15.bölüm

685 20 3
                                    

Garajda duran yedek arabanın anahtarını güvenlikten aldım ve valizimi bagaja yerleştirip direksiyona geçtim. En mantıklısı şu durumda toprağın yanına gitmekti. Telefonumdan onun numarasını buldum ve aradım

''Nerelerdesin sen kaçak? Bir gittin bir daha gelmedin şirkete.'' dedi neşe dolu sesiyle

''Toprak...''

''Bir şey mi oldu sesin çok kötü geliyor?''

''Ben evi terke ettim. Kalacak bir yerimde yok. Sende kalabilir miyim?''

''Güzelim sen eve git bende hemen geliyorum.''

''Tamam.'' telefonu kapatıp yola devam ettim.

Evin önüne geldiğimde toprak hala gelmemişti. Hava almak için arabadan indim. Arabaya yaslanıp bundan sonra ne yapacağım hakkında düşünmeye başladım. Hiç bir çıkış yolu bulamıyordum. Acı bir fren sesiyle başımı yerden kaldırıp gelen toprağa baktım

''Ne oldu sana?'' dedi bana doğru gelirken

''Toprak... Ben çok yalnızım..'' daha fazla kendimi tutamadım ve ağlamaya başladım. Toprak kollarını bana dolayıp

''Şşştt. Yalnız değilsin ben varım. Hadi gel eve geçelim. '' dedi

''Bahçede otursak. Duvarlar sanki üstüme üstüme gelecekmiş gibi hissediyorum.'' dediğimde başını salladı ve beni bahçeye yönlendirdi. Bahçedeki masaya oturduğumuzda gözlerimin içine baktı ve

''Neler oldu anlat bakalım.''

Tekrardan her şeyi en başından anlattım.

''Nasıl oluyordu hepsi bir anda Denize ve Bahara inanıyorlar.''

''Bende bilmiyorum.''

''Neyse tamam sen ağlayarak kendini parçalama. Ben bir şeyler düşüneceğim.''

Toprak içeri girince bende başımı masaya koyup sakinleşmeye çalıştım. Telefonumun sesiyle cebimden çıkarıp arayan kişiye baktım numarası kayıtlı değildi.

''Efendim...''

''Esra abla..''

''Melek.'' meleğin sesiyle yüzümde bir tebessüm oluştu

''Evet benim. Ben seni ve emir abiyi çok özleidm beni görmeye gelir misiniz?''

''Emir abinin bir işi var o gelmez de ben gelirim.''

''O zaman bekliyorum.''

''Tamam güzelim.''

Telefonumu kapatınca toprağın peşinden içeri girdim. Mutfaktan gelen seslerle adımlarımı mutfağa yönlendirdim.

''Toprak.''

''Efendim.''

''Biz emirle bundan uzun bir süre öne sokakta bir kız çocuğu bulmuştuk. Ağaca tırmanmış annesiyle babasını bekliyordu. Emir onu ağaçtan indirdi ve adres sordu. Kız bize bir yurdun adresini tarif etmişti. Onu oraya teslim ettik ve müdiresine numaramızı vermiştik. Şimdi de beni görmek istiyormuş.Onu görmeye gidelim mi?''

''Tabi güzelim gidelim.'' beraber evden çıkınca kendi arabamla gitmek istedim ve anahtarı toprağa uzattım o da itiraz temden alıp sürücü koltuğuna geçti. Beraber yurdun önüne geldiğimizde bahçede oyun oynayan çocukları görünce gülümsedim.

''İnelim mi?''Toprağın sorusuyla kendime gelip başımı salladım ve kemerimi açıp arabadan indim. Bahçeye girdiğimizde sap sarı saçları mas mavi gözleri upuzun kirpikleri ve pespembe dudakları olan meleği görmem uzun sürmedi

KUTUP YILDIZI*2*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin