"Herkes biliyordu; maviler ezelden yangındı."
Kılıç Karaman her şeyi geride bırakarak yeni bir sayfa açmaya çalıştı. Normal bir hayat sürmeyi başarır mıydı bilmiyordu ama artık onun ismini geçirmek istemiyordu sayfalarında. Çocukluğu olan kadınla ge...
Yılın ilk bölümüyle geldikkk 🥳 umarım bu yıl hepimize iyi gelir ♥︎
oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın, çok az oylayıp yorum yapıyorsunuz üzülüyorum 🥲
sınır 180 oy, 200 yorum
satır aralarında buluşalım aşklarım iyi okumalar ♡
Bölüm Şarkısı/ Hande Mehan, Zararını Seviyorum
"Sana, bana değil; yazılana yoruyorum."
***
Gözden ırak olan gönülden de ırak olur, der kimileri. Yanlış. Gönlüme kazıdığım sen, nasıl ırak olurdun bana?
"Kılıç Karaman"
*** 22. Bölüm: "Gökyüzünün Rengi Siyah, Gökyüzünün Rengi Tutsak"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dönüşü olmayan yollara girdikten sonra o yollarda Kılıç'ın karşıma illaki bir gün çıkacağını tahmin etmemiştim.Öyle bir koparıp atmıştım ki, hayatım boyunca karşı karşıya geleceğimizi bile düşünmemiştim.
Her şeyi geride bırakarak eğitim alıp yeraltına girmiştim. Kimsenin yapamayacağı ticareti yaparak adımdan herkesi konuşturmuştum.
Birçok teklife evet demiştim.
Peki ya karşımdaki, aşkından ateşte yanıp kavrulduğum adamın teklifini kabul edebilecek miydim?
Evimize dönelim, demişti. Kolay bir teklif değildi benim için.
Kurduğum bu düzeni, buzdan ördüğüm duvarımı yıkmaya çalışıyordu. Başarıyordu da. Velhasıl kelam; Kılıç ne yaparsa yapsan ondan uzak kalmama müsade etmiyordu.
"Her şeye rağmen mi?" diye sormamla kaşları çatıldı. Sert çehresini havaya kaldırıp gözlerini gözlerime kilitledi. Boğazını temizledikten sonra cevap verdi.
"Her şeyden kastın ne?"
"Yaptıklarıma rağmen mi?" Sesim öyle kısık çıkmıştı ki sanki dünyanın ağırlığı ses tellerimin üzerine çökmüştü.
"Yaptıkların ve yapacaklarına rağmen." Kendinden emin bir tınıyla konuştuğunda ne diyeceğimi bilmiyordum. Devam etti. "Tüm kusurlarınla, yalanlarınla sevmeye hazırım seni."
Bana bir adım yaklaşarak, "Bir insanın kusuru; sevdiğine toz tanesi kadar bile gözükmezmiş Gazel."
Elini yüzüme dokundurdu, başımı hafif eğdiğimde boğuk sesimle, "Yaptıklarım sana kusursuz gelemez..." dedim. Başını salladı. Elini yüzümden çekti ve gözlerini semaya çıkardı.
