Yaralı Anka Kuşu

19. Bölüm

Uzuunn bir aradan sonra tekrardan Merhaba. Sizi çoookk özledim. Neyse Hadi Bölümeee.

Medya: Bu şarkı birine gönderme. O kendini biliyor

Derin'den

Tam yukarı çıkacağım sırada arkamda birini hissettim. Hızlı hareketlerle kolunu hafif ters çevirip duvara yasladım. Kafamı kaldırıp bakınca bu kişinin Kaan olduğunu gördüm, hemen serbest bıraktım. O da

- Kuzi ne yapıyorsun lan?

- Asıl sen ne yapıyorsun, Bir askere sessiz bir şekilde yaklaşılmayacağı bilmiyor musun?

- Off Kuzi ne bileyim ben böyle yapacağını? Bir dahaki sefere davul çalarak yaklaşırım.

- İyi tamam söyle bakalım ne oldu?

- Hee şey ne diyecektim lan ben?

- Lan oğlum daha ne diyeceğini bilmiyorsun bir s*ktir git.

- Tamam lan hemen celallenme hatırladım.

- Tamam hadi söyle.

- Masada niye ayağıma vuruyorsun kızım? Ayağım hâlâ acıyor.

Bir anlık boşluğuma gelip

- Lan ben sana vurmayacaktım ki.

Kaan gözlerini pörtletip

- Laaannn kime vuracaktın?

Deyince anladım ne dediğimi.

- Yoksa lan Yiğit Ağaya mı vuracaktın? OHA büyük olay. Siz sevgili misiniz?

- Sana hiç bir şey demiyorum tamam mı demiyorum.

Diyip hızlı adımlarla odama çıktım. Arkamdan

- Benden kaçabilirsin ama kalbinden asla!

Dediğini duydum. Odama girdim. Ve bu konuyu düşünmeye başladım. Artık kabullenmeliğim. Ben Derin Başar, Yiğit Milan'a aşığım. Ve şuan onunla flört aşamasındayız liseli ergenler gibi bu konuyu çözmeliyim. Ve bunun İçin yarın son günüm. Şimdi annemgilin yanına gitmeliyim. Kur'an'ın ve Zilan da buradaydı. Yüzüme hafif bir tebessüm kondurup, yanlarına gittim.

- Merhaba hanımlar.

Deyip yanlarına oturdum. Aynı şekilde karşılık verdiler. Kahve İçiyorlardı. Annem

- Kızım sana da kahve yapsınlar mı?

Olabilirdi bence. Bu kargaşalardan dolayı ne zaman kahve içtiğimi bile hatırlamıyordum.

- Olabilir.

Annem içeri doğru seslenerek

- Heja

İçeri biri geldi. Sabah ki kızdı.

- Efendim Hanım Ağam

- Kızım bize bir kahve daha getirebilir misin? Haa kendine de yap beraber içelim.

- Tamam Hanım Ağam

Dedi ve içeri girdi. 5 dakika sonra elinde kahvelerle geri geldi. Kahveyi bana uzatarak

- Buyurun hanımım

- Teşekkürler canım bu arada bana abla diyebilirsin.

- Tamam Derin abla

- Sen okuyor musun canım?

- Evet abla okuyorum

- Ne okuyorsun canım?

- Mardin Sağlık Fakültesinde hemşirelik okuyorum.

- Hıımm Peki güzel inşallah başarabilirsin.

- İnşallah abla

Sohbet, Evet derken akşam olmuştu. Kapı çaldı Büyük ihtimal babamgil ve Yiğitler gelmiştir. Yardımcıların işi olduğundan kapıyı ben açayım dedim. Babam ve Berzan Ağa önde sıra ile içeri girdiler. Yiğit yoktu.Kısa bir Hoşgeldin faslından kapıyı tam kapatıyordum ki. Yiğit ayağı ile kapıyı durdurdu. Ben de tam Yiğit niye gelmedi diye kendi kendime soruyordum. Hafif bir gülümseme ile

- Beni içeri almayacak mısın güzelim?

- Farketmemişim seni. Hoşgeldin.

- Hoşbuldum. Kayınvaliden ve görümcen ile iyi anlaştığın mı?

Ne demeye çalıştığını anladım fakat onu kıskandırmaya amaçlayarak

- Haa Evet çok iyi anlaştım. Buse Hanım ve Naz çok iyiler.

Kaşlarını çatarak

- Onlar kim?

- Ömer'in annesi ve kız kardeşi yani kayınvalidem ve görümcem.

- Ömer kim laann?!

- Off Yiğit şaka yapıyorum hemen sinirlenme, ha bu arada kıskandığında gözümden kaçmadı.

- Evet lan deli gibi kıskanıyorum seni. Bir daha böyle şaka yapma.

Deyip içeri girdi. Bu neydi şimdi. O beni kıskandığını mı söyledi?
İtiraf edeceğini sanmıyorum. Neyse kapıyı kapatıp içeri geçtim. Akşam yemeği, kahve vakti derken zaman geçti. Yiğitgilin gitme vakti geldi. Kapıya onları uğurlamaya çıktık. Yiğit kulağıma eğilerek

- Tekrar görüşürüz güzelim.

Dedi.

- Görüşürüz.

Bana küçük bir tebessüm bahşederek arabasına bindi. Arkamı döndüğümde Kaan'nın imalı bakışları ile karşılaştım. Onu boş vererek herkese iyi geceler diledim ve odama geçtim. Bir duş alıp, Yiğit'in kahvelerine düşünerek uyudum.

Evet bir bölümün daha sonuna geldik canlarım. Bol bol yorum yapıp, oy verin lütfen. Sizi seviyorum. Kendinize dikkat edin. Hoşçakalın Yaralı Anka Kuşlarım 🌼🌼