kilala ako ng Mommy mo, pangalawa Sabihin mo may project tayong ginawa at pangatlo ako lang ang nakakita sayo kanina"
"Paano mo yan nasigurado?"
"Because I'm sure. And to commemorate this event here's a picture" pinakita nya sakin yung picture kong nakahilata dun sa simento.
Siraulo to! Picturan daw ba?
"Liwba ka! Bwiset! Idelete mo yan!"
"Ayaw! pangblackmail din to no"
"Bwiset! Hatid mo nga ko kala bakulaw. Mas dead ako dun"
"Okay. Manong kala Tristan Lorenzo po"
A/N: sorrysa short UD hahabaan ko sa next one LABYOW
BINABASA MO ANG
Growtopia Love Story
Teen FictionAko si Xyriel Celine Fuentes at wala akong ibang buhay kundi ang Growtopia. Imagine! Dito din ako nagka-Love Life! Exciting ang story, puno ng happiness, Sadness at lahat ng emotions.