Yaralı Anka Kuşu

12. Bölüm

Merhaba arkadaşlar bu aralar pek bölüm atamadım çünkü malûm yazılı haftasıydı. Daha fazla beklemeden bölüme başlayalım.

Geçmiş

Abimin şehit olmasının üstünden iki hafta geçti ama hâlâ alışamadım ki alışamam da. Abimin yeri bende çok ayrıydı. Gülmeyide bıraktım.Etrafta ruh gibi geziyordum. Şuan ne mi yapıyorum, önümdeki içtima yapan gencecik Mehmetçiklere bakıyordum. Emirler yağdırıyordum. Önceden de serttim lakin sadece görevde, askeriyede. Şimdi ise dışarda bile gülmüyordum. Meğersem benim gülümsememin sebebi abimmiş.
Şimdi bunları bırakıp işime dönmeye çalıştım bakın çalıştım diyorum çünkü başımdaki ağrı ile bu pek mümkün olmadı. Yanımdaki üsteğmene dönerek

- Üsteğmenim burası sizde içtimaya devam edin.

- Tamam ama komutanım siz iyi misiniz?

- İyiyim üsteğmenim sen dediğimi yap.

Daha fazla dayanamıyorum. Başımda dönmeye başladı. Biraz askeriyeye girdim. Timin yanına gittim oradaki dolaptan ağrı kesici alacaktım. Başım dönmesiyle beraber masaya tutundum. İsmimi haykırıyorlardı lakin sesleri çok boğuktu. Gerisi karanlık....

  Gözüme çarpan ışık ve etraftaki seslerle gözümü açtım. Timim benim uyandığımı görür görmez yanıma geldiler. En duygusalımız olan Ali'nin gözleri kıpkırmızı olmuş

- Komutanım iyimisiniz? Doktoru çağırıyım.

Birşey dememe kalmadan odadan çıktı. Aras

- İyi misin kardeşim?
- İyiyim Aras

Doktor odaya girdi ve

- Nasılsınız Derin Hanım?
- İyiyim Doktor Hanım.
- Eee biraz yalnız konuşalım isterseniz
- Bir sorun mu var?
- Yani evet
- Çıkmalarına gerek yok onlar abim, kardeşim
- Peki
- Hadi anlatın doktor hanım
- Bunca yıldır doktorum bu haberi vermeye alışamadım. Beyninizde tümör var ve hemen ameliyat olmalısınız

Donmuş bir şekilde doktora bakıyordum. Başta  inat ettim ameliyat olmadım lakin beni ikna ettiler. Ameliyat oldum. İki hafta hastanede kaldım.

Geçmiş bitti..

- İşte böyle...

Bir bölümün daha sonuna geldik. Bol bol yorum yapıp, oy verin. Kendinize iyi bakın. Hoşçakalın Yaralı Anka Kuşlarım🌼🌼