Stapelgek op Matthy

Deel 96⚡️🤍

Als ik 's ochtends wakker word slaapt Matthy nog. Hij is echt cute als ie slaapt. Ik pak mijn telefoon en ga even op tiktok. Even later word Matthy ook wakker. "Goeie morgen baby." zegt ie en geeft mee een kus op mijn wang. "Morning." zeg ik en draai me om om naar hem te kijken. Hij glimlacht naar me. "Lekker geslapen?" vraagt ie. "Zeker." zeg ik. "Mooi." "Jij ook?" "Met jou altijd." zegt ie, smelt. Ik glimlach naar hem. "Goed maar even wat gaan eten?" vraagt ie dan. Ik knik en stap uit bed. Matthy loop achter me aan naar beneden, waar nog niemand is. Of waar iedereen al weer weg is. Geen idee. "Waar heb je zin in?" vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. "We kunnen pannenkoeken maken?" "Moeten we echt iets maken?" "Lui much?" "Ik ben net wakker ga me niet afzeiken nou." "Shut up we gaan pannenkoeken maken." zeg ik en begin met het zoeken van de ingredienten. 

Ik gooi de bloem, melk en ei in een kom en geef Matthy een garde. Hij kijkt me verbaast aan. "Je verwacht dat ik facking ga mixen?" Ik sla hem op zijn schouder en kijk hem aan. "Dat kan je wel schatje." zeg ik. "Ik ga even naar de wc, als ik terug ben wil ik dat dit een mooie gladde mix is." zeg ik en loop de gang in naar de wc. "Maar maar-" "Geen gemaar! Mixen met je reet." zeg ik en trek de deur van de wc open. Ik ga snel pissen en was mijn handen, dan loop ik terug naar de keuken. Matthy heeft de eerste pannenkoek al in de pan liggen. "Nou kijk nou, je kan het wel." zeg ik en ga achter hem staan en gooi mijn armen om zijn middel en leun mijn hoofd tegen zijn rug. Ik voel zijn hand op die van mij. "Ja ik kan het wel. Heb er alleen geen zin in." zegt ie. "Jij wil eten, je kan niet van mij verwachten dat ik altijd in de keuken zal staan voor je."

"Dat vind ik een beetje jammer, dat is nou precies waarom ik een vriendin heb genomen." "Dat is heel kut voor je, had je toch een andere moeten kiezen." zeg ik. "Kut zooi, ik ben je bonnetje kwijt, kan je ook niet meer terug brengen." zegt ie waardoor ik moet lachen. "Het is ook al te laat, je hebt 30 dagen bedenk tijd." zeg ik. "Wacht is het al zo lang?" "Ja schatje." lach ik. "Damn dat ik het met je uit houd." "Oh mijn god." "Grapje." zegt ie en geeft me een kus. "Ja ja zeggen ze allemaal." "Heb je er meer?" "Sws." lach ik en gooi nieuwe mix in de pan. Niet veel later zijn de pannenkoeken klaar. We gaan op de bank zitten en zetten de tv aan. We starten een film en eten de pannenkoeken. "Volgens mij is iedereen weg." zeg ik na een tijdje. Het is inmiddels al bijna 12 uur en heb nog steeds niemand gezien. "Misschien zijn ze wel aan het opruimen." "Ja maybe, ik ga even bellen." zeg ik en pak mij  telefoon, Matthy zet de film op pauze en ik bel papa.

"Goede middag, zijn jullie ook eindelijk wakker?" is het eerste wat ie zegt als ie opneemt. "We zijn al even wakker maar ik wilde weten waar jullie zijn." zeg ik. "We zijn aan het opruimen." "Moeten wij niet helpen?" "Nee joh, we zijn bijna klaar geen zorgen." zegt ie. "Oke is goed, hoe lang ben je nog bezig? Wij willen zo terug naar Rotterdam." zeg ik. "Nog een half uurtje ofzo denk ik." "Dan wachten we nog wel even, gaan we daarna terug." "Is goed mop, tot zo." "Tot zo." zeg ik en hang op. "Nog een half uurtje ongeveer." zeg ik tegen Matthy. "Is goed, kunnen we de film afkijken." ik knik en hij zet de film weer aan. Ik ga tegen hem aan liggen en hij legt zijn arm om me heen. We kijken de film af en dan komen ook pap mam en Lars de woonkamer in ge stampt. "Hey." zeg ik. "Hallotjes." zegt mama. "Wij gaan er zo van door, we, of ja ik wilde even wachten tot jullie thuis waren om even doei te zeggen." zeg ik. "Ik wilde ook nog wel even doei zeggen hoor." zegt Matthy snel.

Ik loop nog even naar boven om me om te kleden en de kamer een beetje netjes achter te laten. Dan loop ik naar beneden en hoor Matthy en Lars lachen. Leuk dat ze het met elkaar kunnen vinden. Ik moet ook nog steeds Matthy's familie ontmoeten. Ja ik heb Ezra een paar keer op YouTube gezien in een video van Matthy maar in het echt nog niet. En vind het best lullig. Hij heeft mijn ouders nou al ontmoet en ik die van hem niet. Ik loop de woonkamer binnen vol in gedachte waardoor ik niet door had dat Lars en Matthy gestopt waren met praten. Ik doe de deur open komt Lars ineens van achter de deur. "Boe!" roept ie. Ik schrik me dood dus gil. "Verdomme Lars!" roep ik en begin gelijk met hem slaan. Matthy en Lars schieten in de lach.