Başımın ağrısıyla gözlerimi açtım. Nerede olduğumu anlamak için etrafıma bakındım. Sahi neredeydim ben? Başımı Kaan'ın omzundan kaldırdım ve onu dürttüm.
"Kaan uyan."
Bir şeyler mırıldanıp kafasını omzuma koydu.
"Kaan hadi ya!"
Bir de bana göz kulak olmak için içmeyeceğini söylüyordu. Hızla onu itmemle yerinden fırladı.
"Ha? Noldu? İyi misin?"
Bu haline güldüm.
"İyiyim."
Gözlerini açık tutmaya çalışırken sordum.
"Neredeyiz biz?"
Etrafına bakındı.
"Kayra'nın evinde."
Telefonumdan saatime baktım. Duygu tam 12 kere aramıştı! Duygu, benim ikizimdi ama birbirimize o kadar çok benzemiyorduk bu yüzden bizi karıştırmıyorlardı.
"Beni eve bırakabilir misin?"
"Neden? Daha kahvaltı yapmadık."
"Duygu aramış gitmem lazım. Kız merak etmiştir."
Kafasını salladı ve araba anahtarını aradı.
"Nerede bu?"
Yastığın arkasına kadar baktı ama sonuç olumsuzdu. En sonunda cebinden anahtarları çıkardığında ona boş boş baktım. Bana bakıp gülümsedi.
"Cebimdeymiş."
Gözlerimi devirdim. Klasik Kaan işte. Arabaya bindiğimizde esnedim.
"Madem uykun var neden gidiyoruz? Uyusaydık ya."
"Eve geldiğinde beni göremedi, aradığında ulaşamadı. Sence de onu görmem gerekmez mi?"
Kafasını anlayışla salladı.
"Merak etmiştir."
Araba evimin önünde durduğunda yanağını öptüm ve gülümsedim.
"Arabamı unutma."
Eve ilerlerken bile söylenmelerini duyabiliyordum. Kaan fazla cimriydi. Eve girdiğimde karşımda ellerini beline koymuş beni bekleyen bir adet Duygu buldum. Daha fazla kızgın bakamayarak bana sarıldı ve olduğumuz yerde zıplamaya başladık. Bu çocukluğumuzdan gelen bir şeydi. Bir kaç gün görüşmeyince insan özlüyordu ikizini.
"Neredeydin? Seni çok merak ettim."
Hazırladığı kahvaltı masasını gördüğümde ıslık çaldım. O yokken doğru düzgün kahvaltı bile etmiyordum. Bir yandan kahvaltımı ederken bir yandan da onu cevapladım.
"Kaan'la bara gittik arkadaşlarıyla tanıştım."
Kahkaha attım.
"Bana araba alacak."
Çatalını tabağa düşürüp bana şok olmuş gözlerle baktı.
"Noldu?"
"Bizim Kaan sana araba mı alacak?"
Gülerek kafamı salladım. Kahkaha attı.
"O cimri sana hiçbir şey almaz."
Kaşlarımı çattım.
"Alacağını söyledi."
"Görürüz."
"Sen ne yaptın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Black Pearl
Novela JuvenilKayra, dışarıdan havalı ve soğuk gibi görünen, içindeki inciyi grubundaki kişiler hariç kimseye göstermeyen biriydi. Geçmişinde yaşadığı şeyler içindeki incinin kararmasına neden olmuştu. Bu yüzden o, Mina için siyah bir inciydi.