yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin aşklarım ❤
Bölüm Şarkısı/ Barış Akarsu, Bir Sevmek Bin Defa Ölmek Demekmiş
bin defa ölüp de, hiç ölememekmiş
10. Bölüm: "Bir Sevmek, Bin Ölmek"
En değerlimden ihanete uğradım gözümü ilk kırpışımda.
"Kılıç Karaman"
***
Elimi elinden çekip ayaklanacakken, derin bir iç çektiğini farkettim. Daha gözlerini bile açmadan, "Nane kokulum," diye fısıldadı genzinden çıkan sesle. Ses tonu içimi titretti.
Şaşkınlıktan ne yapacağımı bilemememişti. Yıllar sonra ilk kez bana nane kokulum diye seslenmişti.
İç çekmeye devam ederek, "Buradasın yine." dedi homurdanarak.
Rüya görüyordu. Rüyasında beni görüyordu...
Burnumu çektiğimde her an uyanabilir korkusuyla gözümden akan yaşları elimin tersiyle çabucak sildim. Beni böyle görmesini istemezdim. Daha fazla odada kalmayıp dışarı attım kendimi. Nefes alış verişim hızlanmıştı. Kalbim göğüs kafesimi delip geçmek istiyordu. İçim içime sığmıyordu, sadece iki kelimesinden dolayı. Ben yine kendimi kaybediyordum onun yanında.
Gözlerimi yerden kaldırdığımda Yağmur Keskin'i gördüm.
Göğüs dekoltesi olan, yırtmaçlı kan kırmızısı olan kısa bir elbise giymişti. Makyajı fazla iddialıydı. Bana ters bakışlar attığını fark ettim.
Farklıydık.
Kılıç bu haldeyken onun süsü püsü...
Ne demek istediğimi tam olarak anlatabiliyor muyum?
Başımı iki yana salladım.
Anlatmasam da olur.
Bana doğru yaklaşarak, "Ya senin ne işin var burada? Kılıç'a yaşattıkların yetmedi mi?" diye cırladı resmen kulağımın dibinde.
Gözlerimi kısarak süzdüm onu baştan aşağıya.
Murat, Ezgil ve Ozan kaşlarını çatmıştı. Her an olaya dahil olabilirlerdi ama benim için susuyorlardı.
Çenemi kaldırdıktan sonra kalın dudaklarımı dişlerimin arasına alıp ezdim.
"İnan bana Yağmur, bu cümleyi kuracak son kişi bile olamazsın." Fazla rahat umursamazca konuştuktan sonra ekledim, "O kadar önemin yok gözümde." dediğimde kahkaha nidaları sardı etrafı.
Sinirini gülerek bastırıyordu. Aynı benim, acılarıma karşı güldüğüm gibi.
Gözlerimi koridorda gezdirdikten sonra tekrardan ona döndüm. "Hastanedeyiz, bari hastalara saygın olsun." Onun aksine ses tonumu yerinde tutmaya çalışırken yüzü aniden düştü ve kendini toparladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİLER EZELDEN YANGIN
General Fiction"Herkes biliyordu; maviler ezelden yangındı." Kılıç Karaman her şeyi geride bırakarak yeni bir sayfa açmaya çalıştı. Normal bir hayat sürmeyi başarır mıydı bilmiyordu ama artık onun ismini geçirmek istemiyordu sayfalarında. Çocukluğu olan kadınla ge...
