Sezoni 1
Rastesite nuk ekzistojne, dicka ndodh gjithmone per nje arsye. Ka nje arsye pse ne kemi ardhur ne jete,ka nje arsye pse ne takojme nje njeri te caktuar ne jete.
Ajan Behrami, pjesetar i nje familjeje te pasur dhe te famsheme per pune jo te...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Amaris
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ajan.
Pasi Amarisi arriti ne shkolle u fut brenda ne klasen e saj dhe u ul ne banken e saj, ne banken e pare. Aty ku ulej gjithmone, nxorri bllokun e saj dhe nje stilolaps dhe po shkruante. Pas disa minutash klasa u mbush plot me nxenes.
Pasi erdhi mesuesi dhe filloi qe ti lexonte rregulloren dhe ti bente pak moral pasi kete vit ishin maturante ra dera. Prej aty hyne dy djem, ishin te bukur por ajo se kishte mendjen.
Ms: miremengjesi Ajan dhe Noel Behrami.
Ajan/Noel: miremengjesi.
Ms: Noel ti vazhdo tek banka jote. Ajan do te perserisesh vitin?
Ajan: po.
Ms: bukur. Do te te kem nen vezhgim kete vit. Do te ulesh ne banken e pare me Amarisin. - sapo profesori tha emrin e saj ajo ngriti koken dhe u perball me ato dy sy te zinj, uli koken, hoqi canten dhe ai u ul ne karrigen prane saj. Sapo ai u ul aroma e parfumit te tij e mbushi vendin.
Ms: meqe vjet ishim ne mesime me turne per shkak te pandemise dhe kete vit jemi te gjithe se bashku dua nje prezantim te shkurter nga te gjithe.
Te gjithe bene prezantimin e tyre dhe ishte rralla e Amarisit dhe Ajanit.
Amaris: Une jam Amaris Hoxha, jam 17 vjec, lendet e mia te preferuara jane matematika dhe anglishtja. Mesatarja vjet me doli 9.8 . Gjithashtu me pelqen te shkruaj poezi.
Ajan: Ajan Behrami, 19 vjec. Vjet ngela, po perseris vitin.
Ms: bukur nxenes. Atehere fillojme me oren e mesimit.
Ora e mesimit po kalonte bukur, Amaris ishte e perqendruar ne mesim ndersa Ajani po qendronte ne telefon, as qe e kishte idene se cfare ore kishin e jo me mesimin.
Pasi ra zilja mesuesi doli nga klasa dhe te gjithe nxenesit filluan qe te benin muhabet dhe Noeli dhe Ajani filluan qe te flisnin se bashku.
Noeli: me ke te kane ulur ne banke mor vella.
Ajani: prisja me ndonje pjeshke ketej.
Noeli: do na i marresh te gjithe kete vit mor bir c ben keshtu. Me ke kusheri gjynah.
Ajani: i ndajme pergjysme more.
Noeli: ate qe ke ne banke ma kalo mu aman t kopjoj.
Ajani: pse se njoh ate une?
Noeli: ka qene turn paradite.
Ajani: kuptoj. T pakten n provime do zoti s ngel, t kopjoj naj llaf nga ajo t pakten.
Noeli: nahh. S kopjon dot e nxjerr mesuesi ne banke me vete ate se e din qe ne kopjojme tek ajo.
Ajani: phu rracen.
X: Amaris bukuroshe, sa e bukur qenke bere sot moj. - pasi ajo s ia vari sepse e dinte qe ai po e tallte ai u nxeh- o kurva qenka rritur e s na e varka me neve. O filozofe. - Amarisi mori fryme thelle por prape nuk i foli, kjo i beri pershtypje Ajanit por s beri asnje gjest.
Pasi ora e mesimit filloi kishin arte. Ajani me te vertete kishte dore per pikture dhe artet ishte e vetmja lende ku ndiqte mesimin.
I dhane dicka per te pikturuar por qe Ajani s kishte laps dhe e mori nje nga portofoli i saj ajo e pa ate veprim te tijin por nuk foli. Asnje mimike, asnje reagim.
Ne pushimin e gjate te gjithe dolen jashte dhe shkuan tek mensa, Ajani ishte me Noelin dhe me djem te tjere ndersa Amaris si gjithmone u ul vetem. Mori vetem nje pije dhe filloi qe te shkruante, perseri e perseri. Nuk lodhej kurre nga te shkruarit, e kishte si nje lloj qetesie shpirterore. Aty gjente paqen dhe humbiste e gjitha.
