ALEX (1 saat önce)
Sabah kalkmak herzamanki gibi zordu.Ama bugün zafer günüydü.Diğer takımı ezici bir puan farkıyla yendiğimiz için bugün okulda bir şenlik olacaktı.Maçı kazandığımız zamanlar okula spor formalarımızı giyip giderdik.Bu yüzden kalktığım gibi formamı aramaya başladım.Odam çok dağınık.Giysi dağımdan sadece altımı bulabildim.Fakat bir türlü üstümü bulamıyordum.Nerde şu kahrolası! Annem genelde odamı toplardı.Şuan şu rezelet odaya baktığımda yorulduğu sonucuna varıyorumDaha düzenli olmam gerek.
''ANNE,Spor formamın üstünü gördünmü ??''
Bitkin bir ses''Hayır,Alex görmedim.Nereye koyduysan oradadır.''
Ofladım.''Ciddi misin? anne odamı gördünmü ?''
''Hayır,görmekde istemeyeceğime eminim.Kaçkere düzenli ol dedim sana.Sen beni dinleme.Oh olsun sana bunlar.Çabuk olda kahvaltını et!''
''Tamam''bende ne umut sorduysam be..
Odamı gözümletaradım.Yatağım,Kütüphanem,gardırobum,Çalışma masam,bilgisayarım,kitaplarım vs vs.Hergencin odasında olan şeyler.Duvarlarım,Ünlü sporcular ve arkadaşlarımla çekildiğimiz resimlerle doluydu.Ama yarısı christina'yla beraber çekildiklerimizdi.Bu yüzden john ve ethan hep bu konuda benimle alay etmişleridir.(Aşığım diyorum anlatamıyorum.Yakında onlarıda görücez o zaman christinayla bzim bir takım planlarımız var :Dadf)Bilgisayarım kenarından beyaz bir kumaş parçası görünüyordu..Bu benim formam olabilirmi ?Evet evet kesin.Ayağa kalktım ve kıyafetimi aldım.Haklıyım bu benim formam.Yuh! Nasıl girdin sen oraya.Neyse, Hemencecik giyindim ve çantamı hazırladım.Tam odamdan çıkacekken durakladım. Her zaman odamdan çıkarken yaptığım şeyi az kalsın unutuyordum.Eğilip christina'yla çekindiğimiz resmimizin bulunduğu çerçeveyi elime aldım.Gülümsedim.Christina'nın olduğu yeri öptum ve bugün olacak olacak tüm güzel şeyleri düşündüm ve Hülyalı hülyalı içimi çektim. çerçeveyi yerine bıraktım..Aşk gerçekten insanı garip hallere sokabiliyor.En gereksiz yerlerde ,şeylerde birbiriniz gözünün içine bakıp gülüyordunuz.Sanırım johanna'nında dediği gibi.Aşk gerçekten tuhaf.
Annem ve babam masada kahvaltı ediyordu.Babam büyük gözlüklerini takmış gazete okuyor.Annemse dün arkadaşlarıyla yaptığı alışverişi hararetli hararetli babama anlatıyordu.Babamın annemi dinlediğini tek kanıtı''Hıhı,gerçekten mi , inanılmaz hayatım'' Tarzından şeyler söylüyordu.Sırıttım.Çünkü babam gerçekten dıkkatle dinlese asla mırıldanmaz.Annem çözemedi galiba,yada yıllardır bunu umursamıyor.Hiç iştahım yok.Zaten okuldakı şölende birsürü güzel şey vardır eminim.Boşu boşuna yemenin anlamı yok.Annemin yanağından öptüm.Annem anlamıştı. Sonra babamın yanına gidip kulağına eğildim.
''Dinlemediğin çok bariz baba, bari bu kadar belli etme'' diye fısıldadım.
Babam gözlerinigazeteden kaldırıp şaşkın gözlerini bana çevirdi.Sonra beni anladı.Gözleri tehtidkar bir şekilde parladı ve kısıldı.Gülümseyip önüne döndü.Bu özelliğim Christina'dan geçti galiba insanları en zayıf anını bulup onların gözüne sokmak.Babamında geri kaldığı yok tabi.Ben bunu ona ne zaman yapsam oda bana cevap verecek birşey herzaman buluyordu.Ama bugün süperim hiçbir açık vermemeye kararlıyım.Emin adımlarla tam kapıdan çıkacakken babamın sesi durmama neden oldu.
''Alex birşey unutmadınmı oğlum?''
Yavaşça ,Arkamı döndüm.''ne gibi baba?''
''Hımm, bilmem,heralde bu akşam altın kumsaldaki yemekleri öpücükle ödersin artık.Garson kız çok mutlu olur orası kesin ama christinadan o kadar emin değilim.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KRİSTAL KANATLAR
Fantasy''Kader oynanması tehlikeli ve ölümcül bir oyundur.'' Vazgeçilmez bir yetenek,kazanılması gereken bir savaş Christina on altı yaşında oldukça çekici bir kız,hayatta istediği her şeye sahip,iyi bir aile,iyi bir sevgili,iyi dostlar. Christina'nın hay...
