Army head & Doctor { Completed }

~ 1 ~

"ခဗျား ဘာဖြစ်လာပြန်ပြီလဲ ! "

" ဟီး.."

ကြည့်တွေ့လား..သူမေးတာကိုမဖြေဘဲ တဟီးဟီးနဲ့အရင်လာရယ်ပြနေပြန်ပြီ။သူ့ဘယ်ဘက်ပါးက ပါးချိုင့်လေးကိုခွက်ဝင်အောင်သူ့ကိုနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးပြနေလို့...ခက်တာပဲ ပါးချိုင့်လေးတွေဆိုချစ်တတ်တဲ့သူကကျွန်တော့်စိတ်ကိုသိနေသလိုမျိုးပဲ ခက်ပြီ။

" ကဲပါ လာလာ ပြပြ ! "

လူနာကုတင်ပေါ်တက်ထိုင်လို့လာပြီး
သူ့ကိုအခုထိပြုံးရယ်ပြနေသေးတယ်။ပြီးတော့လည်း ခပ်ဟဟစကားဆိုလာသေးတယ်...

" ဒေါက်တာ! ကိုယ် ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော် ! "

" ဗျာ! ခဗျားဘာတွေပြော..."

" အင်္ကျီ၊အင်္ကျီကိုပြောတာလေကိုယ်က ဟီး..ဒေါက်တာက ဘာတွေတွေးနေတာလဲ ဟင် ! "

" ဒေါက် ! "           

" အာ့ ဒေါက်တာ! "

" ခဗျားဝတ်ထားတဲ့ ယူနီဖောင်းကိုနည်းနည်းလောက်အားနာပြီး ခပ်တည်တည်လေးနေပေးလို့ရမလား! "

" ဟင့်အင်း မရဘူး ! "

" ဘာလို့လဲ ! "

" ဒေါက်တာကိုမြင်ရင် ကိုယ့်ရင်ထဲအသည်းထဲရော ပျော်နေတာထိန်းမရဘူးဗျာ! "

" အသည်းထဲကျ ဘယ်လိုများပျော်လဲ ခဗျား! "

" ဒေါက်တာ မယုံလို့လား..
မယုံရင်ကိုယ့်အသည်းထဲဝင်ကြည့်လေ..ဝင်ပြီးရင်တော့ ပြန်မထွက်ရဘူးနော် ဒေါက်တာ! "

" ခဗျား ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ! "

သူ့ကိုမျက်ခုံးတွေတွန့်ချိုးပြလို့နေနေပြီးဆူလာတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေ..ချစ်သူဖြစ်မှစိတ်ဆိုးအာင်စပြီးဆွဲငုံပစ်လိုက်မယ်ဆိုတဲ့အတွေးက ဖျက်ကနဲတိုးဝင်လာသည့်အခါ သူကတိတ်တဆိတ်ပြုံးမိတာပါပဲ။သိပ်မကြာဘူး သူ့ဗိုက်ကို စိတ်ဆိုးစွာဖျက်ကနဲလာဆွဲတဲ့ ဒေါက်တာလက်တွေ..