သင်္ကြန်အကြတ်နေ့ရောက်ခဲ့ပြီမို့ သဲပျော်နေသည်။ဒီနေ့မနဲ့နမ္မတီးချောင်းသာကိုသွားလည်ရတော့မည်။
"သဲ အရမ်းပျော်နေတာလား"
ဒီနေ့သဲရဲ့"မ"ကအဖြူနဲ့အပန်းနှစ်ရောင်စပ်ရှပ်လက်ရှည်နဲ့jean pantအပြာဖျော့ဖျော့လေးကိုတွဲဝတ်ထားပြီး ခါတိုင်းမြင်နေကျနဲ့မတူပဲ လူငယ်ဆန်ကာချစ်ဖို့ကောင်းနေပြန်သည်။
"ဟုတ်တယ် မ"
သဲသူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူသွားဖို့ချိန်းထားသည်မို့ မနက်အစောကတည်းက အိမ်မှာပြင်ဆင်ပြီးစောင့်နေလိုက်ကြသည်။လူကများတော့ ၄၅မိနစ်လောက်ကြာမှလူစုံကြလေသည်။သဲသူငယ်ချင်းတွေကယောက်ျားလေးတွေရော မိန်းကလေးတွေအများကြီးဖြစ်ပြီး ဆိုင်ကယ်နဲ့သွားကြတာဖြစ်သည်။
သဲကလဲဆိုင်ကယ်နဲ့သွားချင်နေရှာသည်။ဒါပေမယ့်နန်းကစိတ်ပူလို့ဆိုင်ကယ်နဲ့မသွားဖြစ်ပေ။လမ်းမှာရေပက်ကြပြုကြနဲ့ တစ်ချို့ဆိုဆိုင်ကယ်တွေမှောက်တဲ့အထိဖြစ်တာတွေရှိတော့ နန်းစိတ်ပူသည်။ဒါကြောင့် သဲသူငယ်ချင်းတွေကဆိုင်ကယ်နဲ့ရှေ့ကသွားကြပြီး နန်းတို့ကကားနဲ့နောက်မှ ဖြေးဖြေးချင်းလိုက်သွားကြသည်။
၂နာရီလောက်မောင်းပြီးတော့မိုးကောင်းမြို့ထဲဝင်လာခဲ့သည်။မိုးကောင်းက ဆိုင်တစ်ခုမှာထမင်းဝင်စားပြီးမှ နမ္မတီးကိုဆက်လက်မောင်းနှင်ခဲ့လိုက်သည်။
၁၅မိနစ်လောက်ကြာတော့ နမ္မတီးမြို့ထဲဝင်လာသည်။အဲ့ကနေနောက်ထပ်၁၅မိနစ်လောက် ထပ်မောင်းပြီးမှ နမ္မတီးချောင်းသာသို့ရောက်လေသည်။
ဟိုကိုရောက်တော့ လူတွေမတရားစည်ကားလို့နေသည်။ရေထဲမှာ ဆောက်ထားတဲ့ဆိုင်လေးတွေအများကြီးတွေ့ရပြီး ဆိုင်တိုင်းလိုလိုလူပြည့်လို့နေသလို တစ်ဖက်ခြမ်းမှာတော့ ဘောကွင်းတွေစီးကာရေကစားနေတဲ့သူတွေကိုမြင်တွေ့ရလေသည်။
"သဲ ရောက်ပြီ "
"ပျော်စရာကြီး မ၊ဟိုဘက်မှာရေသွားဆော့ရအောင်နော်"
"အင်း သဲလေးသဘော"
ကားအပ်ထားခဲ့ပြီးတော့ သဲရဲ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူ တံတားတစ်ဖက်ခြမ်းကိုကူးကာ ဘောကွင်းသွားငှားပြီးရေကစားဖြစ်ကြသည်။

YOU ARE READING
အချစ်ဖြင့်တည်သောကမ္ဘာငယ်လေး အခ်စ္ျဖင့္တည္ေသာကမၻာငယ္ေလး
Romanceသဲ "မ"ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခါမှာ " မ"ကသဲကိုပြုံးပြလာသည်။ထိုခဏမှာ သဲရင်ထဲတစ်စုံတစ်ရာလှုပ်ခတ်သွားကာ သဲရဲ့ကမ္ဘာကြီးရပ်တန့်သွားသလားလို့တောင် ထင်မှတ်မိသည်။မရဲ့အပြုံးတွေကလှသည်။ဒီအပြုံးတွေကို တစ်သက်လုံးအပိုင်သိမ်းထားချင်မိသည်။ သဲ "မ"ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည့...