Black Pearl

16.Bölüm

Bazen insan hiçbir şeyi umursamaz ve her şeyi oluruna bırakır ya. İşte şu son zamanlarda böyleydim. Okulu bitirmiş ve sonunda yaz tatiline girmiştik. Benden hala bir şeyler gizleniyordu ama eskisi kadar takmıyordum artık. Tabi ki merak ediyordum hem de fazlasıyla ama bana söylemeyeceklerini de biliyordum.
"Uyuyor musun? "
Cevap vermedim. Kafamı tekli koltuğun başlığına koymuş bir şekilde oturmaktan o kadar memnundum ki. Kafede çok yorulmuştum. Yanımdaki koltuğa oturduğunu hissettim. Galiba kafedeki herkes gitmiş ve sadece ikimiz kalmıştık. Gözlerim kapalı olduğu için bilemiyordum. Derin bir iç çekiş duydum sonrasında ise öksürük krizi. Kendimi nasıl Kayra'nın yanına attığımı hatırlamıyorum. Masada duran suyu uzattım ve içmesini sağladım.
"İyi misin? "
Başını salladı.
"Git dinlen. Hasta olacaksın."
"Bunca işi sana bırakamam."
"Abartma. Hemen hemen her şey bitti."
"Olsun."
Ayağa kalktım ve yerleri silmeye başladım.
"Evde tek kalmaktan korkmuyor musun? "
"Neden korkacağım çocuk muyum ben?"
Yalan. Sabahları bir şey yoktu ama geceleri deli gibi korkuyordum. Başını salladı.
"İstersen seninle kalabilirim."
Kalbim hızlanırken tepki veremedim.
"Yanlış anlama. Geceleri korktuğunu bu yüzden bütün evin ışıklarını açtığını biliyorum. "
Kaşlarımı çattım.
"Nereden biliyorsun?"
Omuzlarını silkti. İşimizi bitirdiğimizde kafeyi kilitledik. Ne yapacağımı bilmiyordum cidden. Kalbim benimle kalmasını istiyordu ama beynim tam tersini savunuyordu. Evin önüne geldiğimizde kapıyı açtım. Hiçbir şey demeden içeri girdim Kayra'da arkamdan gelmişti. Derin bir nefes aldım.
"Sen benim odamda kal."
"Sen? "
" Duygu'nun odasında kalırım."
Başını salladı ve odama gitti. Duygu annemlerin yanına gitmişti. Semih ile beraber. Gülümsedim. Semih'i annemlerle tanıştıracaktı. Baya ciddiydi ilişkileri. O ikisinin sevgili olmasını gerçekten çok istemiştim ama işin bu kadar ciddi olabileceğini hiç düşünmemiştim. Pijamalarımı almak için odama gittim. Kayra yatağıma yatmıştı. Gözleride kapalıydı. Bu kadar çabuk mu uyumuştu?
"Uyudun mu?"
Cevap vermedi. Nefes alışları düzensizdi ve sanki biraz terlemişti. Elimi alnına koydum.
"Tanrım sen yanıyorsun! "
Banyoya koşup bir kabın içine soğuk su koydum ve bir bez de alıp tekrar Kayra'nın yanına gittim.
" Tamam. Endişelenecek bir şey yok sadece ateşin çıkmış."
Onu değilde kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum daha çok. Bezi ıslatıp Kayra'nın alnına koydum. Çok tatlı görünüyordu. Onu ilk defa uyurken görüyordum. Elimi uzattım ama dokunamadan çektim. Uyanır mıydı?
"Yapma."
İlk önce bana söylediğini sanıp geri çekildim ama sonra kabus gördüğünü anladım.
"Gitme. Yanımda kal. "
Bezi ıslatıp yüzünü silmeye başladım.
"Yalnız değilsin. Ben buradayım."
Uzanıp elimi tuttu sonrasında ise başını koluma yasladı. Nefes alış verişleri kısa sürede düzene girdi. Saçlarını okşadım. Sen ne yaşadın da böylesin Kayra? Neden dışarıya ben güçlüyüm sinyalleri veriyorsun? Neden sevgiye muhtaçmışsın gibi hissediyorum?
Duygu'dan~
Semih'i ailemle tanıştırmıştım. İlk başta korksa da sonradan alışmıştı. Ailemin tepkisinden çekiniyordu ama şimdi babamla oturmuş sohbet ediyordu. Hala gergindi ve bu gerginliği geçmeyeceğe benziyordu.
"Çok tatlı biri."
Annem yanıma otururken konuştu.
"Onu seviyor musun? "
"Evet."
Gülümsedi.
" O da seni seviyor. "
"Nereden biliyorsun?"
"Anneler hisseder."
Semih'le bakışlarımız buluştuğunda bana gülümsedi ben de gülümsemesine karşılık verdim.
"Mina'nın var mı? Bu konuları bizimle konuşmuyor. "
Yerimde huzursuzca kıpırdandım. Söylemeli miydim?
" Aslında sevdiği biri var. Bence çocukta onu seviyor ama birbirlerine söyleyemiyorlar."
"Kim?"
"Bunu söyleyemem. "
" Tao mu yoksa? "
İçtiğim su boğazıma takılınca öksürdüm.
"Saçmalama anne. Onlar kardeş gibi. Hatta Kaan'dan sonra Tao geliyor onun için."
"Tamam sakin ol."
"Burada çok duramam. Biliyorsun bir kafe açtık."
Başını salladı.
"Keşke Mina'da gelseydi."
"Gelmek istemedi. Burayı sevmiyormuş. "
Aslında neden gelmek istemediğini bilmiyordum. Neden burayı sevmediğini bilmiyordum. Şu sıralar bana Kayra ve Tao'nun ondan bir şey gizlediklerini söylemişti. Bu konu hakkında her ne kadar Semih'i sıkıştırsam da bir sonuç elde edememiştim. Derin bir nefes aldım ve arkama yaslandım.
"Uykum geldi.
"Odalarınız hazır."
Gözlerimi ovuşturdum. Gerçekten çok uykum vardı. Şuan istediğim tek şey Semih'le sarılıp uyumaktı ama bunu yapamazdık. Eminim ki annem odaları ayrı hazırlatmıştı. Herkese iyi geceler diyip kendimi odama attım.
***
Belime dolanan sıcak kollarla irkildim.
"Korkma benim. "
Kafasını boynuma gömdü.
"Burada ne arıyorsun?"
"Uyuyamadım. Seni özledim. Seni özledim. Seni özledim. Başka neden söyleyeyim mi? "
Gülümsedim.
" Bu kadarı yeterli."
Gözlerimi kapattım ve kendimi en huzurlu uykuya bıraktım.