Just Love Me

9

Amaris gjithe naten nuk kishte fjetur. Ishte shume e nevrikosur me veten qe u zu me Matilden dhe si pasoje e kesaj u denua. Me mire ta vinin te pastronte te gjithe gjimnazin sesa te merrej me Ajanin.

Te gjithe e dinin qe ai nuk mesonte dhe kjo do te ndikonte ne notat e saj.

Mamaja e saj i tha qe te mos shqetesohej pasi ajo do ta gjente nje menyre qe ta bente Behramin qe te mesonte.

As ajo nuk kishte shkuar ne shkolle te nesermen.

Kishte shkuar koha e drekes dhe audi i zi i Ajanit u duk tek shtepia e saj. Ajo mori canten e saj dhe doli nga shtepia duke e mbyllur me celes dhe u drejtua per tek makina e tij dhe u fut brenda.

Amaris: pershendetje.

Ajan: ckemi.

Amaris: ne shtepine tende do shkojme?

Ajan: po. Je gati per sot cherie ?

Amaris: Ajan te sqarohemi te lutem.

Ajan: prit pak se po me bie teli, flasim sa te arrijme. - dhe filloi qe te fliste ne telefon. Po fliste me kode por Amaris e kuptoi qe kishte te bente me punet e tij te pista.

Arriten ne shtepine e tij, nje vile super luksoze. Zbriten nga makina dhe u drejtuan drejt shtepise.

Hyne brenda ne shtepi  dhe ishte qetesi.

Ajan: shkojme ne dhomen time. Me ndiq- ngjiten shkallet dhe shkuan ne dhomen e tij. Ishte nje hapesire shume e madhe, ishte e gjitha bardhe e zi tamam sic i pelqente Amarisit. Ishte nje tavoline e madhe ku mund te punonin dhe kjo i pelqente Amarisit.

Ajo u ul ne njeren karrige aty dhe nxorri librat dhe  gjerat e nevojshme ndersa Ajani shkoi dhe u ul ne krevat dhe mori telefonin ne dore.

Amaris: Ajan?!

Ajan: cfare?

Amaris: a mund te vish ketu te lutem?

Ajan: pse?

Amaris: te mesojme  pra.

Ajan: hahahahah, me te vertete mendon se do te merrem me ato gjera une?

Amaris: Ajan te lutem.

Ajan: me bej qe te vij.

Amaris: si?

Ajan: epo s ka asnje menyre se si ta arrish kete se.

Amarisi u perpoq qe ta sillte Ajanin ne tryeze qe te mesonin por nuk ia doli pas disa minutash. Dhe e la qe te bente c te donte dhe vete filloi qe te mesonte.

Ne keto momente ajo po vizatonte dicka ne bllokun e saj dhe po shikonte nga Ajani njekohesisht. Ai e vuri re dhe e pa ate me vetullat e ngrysura.

Ajan: cfare po ben?

Amaris: asgjee.

Ajan: cfare po beje?- tha duke u ngritur ne kembe.

Amaris: te thashe qe asgje.

Ajan: ma trego me te mire. - dhe iu afrua afer asaj dhe ajo ishte e mbeshtetur ne tavoline me doren pas ku kishte bllokun e saj te zi.

Ajani nderkohe po shikonte dhe syte e saj, ajo ngjyra e kafte ku betohej se ishte e gjithe bota. Ato sy shkelqenin, pavaresisht qe nuk dukeshin mire ngaqe para atyre qendronin syzet prape ishin syte e preferuar te tij.

Amaris: Me nje kusht?

Ajan: kushtet i vendos une dhe jo ti vogelushe, ngulite ne mendje kete. Por me bere kurioz per kushtin tend. Cfare eshte?- ishte kurioz se cfare ajo do ti thoshte, askush me pare si kishte vendosur ndonje kusht, kjo femer po i kalonte te gjitha limitet por pa e ditur qe kjo gje po i pelqente Ajanit. E terhiqte tipi i saj, shume madje.

Amaris: nese ta tregoj do vish te mesosh?

Ajan: jo.

Amaris: atehere s ta tregoj.- dhe e hoqi faqen e bllokut  nga blloku dhe ishte gati ta griste

Ajan: nese e gris ate je e vdekur.

Amaris: jo. Ta thashe kushtin.

Ajan: okej okej, do vij te merrem me keto budalliqet, humbjen e kohes.

Amaris e ndrojtur mbylli syte dhe i drejtoi atij  fleten ku ndodhej portreti i tij por i paperfunduar.

Ajan: hmm, interesante. Po e mbaj une kete.

Amaris: jooo.

Ajan: pooo.

Amaris: je shume...

Ajan: i keq.

Amaris: shume...

Ajan:mizor

Ai ishte, ishte shume i keq dhe shume mizor, ishte vec ai. S dinte si te ishte ndryshe. Djalli nuk ndryshon.

A di ndonjeri ndonje menyre si te mos shohim endrra te keqija naten 😂

Jua thashe u cmenda unee