ʟɪꜱᴇ ᴀʀᴀꜱı •ʏᴀʀı ᴛᴇxᴛ

14.|Ev|

"Ya peki sana şöyle kocaman meyveli pasta yaptırsak yer misin çiçeğim?" Mazhar'ın yanıma yanaşıp peşi sıra sorduğu yiyecek sorularından artık gına gelmişti.

Bıkmadan usanmadan sürekli bir yiyecek önerisinde bulunuyor ve itirazlarımdan sonra da trip atmaya başlıyordu.

"Bak Mazhar, son kez diyorum. Ben bir şey yemiyorum!"

İki gündür hastanede yatıyordum. İki gün önce Taylan ile karşılaşmamızdan sonra havale geçirmişim.

Onlarda beni direkt hastaneye havale etmişler..

Peki, kötüydü.

Ve bu iki gündür tüm hepsi okula gitmeyip yanımda kalmışlardı.

Oğuzhan'ın babası da dahil olmuş ve halledilmesi zor olan her şeyi bizzat kendisi halletmişti.

Gidecek pek bir yerim yoktu. Daha sonra Taylan'dan aldığım güzel teklifle ilk düşünmüş daha sonra da kararımı vermiştim.

Bundan sonra reşit olana kadar Taylan ile ev arkadaşı olucaktım.

Tabi ondan önce açıklamam ve anlatmam gereken şeyler vardı.

Taylan yanımıza döndüğünde sevinçle konuştu.

"Artık çıkabiliriz." Heyecanla yerimde doğrulduğumda tabi Kutay'ın da uyarısı gecikmedi.

Yavrum beni düşünüyor işte..

"Yavaş hareket et Adın!"

Göz devirerek ona döndüm.

"Kutay abartma lütfen! 10 kat aşşağı merdivenlerden düşmüşüm gibi konuşmayın."

"Cevap verme!"

Oğuzhan ve babası Emir amcanın yanıma geldiklerini görünce tebessümle ayağa kalkıp sarıldım.

Emeği var mıydı?

Hemde çok.

"Ah yavrum, nasıl sana böyle davrandılar anlamıyorum."

"Boşver Emir amca, ben hiç üzülmüyorum bak."

Oğuzhan kolumu tebessümle sıvazlarken Emir amca elini Taylan'ın omzuna attı.

"Ee bundan sonra Adın önce Allah'a sonra bizimkilere en sonda sana emanet!"

"Biliyorum amca, biliyorum."

Ne duygusal anlar ama..

"E hadi bakalım gidelim artık, ben bırakırım sizi. Daha sonra da baş başa kalıp hasret giderin çocuklar."

Başımla Emir amcayı onaylarken arkamdan da Allahverdi ve Soobin'in dedikodularını da duymuyor değildim.

~~~

Bilerek burada kesiyorum soxneojdid

Diğer bölümde daha farklı şeyler düşünüyorum. Ayy hadi inşallah

Düzenlendi