Stapelgek op Matthy

Deel 23⚡️🤍

'Ik ken helemaal geen Tessa, sorry' reageert ie. Ik ga naar zijn profiel en zie dat het toch echt Matthy is. 'Hoe bedoel je je bent net hier weg gegaan' zeg ik weer. 'Ha grapje Tess' zegt ie dan 'Eikel' zeg ik 'Hahaha' reageert ie. "Ugh wat een kwal." zeg ik. "Heeft ie je geprankt?" "Yup, vieze kwal." Britt lacht. 'Niet leuk Matthy. Nu ga ik je nooit meer appe, doei' zeg ik en zet mijn telefoon weer uit.

~ping~
Ik negeer het
~ping~
Ik probeer het te negeren
~ping~
Ik geef op en pak mijn telefoon weer: 'Sorry Tessa!' 'Kom terug' 'Ja ik ben veilig thuis gekomen, lekker aan het eten?' ik glimlach om zijn reacties. 'Je hebt het echt jezelf aan gedaan' zeg ik 'Oh god yes ze reageert weer' zegt ie waardoor ik moet lachen. We appen nog wat terwijl Britt en ik nog steeds hun video's kijken.

Na het eten zet ik alles in de vaatwasser. "Ik ga denk ik even naar de winkel, om te kijken of ze een echte icepack hebben. Het is zonde van al dat fruit." zeg ik. "Oh ja slim, moet ik mee?" "Nee hoeft niet, ik overleef het wel alleen." zeg ik en loop naar mijn kamer om mijn airpods weer te pakken. "Moeten we nog iets hebben?" "Nee voor nu niet denk ik, we gaan van de week wel even boodschappen doen." "Top, dan ben ik zo terug." Ik doe mijn airpods in en pak mijn fietssleutel. "Tot zo." hoor ik Britt nog zeggen voordat ik de deur dicht trek.

Ik loop naar de lift en ga naar beneden. In de lift zoek ik even een leuke playlist uit en zet mijn 'love song' playlist aan. Eenmaal op de fiets zing ik zachtjes mee met de muziek. Ik zet mijn fiets op slot en loop de Albert Heijn in. "Hey mag ik wat vragen?" zeg ik tegen de eerste en beste medewerker die ik kan vinden. "Ja waar kan ik je mee helpen?" vraagt ze. "Hebben jullie misschien icepacks?" vraag ik. "Oh god, voor je neus of niet?" zegt ze met een vies gezicht.

"Uh ja, dus hebben jullie die?" "Ja die moeten ergens in de winkel liggen." zegt ze en gaat verder met spiegelen. "Weet je ook waar?" "Ja verder op." zegt ze zonder op te kijken. Ik rol mijn ogen en loop verder. "Hey Tess!" hoor ik iemand zeggen, ik trek mijn oortjes uit en daar loopt Bram. Fuck. Ik draai me om en loop pal de andere kant op. "Wacht Tessje!" hoor ik hem zeggen, dus ik zet mijn muziek harder.

Dan kom ik een andere medewerker tegen. "Hey, hebben jullie hier icepacks?" vraag ik aan hem "Ja loop maar mee." zegt ie. "Dank je." zeg ik en volg hem. "Tessa! Wacht nou!" hoor ik Bram weer zeggen. "Volgens mij roept iemand jou." zegt de jonge. "Ja weet ik maar ik negeer hem." "Mag ik vragen waarom?" "Ja, is mijn ex. En heb geen zin in hem." "Ah oke, nou hier zijn de icepacks." "Oh top dank je! Werkse." zeg ik en pak er twee. "Dank je, en succes er mee." zegt ie en wijst naar Bram. Ik lach en knik.

Snel doe ik mijn muziek weer harder en loop naar de zelfscan. Ik betaal de icepacks en fiets zo snel mogelijk naar huis. Ik weet dat hij weet waar ik woon, maar zolang ik eerder thuis ben dan hem is er geen probleem. Ik zet mijn fiets weer op slot en loop snel naar boven. Door al dat bewegen begint mijn neus weer te bonken. Snel naar binnen en de icepacks in de vriezer. "Hey! Waarom zo gehaast?" vraagt Britt als ik de deur iets te hard dicht duw.

"Bram zat achter me aan." zeg ik en loop vlug naar de vriezer. "Oh wat de fuck." "Ja ik ben blij dat ik eerder thuis ben dan dat hij hier was." "Ja dat geloof ik, oh en je hebt icepacks! Top." zegt ze als ze ziet dat ik ze in de vriezer leg. "Ja maar ze moeten nu eerst bevriezen, en m'n neus doet weer zeer. Echt kut." "Pak anders een handdoek ofzo en pak extra koud water, dat moet voor nu ook al wel lekker zijn." zegt ze. "Goeie." zeg ik en loop naar de badkamer om een handdoek te pakken.

Dan loop ik weer naar de keuken om de handdoek nat te maken. Als ik dat gedaan heb ga ik op de bank zitten naast Britt en leg de handdoek op mijn neus. "Agh, wat lekker is dit." "Haha, dat geloof ik. Echt kut dat het nodig is though." "Ja agh, daar is nu niets meer aan te doen. En het komt wel goed, plus als het niet gebeurt was hadden we niet de facking lekkere dokter gezien." zeg ik. "Dat is zeker waar." lacht Britt.