[ရွင္းသန႔္ျဖဴ]
ကြၽန္မ ဒီေန့တစ္ေန့လံုး ဟိုတယ္ထဲမွာပဲ ေနေနခဲ့တယ္..။ ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းေတြက ဘာလိုေသးလဲလို႔ ေမးဖို႔ လာ တာေတာင္ ကြၽန္မ တံခါးမဖြင့္ေပးခဲ့ဘူး..။
အခုလည္း ကြၽန္မ ေမြ့ယာျဖဴကုတင္ႀကီးကို ေက်ာမွီ ထားၿပီးေတာ့..၊ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ေပြ့ထားၿပီးေတာ့ ထိုင္ ေနခဲ့တယ္..။
~~Ring Ring~~
ရုတ္တရက္ တိတ္ဆိတ္ေနသၫ့္ အခန္းထဲသို႔ ဖုန္းသံက က်ယ္ေလာင္စြာ ျမည္လာသျဖင့္ ကြၽန္မ ဆတ္ခနဲ လန႔္ သြားသည္..။ ဟိုလူပဲ ထင္တယ္..။
ကြၽန္မ ဖုန္းကို ေမွာက္လ်က္သား ထားထားသၫ့္အ တြက္ ဖုန္းcontact ကို မျမင္ရေခ်..။
မကိုင္ဘူး...၊ ကြၽန္မ ဒီဖုန္းကို ကိုင္မွာမဟုတ္ဘူး..။ ကြၽန္မ ကိုင္လိုက္ရင္ ကြၽန္မ ေသမွာထင္တယ္..။ဟာ.. ယုတၲိမရိွလိုက္တာ..ဒါျဖင့္ရင္..ကိုင္လိုက္ေတာ့ေရာ..။
ကြၽန္မ အေတြးေျပာင္းသြားၿပီး ဆတ္ခနဲ ေကာက္ယူ လိုက္ၿပီး ၾကၫ့္ေတာ့ ဖုန္းေခၚလာသူက ဟိုသူစိမ္းမ ဟုတ္ေပ..၊ မင္းထင္သာ ျဖစ္ေပသည္..။
"ဟယ္လို..မင္းထင္ ေျပာ.."
"ရွင္း..ဟိုဖုန္းထဲက လူေျပာတာ ဒီေန့မဟုတ္လား.."
"အင္း..ဟုတ္တယ္..စိတ္ခ်ပါ..ငါဒီေန့တစ္ေန့လံုး ဟိုတယ္ထဲကေန ထြက္မွာမဟုတ္ဘူး.."
ကြၽန္မ အားကို တင္းထားကာေခါင္းကို ခပ္ဝံ့ဝံ့ေမာ့ကာ ေျပာလိုက္သည္..။
"ေအးပါ..အခုဆက္တာက..ငါနင့္ကို ေျပာစရာရိွလို႔.."
"ဘာလဲ..ဘာေျပာမလို႔လဲ.."
"ဟိုေလ..ငါမိုးသက္ရဲ့အလုပ္ရွင္ ညီေလးနဲ႔ ေတြ့ၿပီးၿပီ.. မိုးသက္အလုပ္မလာတာ..၁ပတ္ေက်ာ္ေနၿပီတဲ့.."
"ဘယ္လို..."
ကြၽန္မစိတ္ထဲ တစ္ခုခုက ေလးကန္ေနသလို ခံစားလိုက္ ရသည္..၊ ဟုတ္တယ္..ကြၽန္မစိတ္ေတြ ေလးလန္ေန တယ္..။ အခု ကြၽန္မ မိုးသက္ကို အရမ္းစိတ္ပူေန တယ္..၊ မိုးသက္အခု အဆင္ေရာ ေျပရဲ့လား မသိဘူး ။
"ေအးေအး..ဒါဆိုလည္း ဒါပဲေလ..ငါ ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့ မယ္.."
"ေအးပါ..တစ္ခုခုဆို ဖုန္းဆက္လိုက္ေနာ္.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
လိုသုံး (Season-2)[Completed]
Romantizmရှိတုန်းကသာ တန်ဖိုးထားဖြစ်ခဲ့ရင်..ဒီ့ထက်ပိုပြီး အမှတ်တရ ကောင်းတွေ ဖန်တီးဖြစ်ခဲ့မှာ... ရိွတုန္းက တန္ဖိုးထားျဖစ္ခဲ့ရင္..ဒီ့ထက္ပိုၿပီး အမွတ္တရ ေကာင္းေတြ ဖန္တီးျဖစ္ခဲ့မွာ... #This fiction is written with both Unicode and Zawgyi. Started- 💞💞24.10.2021�...
![လိုသုံး (Season-2)[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/289351170-64-k917447.jpg)