Ontvoerd door 1D? {VOLTOOID✔️}

IV

P.o.v. Sofie
We waren klaar met eten en gingen van tafel. Liam en Zayn besloten af te ruimen en ik liep met Niall, Harry en Louis naar de woonkamer. Niall en Louis ploften op de bank. Harry liep naar de zelfde bank toe en ging er tussen zitten. Ik ging in een andere stoel zitten. Niall stond zuchtend op en liep naar me toe. Hij ging voor me staan met zijn handen in zijn zij. 'Denk jij dat wij dat goedkeuren?' Vroeg hij een tikkeltje boos. Ik werd er een beetje bang van, 'wat bedoel je?'. 'Dat jij daar zo alleen zit!' Lachte hij. Ik zuchtte opgelucht en glimlachte. Niall tilde me op (bruid-style) en liep met mij in zijn armen naar de bank. Ik begon te spartelen, 'Niall Horan! Zet me neer!'. 'Oke' Niall lachte en liet me los. Ik viel boven op Louis en Harry. 'Hey babe' lachte Harry. Ik lag met mij bovenlichaam op Harry en met mijn onderlichaam op Louis. 'AAAAAH!!' Gilde ik uit. Louis kietelde mij onder mijn voeten. Niall, Harry en Louis lachten en ik ging normaal op de bank zitten.
Je zult misschien denken: "je bent ontvoerd door deze gasten, je hebt nog niet eens een uur met ze gesproken of wat dan ook, en nu al ga je zo met ze om?" En ik geef je groot gelijk dat je dat denkt! Dat denk ik zelf ook! Maar bij deze jongens voel ik me veilig. Ja je leest het goed: bij de jongens door wie ik ontvoerd ben voel ik me veilig. Ik weet ook niet waarom, ik kan ook niet kiezen hoe ik me voel. Kon dat maar! Maar ik voel me gewoon mezelf bij deze jongens!
Na een tijdje kwamen Liam en Zayn de woonkamer in en gingen zitten. Louis, Niall, Harry en ik zaten met z'n vieren op de bank. 'Mogen we je wat vragen stellen?' Vroeg Liam. 'Ja, als ik jullie ook vragen mag stellen!' Zei ik zo serieus mogelijk. 'Tuurlijk!' Zei Niall meteen vrolijk. 'Hoe oud ben je?' Vroeg Zayn. '17 bijna 18' 'waar kom je vandaan?' 'Een paar straten bij Oxford Streat vandaan' 'heb je een broer of zus?' Vroeg Harry. 'Nee' 'huisdieren?' Vroeg Louis. 'Ja 1 hond' 'hoe heet hij of zij?' Vroeg Niall. 'Mikky, ze is een Bolognezer' de jongens zeiden niets en dachten na. 'Mag ik nu?' Vroeg ik. 'Ja vraag maar' 'waar ben ik?' 'In een huis ergens in Engeland' antwoordde Niall. 'Waar is mijn mobiel?' 'Ergens' zei Zayn. 'Hoelang blijf ik hier?' 'Weten we nog niet' antwoordde Louis. 'En de grootste vraag: waarom ben ik hier?'. Liam zuchtte, 'das een lang verhaal...'. 'Ik heb de tijd! Ik zit hier waarschijnlijk toch tot de rest van m'n leven! Maak het verhaal zo lang als je wil!'. De jongens lachte, maar ik was serieus. 'Wil je wat drinken?' Vroeg Niall die opstond. Ik pakte zijn arm en trok hem terug op de bank. 'Nee nee Horan! Eerst het verhaal!'. 'Oke goed' begon Liam, 'we hadden gister een dag vrij... Dus we besloten naar de kroeg te gaan. Het was heel gezellig enzo...' 'En jullie waren dronken, of niet?' Vroeg ik. Liam knikte, 'Ik weet nog dat we door de straten liepen en jou tegen kwamen. We wisten niet wat we deden en begonnen je aan te raken. We dachten dat het leuk was, totdat jij begon te gillen. We raakten allemaal in paniek en een van ons dacht dat het een goed idee was om je bewusteloos te slaan...' Liam viel stil en alle jongens keken naar Zayn. 'Wat? Als iemand haar had gehoord waren wij de lul' zei hij nonchalant. 'Hoe dan ook', ging Liam verder, 'We wisten niet wat we met je moesten doen, dus namen we je mee'. Ik keek hem verbaast aan. Ik verwachtte dat hij nu zou lachen en zeggen dat het een grap was, maar dat deed hij niet. 'Het was allemaal niet de bedoeling, maar we kunnen je nu niet laten gaan...' Vertelde hij. 'Waarom niet?' Vroeg ik. 'Dan ga je naar de politie en die pakken ons...' zei Zayn. 'Dat doe ik niet! Waarom zou ik jullie reputatie willen verpesten?' Ik keek de jongens verbaast aan. 'We kunnen het niet gokken...' Zuchtte Harry. 'Sorry Soof' zuchtte Niall. Ik keek omlaag en zei niets. Ik voelde de tranen achter mijn ogen branden, vragend om naar buiten te mogen, maar ik drukte ze weg. Niet huilen bij de jongens! Zei ik in gedachten tegen mezelf. 'Soof?' Louis legde een hand op mijn schouder. Ik stond op. 'Ik ga naar mijn kamer' zuchtte ik en ik liep naar boven. Ik moest gewoon even alleen zijn. Nadenken.

Ik liep mijn kamer in en deed de deur achter me dicht. Ik liep naar het bed en liet mezelf op het bed vallen. Nu pas kwamen de tranen. Ik kom hier nooit meer weg! Ik zie mijn ouders, vrienden en familie nooit meer! En mijn lieve Mikky... Mijn beste maatje... Nooit meer.

P.o.v. Harry
Ik voel me vreselijk. Sofie is echt geweldig, en wij hebben haar leven van haar afgenomen... Het is niet veilig om haar vrij te laten, hoe graag we dat ook willen...
We zitten nog steeds met z'n 5en in de woonkamer. Nadat Sofie is weggelopen werden we stil. Iedereen staarde voor zich uit en zei niets. 'Kunnen we dan niets voor haar doen?' Vroeg Niall na een lange stilte. 'Ik vrees van niet...' Zuchtte Liam. 'We kunnen wel iets doen' zei Louis, 'we kunnen ervoor zorgen dat ze het hier naar haar zin heeft! Dan word het voor haar een stuk leuker!'. 'Ja! Dat doen we sowieso!' Zei Niall. 'Maar wat kunnen we nu voor haar doen?' Vroeg Zayn. 'We kunnen haar gezelschap geven' zei Liam. 'Ze is niet voor niets naar haar kamer gegaan' zuchtte ik. 'Wacht! We kunnen naar ons andere huis verhuizen! Daar hebben we een zwembad en een jacuzzi!' Zei Louis. 'Ja!' Riep Niall. 'Wanneer?' Vroeg Zayn. 'Morgen?' Vroeg Liam. 'Is goed! Doen we!' Riep Louis. 'Ik ga naar haar toe, wie gaat er mee?' Niall stond op. 'Je mag het haar niet vertellen!' Zei ik meteen. 'Nee, doe ik niet' 'dan ga ik mee!' Ik stond op. 'Ik ben haar vergeten te vragen of ze van wortels houdt!' Riep Louis zenuwachtig uit. We lachten en liepen uiteindelijk met z'n allen naar boven.
_____________________________
Hey lezers!
Het 4e hoofdstuk van mijn (nieuwe) verhaal!
Ik heb een vraagje voor jullie:
Zouden jullie het leuk vinden als er een relatie ontstaat tussen Sofie en nog iemand van de jongens of zouden jullie het leuker vinden als ze gewoon beste vrienden blijven?
Laat please een reactie achter! Ik ben benieuwd wat jullie tot nu toe van mijn verhaal vinden!
Xxx me