41.bölüm

135 1 1
                                    

Elime telefonu alıp mutfağa Emirin yanına gittim. Onun arkası bana dönüktü telefonun kilidini açıp mesajları okumaya başladım 

''Emir bu gün konuştuğumuz gibi. Her şeyi hallettim. Bir daha asla böyle bir sorun olmayacak. Emin olabilirsin. Her şey sen nasıl istiyorsan öyle ilerleyecek. Sen isteyene kadar da kimsenin bu durumdan haberi olmayacak. ''

Emir okumaya başladığım mesajlarla yavaş ve sakin bir şekilde bana döndü 

''Evet sevgilim seni dinliyorum.'' 

''Bak her ne düşünüyorsun inan öyle bir şey değil.'' 

''Ama sen bile bu mesajları sana okuduğumda öyle bir anlam çıkarıp düşünebileceğimi fark ettin değil mi?''

''Esra bana güveniy-''

''Ben sana herhangi bir konuda onay vermek istemiyorum ben seni değil sen beni rahatlatacaksın ben değil sen bir açıklama yapacaksın.'' 

''Şimdi değil. Ama sana yemin ederim bu öyle bir şey değil.'' 

''Doğru mesajı yazan her kimse ona da şimdi değil demişsin. Sen ne zaman istersen o zamanmış.''

Elimdeki telefonu tezgahın üzerine sertçe atıp salona geçtim ve çantamı alıp kapıya yöneldim.

''Esra!''

''Açıklama yapacaksan konuşalım eğer kem küm edeceksen biraz yalnız kalıp sakinleşmeye ihtiyacım var.'' 

''Sana şu an bir şey anlatamam.'' 

''İyi sen bilirsin.'' 

kapıyı açmış çıkacakken ''Gerçekten gidecek misin?'' diye sordu 

''Biz bu ilişkide birbirimizi çok yıprattık çok kavga ettik. Çok can yaktık. Güvenimiz kırıldı. Umudumuzu kaybettik. Ama pes etmedik. Bu kadar badirenin üzerine bir aptallık yapıp beni aldattığını düşünmüyorum. Umarım böyle bir şey yapmamışsındır ama bana bir açıklama yapmak zorundasın ve sen bunu şu an reddediyorsun. Bende sana zaman tanıyorum. Sende bana zaman tanı olur mu.''

Daha fazla bir şey demesine gerek kalmadan çıktım ve eve geçtim

Kendime güzel bir peynir tabağı hazırladım bir de şarap kadehi ile şarabımı alıp yukarı çıktım. Bir yandan düşünüyor bir yandan sakin kalabilmek için kendim telkin ederken daha çok sinirleniyordum. Yanımdaki yastığı alıp ağzıma kapatıp boğazım yırtılana kadar çığlık attım. 

'''Oh be ! Biraz olsun rahatladım!''

''Biraz ne kadar?'' 

arkamdan gelen sesle o tarafa döndüm. Kızlar gelmişlerdi. Camdan dışarı baktığımda da beyler bahçece oturmuşlar durum kritiği yapıyorlardı 

''Hemen sizi mi aradı?''

''Sana bir şey söyleyeyim ilk defa emiri ben bir halt yedim ve Esra bu sefer gerçekten benim postumu buraya serecek ne olur gelin bana yardım edin dediğini duydum.''

''İnsanın sevgilisini tanıması ne kadar güzel bir şey  demi. Eda aşağıdan bir şişe daha şarapla kadeh getirir misin. ''

Kızlar otururken mira girdi konuya ''Hadi anlat bakalım ne oldu?'' 

Mesajları aramızda geçen diyalogları ayrıntısıyla anlattıktan sonra önce birbirlerine baktılar sonra bana bakıp tekrar birbirlerine baktılar. 

''Her şey aynen böyle mi gerçekleşti.'' 

''Evet ne eksik en fazla.'' 

''Abim korkmakta haklıymış.'' 

KUTUP YILDIZI*2*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin