Black Pearl

21.Bölüm

Multimedia: Kayra ve Semih

Zil çaldığında yarı açık olan gözlerimle kapıyı açtım.
"Benimle gel." dedi Kayra kolumdan tutup çekiştirerek.
"Nereye?"
"Sana bir şey göstermeliyim."
"Biraz bekleseydin de üstümü değiştirseydim."
Durdu ve üstüme baktı.
"Böyle güzel."
Ona inanamayan gözlerle baktım.
"Dalga mı geçiyorsun?"
"Hayır."
Beni arabaya bindirdikten sonra kendi de bindi.
"Okula gitmem lazım."
"Dönüşte seni okula bırakırım."
"Okula pijamalarla gidemem. Üstelik yanımda hiçbir şey yok."
"Gideceğimiz yerde bir kaç şey var sana göre. "
"Peki o zaman..."
Dışarı bakındım.
"Nereye gidiyoruz?"
Gülümsedi.
"Çok seveceğin bir yere."
Radyodan müzik açarken esnedim. Kayra saatine baktı.
"Çok mu erken geldim ya?"
"Saat kaç ki?" dedim gözlerimi açık tutmaya çalışırken. Gerçekten çok uykum vardı. Eve çok geç dönmüştük ve ben zor uyumuştum.
"Yeni sekiz oluyor."
"Daha çok var mı?"
"Geldik sayılır."
Gülümsemeye çalıştım.
"Tamam. O zaman uyumuyorum."
Sonunda canlı bir şeyler çalmaya başladığında kendime gelmeye başladım.
"Vee geldik."
Kayra arabayı durdururken geldiğimiz yere baktım. Aşağı indiğimizde Kayra elimi tuttu. Bu evin kocaman bahçesi vardı.
"Bahçesi çok güzel. Bu ev kimin?"
Cevap vermedi ve beni üst kata çıkarıp bir odaya soktu. Deniz manzarasıyla karşılaşınca adeta nefesim kesildi. O kadar güzel bir manzaraydı ki.
"Aslında küçük bir ev istiyordum ama..."
Kollarını belime dolayıp çenesini başıma yasladı.
"Böyle bir ev istediğini söylemiştin. Ben de senin için bu evi buldum. Ev çok büyük yani baya yalnız kalacağım. O yüzden benim için her gün kahvaltıya gelmelisin. Anlaşıldı mı?"
Güldüm.
"Anlaşıldı ama siz Tao ile kalmıyor muydunuz?"
"Ailesi ona ev alınca mecburen oraya taşınmak zorunda kaldı."
"Anladım."
Benden ayrılıp odanın tam ortasında durdu ve gülümseyerek bana baktı.
"Burası senin odan olacak. Çok güzel olacak inan bana. Ha bu arada."
Odada bulunan tek eşya olan dolabı açtı.
"Sana bir kaç şey almıştım."
Çiçekli bir elbise aldı eline.
"Bunu giy."
Biranda kaşları çatıldı.
"Vaz geçtim."
"Neden? Bu çok güzel."
"Bunu yanımdayken giy. Şimdilik bunları al."
Siyah pantolon ve beyaz bir tişört tutuşturdu elime. Bu haline kahkaha attım.
"Kıskanç sevgilim benim."
"Neredeyse unutuyordum!"
Elimi tuttu ve aşağı inip dışarı çıktık. Bahçenin arka tarafına gittiğimizde çığlık attım. Hayallerimdeki gibi bir manzarası vardı ve Kayra bana kahvaltı hazırlamıştı! Sıkıca ona sarıldım ve yanağından öptüm.
"Teşekkür ederim!" dedim yanaklarını sıkarken. Gülümsediğinde masaya geçtik ve karşı karşıya oturduk.
"Ay çok güzel burası ya."
Bahçenin bu kısmında ağaçlar yoktu. Burası sahile bağlıydı. Yani bir kaç adım atsan sahile inebilirdin. Kahkaha attı.
"Değerimi bil."
"Fotoğraf çekilelim." dedim telefonumu çıkarırken. Manzarayı arkamızda bırakarak bir kaç fotoğraf çekildik.
"Bu kadar yeter. Kahvaltı edelim daha okula bırakacağım seni."
"Tamam."
Tekrar yerime oturup kahvaltımı yapmaya devam ettim. Kahvaltı boyunca ben ona bir şeyler anlattım o gülen gözleriyle beni dinledi. Sonra ise beni okula bıraktı.
***
Duygu'dan

"Ne yapıyorsun?"
"Semih'le yemeğe çıkacağız ona hazırlanıyorum sen?"
"Dersim bitti. Bir şeyler yapalım mı diye soracaktım."
Dudaklarımı büzdüm.
"Üzgünüm."
"Aa Kayra gelmiş." dedi telefonun diğer ucundan şaşırarak.
"Neyse sonra konuşuruz hoşçakal."
Telefonu kapattığımda kapı çalındı. Saat çoktan sekiz olmuştu bile. Kapıyı açtığımda takım elbiseler içinde bana gülümseyen bir adet Semih'le karşılaştım.
"Çok güzel olmuşsun."
"Teşekkür ederim."
Arabaya bindiğimizde konuştu.
"Bugün seni birileriyle tanıştıracağım."
"Kimlerle?"
"Birileriyle."
Gülümseyerek gözlerimi devirdim.
"Peki."
Lüks bir restoranın önünde durduk. İndiğimizde elimi tuttu ve içeri girdik. Bir adamın ve bir kadının oturduğu masaya doğru ilerledik. Bizi görünce ayağa kalktılar.
"Tanıştırayım. Bu Duygu. Evlenmeyi düşündüğüm kişi."
Kadın gülümseyerek elimi sıktı.
"Bu da annem."
Bu sefer adamı gösterdi.
"Bu da babam."
"Merhaba."
Yerlerimize oturduk.
"Semih ilk defa beni kız arkadaşıyla tanıştırıyor."
"Bize hep 'evleneceğim kızı bulunca sizinle tanıştıracağım. Diğer kızları boşverin' derdi."
Semih bana bakarken gülümsedi.
"Ve o kişiyi buldum. "
Yemek boyunca pek konuşmamıştım. Gerçekten iyi bir ailesi vardı. Onları sevmiştim. Aklıma gelen şeyle nefesim kesildi. Evleneceğim kişi gerçekten Semih mi olacaktı?