KRİSTAL KANATLAR

Yetenek

Açıklama altadır.

-Christina-                                           

Ben bittim tam anlamıyla bittim.Ellerimle sımsıkı kavradığım gümüş tepsi yavaşça ellerimden kaydı ve yere düştü.Yere çarptığındaki çıkardığı çınlama sesi sessizliği bir bıçak gibi kesti.Şu an boş boş Chris'e bakıyordum.Chris ise yere düşmüş tepsiye öldürmek istermişçesine bakıyordu.Chris sıkıntıyla üfledi.Yavaşça kolunu kaldırdı ve burnundan akan kanı yavaşça sildi.Bende ağzımı kapatmayı başarıp müdürün yüzüne baktım.

Müdürün suratını görünce yüzümü buruşturdum.Cidden başımız ciddi dertteydi.Chris üstünü başını düzelttikten sonra dikleşti.Yaptıklarından gurur duyarmışçasına müdürüne baktı.Bense müdür dışında heryere bakmakla meşguldum.Ve etrafa göz gezdirdikçe yarattığımız büyük karmaşanın farkına varıyordum.Müdür kızgın sesiyle  sorusunu tekrarladı.''Size burada neler olduğunu sordum !''Chris gözlerini devirdi ve kollarında göğsünde birleştirdi.''Cidden ?Burada neler döndüğünü anlamayacak kadar aptal mısın ?Burnum acıyor.Revire gittikten sonra cezam neyse çekmeye hazırım.''cümlesini bitirince hah diye bir ses çıkardı ve aptal diye fısıldadı.Sinirle chris'e baktım.Müdürü daha fazla tahrik etmemiz gerektiğini anlamayacak kadar salak mıydı ?Onun kırık burnuna tekrardan vurarak düzeltmek ve bu aptal kötü çocuk tavırlarından kurtulmak istiyordum.

Müdür bir şey söylemeden arkasına döndü ve okula doğru gitmeye başladı.Yürükende aynı zamanda konuşuyordu.

''Bu karışıklığı düzeltin.Kutlama iptal.Bu kargaşadan sorumlu olan tüm öğrenciler odama gelsin.''

Müdürün sesi sakindi.

Fazlasıyla sakin.

-2 saat sonra-

Annem ve babama beni anlamadıklarını söylerek sinirle kapımı çarptım ve odamı kitledim.Evet bana kızmaları gayet doğal bir şeydi.Sonuçta ben ve okuldan birçok kişi bir haftalığına uzaklaştırma cezası almıştık.Aslında tekrardan hastanede olmadığımıza şükretmeliydim.Çünkü faturalar baya kabarıktı ve ailecek onları öderken sıkıntı yaşıyorduk.Elimle boynumu kütlettim.Önce okulca tüm  bu karışıklığı düzenlemek zorunda kalmıştık.Üstelik müdürün ize yaptığı konuşmayıda  di,nlemek zorunda kalmıştık.Ayrıca müdür bize okula döndüümüzde küçük süprizleri olduğunu söylemişti ve ben bu süprizleri öğrenmek istediğimden hiç mi hiç emin değildim.

Derin bir nefes alıp üstümü değiştirdim ve yatağıma kendimi attım.Sırtüstü uzanıp tavanı izlemeye başladım.Bugün yemek yemek istemiyordum.Tavanı izlerken gözlerim yavaşça kapanmaya başladı.Ah evet uyku.Bu lanet hayatımda kaçabildiğim tek sıcak ve huzurlu olan yer burasıydı.

Geçmiş

Çimenlikte oturmuş.Hafifçe esen rüzgarın tadını çıkarıyordum.Burası gerçekten huzurlu bir yerdi.En sevdiğim şarkıyı mırıldanıyor ve saçımı örüyordum.Ben ne kadar huzurluysam Chris o kadar gergindi.Gerginliğin nedenini anlayamıyordum.Kuş olayından sonra chris diken üstündeydi.Şuan ormanda biraz yürüyüp geleceğini söylemişti.Ama aslında ben onun şüpheli bir şeyler olup olmadığına bakmak için ormanı gezdiğinin farkındaydım.Saçımı örmeyi bitirdim ve küçük bir tokayla ucunu bağladım.O sırada arkamdan bir ses geldi.

''Selam.''

Gülümseyerek arkamı döndüm.''Selam.''

Chris saçımı işaret etti.''Saçın çok güzel olmuş.''

''Teşekkür ederim.''

Gülümseyerek yanıma oturdu ve bağdaş kurdu ve sessizce oturmaya başladık.Chris'e baktım.Gülümseyerek gözlerini kapatmıştı.