Unicode
ဆေးရောင်တို့ပျယ်နေတဲ့အဝါရောင်အခန်းငယ်တစ်ခုရဲ့အတွင်းတစ်နေရာ။ဖြည်းဖြည်းချင်းစီကျနေတဲ့ရေပန်းကရေအေးတို့ကကြွေပြားကနေတစ်ဆင့်ရေစွန့်ပေါက်သို့တသွင်သွင်စီးကြနေသည်။ထိုရေပန်းရဲ့အောက်မှာနံရံကိုမျက်နှာမူထားတဲ့ဂျောင်ကုရဲ့သေးသေးသွယ်သွယ်ခါးလေးကိုလက်နှစ်ဖတ်နဲ့အုပ်ကိုင်ထားတဲ့ထယ်ယောင်း။ဉီးခေါင်းထက်သို့ကျနေတဲ့ရေစက်တွေက ဆံနွယ်တွေမှတစ်ဆင့်ခန္ဓာကိုယ်အနှံသို့ပြေးလွှားစီးဆင်းနေသည်။နှစ်ရောက်လုံးအဝတ်အစားတွေကင်းမဲ့နေခဲ့ကြပြီးပူးပူးကပ်ကပ်ရှိလွန်းတာမို့တစ်ရောက်ရဲ့ဝင်သက်ထွက်သက်တိုင်းကိုတရောက်ကကြားနေရသည်။
"ချမ်းနေပြီလား ဂျွန် ...... "
ဖြူနုနေတဲ့လည်တိုင်နဲ့နောက်ကျောပြင်တစ်ခုလုံးကိုထူထဲပိရိတဲ့သူ့ရဲ့နူတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ပွတ်ဆွဲရင်းမေးလိုက်တာကြောင့်ဂျောင်ကုကိုယ်လေးတုန်တက်သွားရသည်။ဒါကိုမြင်တော့ထယ်ယောင်းပြုံမိလိုက်သည်။ဂျွန်ကတကယ်ကိုသူနဲ့ပတ်သက်ရင်အထိခိုက်လွယ်မှန်းသူသိလိုက်ရသည်။ကျောပေးထားပြီးလက်နှစ်ဖက်ကနံရံကိုကပ်ထားတဲ့ဂျွန်ကရေစက်တို့ရဲ့ကြားမှာတအားလှလွန်းနေသည်။ခေါင်းလေးကိုဘေးတစ်ဖက်သို့စောင်းငှဲ့ထားတာကြောင့်နီရဲနေတဲ့နူတ်ခမ်းလေးကိုမြင်နေရပြီးမျက်လွှချာထားတဲ့မျက်လုံးလေးကနတ်မှောင်နေတဲ့မျက်တောင်မွှေးရှည်များနဲ့သိပ်ကိုဆွဲဆောင်လွန်းသည်။ဂျောင်ကုရဲ့ခါးထက်မှာတွယ်ထားတဲ့သူ့ရဲ့လက်တွေက ခါးမှတစ်ဆင့်ခန္ဓာကိုယ်အနှံသို့ပြေးလွှားနေရင်းလည်တိုင်နဲ့ဂုတ်သားနုနုများကိုလဲအနမ်းမိုးများစွန့်ကြဲနေသည်။
" ဂျွန် ........ "
တိုးလျတဲ့အသံလေးနဲ့ခေါ်ကာထယ်ယောင်းဂျောင်ကုရဲ့ကိုယ်လေးကိုအရှေ့သို့ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်သွားတဲ့ဂျောင်ကုကနူတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ထားပြီးခေါင်းလေးငုံ့ထားတာမို့မေ့စေ့လေးကိုပင့်တင်ကာသူ့မျက်နှာနားတိုးသွားလိုက်သည်။နီရဲစိုရွှန်းနေတဲ့နူတ်ခမ်းပါးလေးကိုတစ်ချတ်ထိတွေ့ရင်းခါးထက်ကလက်တွေကိုပိုတင်းကျပ်လိုက်တော့ဂျောင်ကုရဲ့လက်တွေကသူ့ရဲ့ကျောပြင်ကိုဖက်တွယ်လာသည်။
ပေါက်ထွက်မတက်နမ်းရိူက်ပြီးချိန်မှာတော့လွှတ်ပေးလိုက်ပြီးနူတ်ခမ်းအောက်ကမှဲ့နတ်လေးကိုလက်ညိူးနဲ့တို့ထိရင်း....
