5. Bölüm

23.9K 780 68
                                    

Merhaba Yaralı Anka Kuşlarım. Dün bölüm yazamadığım için çok özür dilerim ama çok önemli bir işim vardı.
Daha fazla beklemeden bölüme başlayalım.

Medya: Yiğit Milan

Derin'den

Sabah 05.00'de kaldım bir,iki saat spor yaptıktan sonra kahvaltımı yaptım. Üniformamı giyip karargaha doğru yola çıktım. Beni gören askerler hazır ola geçiyordu. Tim ile içtima
alanındaydık. Her zamanki gibi timi baya yormuştum. Ali her zamanki gibi zevzeklik yapıp beni sinirlendiriyordu. Eee tabi ben sinirlenince cezaları artıyor ve herkes Ali'yi susturmaya çalışıyordu. Sonunda  grubumuzun ağır abisi Aras dayanamamış olacak ki ensesine sert bir şekilde vurarak

- Lan kes zevzekliği sen konuşunca cezamız artıyor
- Aaa abi ne vuruyorsun Yaa
- Tamam hadi yeter bu kadar
- Yarabbi Şükür sonunda komutanım ya hu

Hep bir ağızdan

- Lan kes sesini

Diye bağırdık sonra üstümüz terli olduğundan üstlerimizi değiştirmek için karargahtaki odalarımıza gittik. Ben odada tek kalıyordum yani yanlış anlamayın torpil falan yok. Sadece gece suikastlerini önlemek için çünkü bazen bu onurlu mesleğe ihanet edenler oluyordu ki ben böyle bir olay yaşandım.
Eee terör örgütünün az canını yakmadım. Bu yüzden düşmanım çok fazla. Dağdakiler ismimi pek bilmezler genellikle lakabım olan " Anka kuşu" diye anılırım. Neyse üstümü değiştirip tekrar timin yayına gittim. Bir iki saat sohbet ettikten sonra bir er Albayın bizi harekat odasında beklediğini söyledi. Bizde hızlı bir şekilde harekat odasına gittik ve hazır ola geçtik. Albay

- Rahat Bozkurt Timi

Dedi. Bizde hızlı bir şekilde bize ayrılan yerlerimizde oturduk. Albay

- Evet Bozkurt Timi size bir görev var. Zor bir görev ve süresi belli değil. Size bir kez soruyorum. Katılmak istemeyen var mı?

Hadi ama aramızda katılmak istemeyen çıkacağını mı sanıyorlar. Bir süre sonra kimseden ses çıkmayınca Albay anlık bir tebessüm etti sonra hemen kendini toparlayıp

- Peki bir saat sonra hazır bir şekilde helikopter noktasında bekleyin.

Deyip çıktı. Timden bazıları ailelerini aradı. Ben Başar ailesine haber vermeyecektim ki zaten Mehmet Ali görevde olduğumuzu öğrenip söylerdi diye düşündüm. Aradan bir saat geçtikten sonra hepimiz hazır bir şekilde helikopter noktasındaydık. Albay kendimize dikkat etmemizi söyledikten sonra  helikoptere bindik. Helikopterde tim ile helalleştik. Helikopter bizi gideceğimiz kampa 5 km uzakta bıraktı ve gitti. Biz yürüyerek kamp alanına varmak üzere iken çapraz ateşe uğradık. ALLAH kahretsin ki tuzağa düştüşmüştük hemen

- Tuzağa düştüşmüşüz. Hepiniz dikkat edin.

Dedim ama destek gelmezse ve ya bir mucize olmazsa burdan kurtulamazdık. Çünkü çok kalabalıktılar. Hem çatışıyor hapen de konuşuyorduk

- Komutanım Hakkınızı helal edin çok konuşup başınızı ağrıttım.
Ama ne yapıyım insan sevdiğini üzer onun başını ağrıtırmış.
- Salak salak konuşma lan burda çıkacağız
- Komutanım siz bu dediğinize inanıyor musunuz? Çok kalabalık p*çler

Derin bir iç çektim.

4 gün sonra

- Asker teslim olun bakın burdan sağ çıkamazsınız
- Ulan p*ç 2 gündür şunu söylemekten bir vazgeçemedin gitti. Türk askeri asla teslim olmaz.

Evet evet 2 gündür burda aralıksız çatışıyoruz ve kimse bizden haber alamıyor. En son 2 gün önce Albay ile konuştuk ki oda yarım kaldı ş*refsizler telsizi vurmuştu. Yedek telsiz ise bozuk çıkmıştı. Hem tuzağa düşmemiz hem de telsizin bozuk çıkması tek bir şeye işaretti karargahta hain vardı.

Yiğit Milan'dan

Bugün TSK bizden yardım istemişti. Zorda kalan bir Timi kurtarmalarına yardım edecektik. Bizden yardım istemelerin sebebi ise o bölgeyi iyi bilmemizdi. Babam,ben, Berzah ve Mervan amca ile birkaç kişi daha vardı. En güvendiğim adamlardan birkaç tane daha. Mervan amcaların biolejik kızlarından haber alamıyorduk. Mervan amcalar biraz korkuyordu zor da kalan timin içinde kızının da olmasından. Bölgeye varmış Türk askerine yardım ediyorduk. Çatışma bittikten sonra tim yerlerinden çıktı.
Bir üsteğmen, üniformasından anladım üsteğmen olduğunu ( Arastan bahsediyor)

- Herkes iyi mi?

Herkes evet gibi mırıltılar çıkarırken bir asker

- Lan komutanım nerede?

Demesiyle birlikte tüm tim komutanlarının yokluğunu fark etti.
Komutanlarını aramaya başladık. Timin çok sevdiği bir komutan olduğunu yüzlerindeki endişeden anladık. Herkes bir yana dağılırken ben Kuzey tarafına gittim. Orada bir çukur olduğunu fark ettim ve oraya baktım.

Eeee bu kız Mervan amcanın öz kızıydı. Derin Başar...

Evet benim Yaralı Anka Kuşlarım. Bir bölümün daha sonuna geldik. Lütfen bol bol yorum yapıp oy verin. Kendinize iyi bakın. Hoşçakalın benim Yaralı Anka Kuşlarım 🌼🌼

Yaralı Anka Kuşu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin