Black Pearl

1.Bölüm

Multimedia: Kaan

"Hadi Mina inat etme."

"Saçmalama Kaan. Ne barı ya?"

"Ne olmuş yani? Ben hep oradayım. Sana bir şey olmasından korkuyorsan korkma yanında ben varım sonuçta."

Yanaklarımı şişirip yüzüne baktım. Bu hareketime her zamanki gibi güldü.

"Hem bugün senin doğum günün."

Cevap vermeden yüzüne baktım. Daha önce hiç bara gitmemiştim.

"20 yaşına giriyorsun büyü artık!"

"Of iyi be gidelim."

"Harika!"

Yerdeki kutuyu alıp elime tutuşturdu.

"Şimdi bunları giy, güzel bir makyaj yap. Aşağıda seni bekliyorum."

"Bunlar ne?"

"Doğum günü hediyen."

Kutunun içindeki siyah elbiseyi görünce gözlerim kocaman açıldı. Siyah topuklu ayakkabıları elime alınca gözlerimi devirdim. Bütün gece bunlarla durursam ölürdüm! Hızlıca üstümü giyinip makyajımı yaptım. Neredeyse hiç makyaj yapmazdım bu yüzden bu makyajımda sade olmuştu. Derin bir nefes alıp dışarı çıktım. Kaan arabasına yaslanmış bir şekilde beni bekliyordu. Beni gördüğünde bir ıslık çaldı.

"Bu kadar güzel olduğunu bilmiyordum."

Koluna vurup gülümsedim.

"Abartma."

Spor arabasına bindiğimizde hala gülüyordu.

"Ne gülüyorsun ya?"

"Küçük Mina'm büyümüş."

Gülümsedim. Araba bir barın önünde durduğunda Kaan'a döndüm.

"Şimdi orada benim arkadaşlarım var onlarla takılacağız. İlk başta seninle pek konuşmazlar ama sonra alışırlar. Üzülme yani."

Kafamı salladım ve arabadan indim. Barın içine girdiğimizde fazla kalabalık olduğunu fark ettim.

"Çok iğrenç kokuyor."

"Alışırsın."

Köşede oturan çocukların yanına gittiğimizde gerildiğimi hissettim.

"Selam bu Mina, arkadaşım. Bugün doğum günü."

Kaan'la yan yana oturduğumuzda bana çocukları tanıtmaya başladı.

"Bu Kayra."

Eliyle sarı saçlı -boya olduğu belliydi- etrafa boş boş bakan çocuğu gösterdi. Sadece benim duyabileceğim bir şekilde konuştu.

"Soğuk gibi görünür ama aslında öyle biri değildir. Biz dışında kimseyle konuşmaz."

Çaprazındaki iki çocuğu gösterdi.

"Deniz ve Can."

İkiside bana gülümsedi. Bende onlara gülümseyerek karşılık verdim. Çaprazımdaki iki kişiyi gösterdi.

"Çağrı ve Semih."

Onlar sadece baş selamı verdi bende onlara sadece gülümsedim.

"Kayra dışındaki herkes cana yakın duruyor."

Güldü.

"O bizim havalı çocuğumuz."

Arkasına yaslanıp bana baktı.

"Ee güzellik bir şeyler içersin artık?"

"Yok ben almayayım."

"Sana göz kulak olmak için ben içmeyeceğim. Al."

Elindeki içkiyi biraz korkarak aldım. Kaan'a baktığımda içmemi heyecanla beklediğini gördüm.

"Hadi."

Tam içecekken beni durdurdu.

"Tek dikişte içersen sana araba alacağım."

Gözlerim şaşkınlıkla kocaman açıldı. Çocuklarda şaşırmıştı.

"Ben içerim Kaan bana al."

"Kes sesini Çağrı. Hadi."

Derin bir nefes aldım. Kayra bile bana bakıyordu. Hadi bakalım Mina bu şans bir daha ayağına gelmez. Gözlerimi kapattım ve bardağı kafama diktim. İçkinin hepsini bitirdiğimde yüzümü buruşturdum. Bana şaşkınlıkla bakan 6 çift gözü gördüğümde gülümsedim. Arabam oluyor be!

"Arabamı isterim."

Kaan sonunda ağzını kapattığında bana masum bakışlarını yolladı.

"Yapacağını düşünmemiştim."

"Ben anlamam."

Kaan çok zengindi bana alacağı arabanın parasını bir günde harcayabilirdi bu yüzden bu konuda ona acımıyordum. Arabamın olacağı düşüncesiyle tekrar gülümsedim. Normal şartlarda bir araba alamazdım bu yüzden bu kadar sevinmiştim.

"Arabayı ben seçeceğim."

Kaan dudaklarını ısırırken bir kahkaha sesi duyuldu. Bu ses Kayra'dan gelmişti.

"Kız seni feci zarara soktu."

Kaan güldü ve burnumu sıktı.

"Olsun be paralarım ona feda olsun."