Ontvoerd door 1D? {VOLTOOID✔️}

XXXVIII

P.o.v. Sofie
Ik keek de jongen bang aan. Hij had alleen een zwembroek aan en zag er sterk uit. Hij had een sixpack en zijn armen waren ook enorm gespierd. Ineens boog hij voorover en pakte me bij mijn arm. Hij tilde me op en hing me over zijn schouder. Ik begon te gillen, maar toen ik om me heen keek zag ik dat er niemand in de buurt was die mij zouden kunnen horen gillen. Ik sloeg met mijn vuisten op de rug van de jongen. Maar het hielp niets. Hij liep met me weg bij de zee. Hij zette me pas neer toen we bij een plekje waren achter de kleedhokjes. Niemand zag ons en er kwam hier ook niemand. Hij duwde me hard met mijn rug tegen het kleedhokje aan en begon me ruig te zoenen. Ik probeerde hem met alle macht van me af te krijgen, maar dat ging niet. Opeens stopte hij en hij keek me kwaad aan. Hij haalde iets uit zijn zak en liet het aan me zien. Ik zag dat het een mes was, eerder gezegd een dolk. 'Als je niet mee werkt, kom je hier niet levend vanaf' zei hij duister. Ik slikte en hij stopte het mes weer terug in zijn zak. Hij begon aan me te zitten en kneep in mijn borsten. Het enige wat ik deed was huilen en nadenken. Ik kwam misschien wel zwak over, maar wat kon ik anders? Als ik niet zou meewerken zou hij me sowieso met die dolk steken, maar als ik wel mee werkte zou hij me verkrachten. Ik besloot hem niet al te veel tegen te houden. Ik ga niet mijn leven op het spel zetten. De jongen drukte ondertussen zijn lippen in mijn nek. Opeens begon hij ook te zuigen. Ik schrok en probeerde hem van me af te krijgen. Maar ik was te bang. Te bang dat hij me zou vermoorden.
Niet veel later begon hij me uit te kleden. Hij had een zuigzoen in mijn nek gezet die inmiddels blauw was, ik zag t niet, maar dat kon ik voelen. Hij trok mijn broekje naar beneden en niet veel later lag mijn topje ook in het zand. Hij deed zijn zwembroek uit en kwam weer tegenover me staan. En niet veel later stootte hij hard in me.
Na een kwartier kwam hij eindelijk uit me. Hij deed zijn broek weer aan en grijnsde trots naar me. Ik lag hijgend op de grond. 'Dat was leuk hè' zei hij. Ik zei niets en probeerde op adem te komen. Hij lachte kwaadaardig. 'Je was super! Snel weer doen?' Met die woorden liep hij weg. Ik trok snel mijn bikini weer aan en liep snel terug naar mijn spullen, die er gelukkig nog waren. Hij deed alles in mijn tas en bekeek mezelf in de spiegel op mijn telefoon. De zuigzoen was duidelijk zichtbaar. Ik legde de handdoek over mijn schouders om hem te bedekken en liep zo snel mogelijk richting het huis van Lilly. De woorden van de jongen bleven door mijn hoofd galmen. Snel weer doen?
Na ongeveer 5 minuten was ik terug bij het huis van Lilly. Ik liep snel naar binnen en liep zo snel als ik kon naar mijn kamer. 'Ben terug' riep ik voordat ik mijn kamer in liep. Ik gooide mijn tas op mijn bed en liep naar mijn spiegel. Voorzichtig haalde ik mijn handdoek van mijn schouders af en bekeek mezelf. Mijn haren zaten in de war en ik had blauwe plekken op mijn armen. De jongen had echt niet voorzichtig gedaan. Hij was hard en greep me de hele tijd heel hard vast bij mijn armen. Vandaar de blauwe plekken.
Opeens klapte mijn kamerdeur open. Ik legde snel mijn handdoek over mijn schouders en draaide me om. Ik zag Danny in de deur opening staan. 'Is alles oke?' Vroeg hij. Ik wilde zeggen dat alles goed was en dat hij weg moest gaan, maar ik begon te huilen en door het snikken kon ik niet praten. Danny liep naar me toe en omhelsde me zonder nog iets te zeggen. Ik sloeg mijn armen ook om hem heen. Dit had ik even nodig. Armen om me heen van iemand waarvan ik wist die me niets zou doen.
Danny liet me los en bekeek me. 'Wat is er gebeurt?' Vroeg hij bezorgd. 'Er kwam een jongen naar me toe en hij trok me mee. Hij begon me te zoenen en begon me te verkrachten' vertelde ik snikkend. 'Ben je... V...verkracht?' Stamelde Danny. Ik knikte en niet veel later sloeg hij zijn armen weer om me heen. 'Sorry' zei hij. 'W... Waarvoor?' Stamelde ik. 'Voor dat ik je niet heb kunnen redden' zei hij. Ik liet hem los en glimlachte zwak. 'Daar kan jij toch niets aan doen' zei ik. 'Niet voor wat er is gebeurt, maar ik kan wel een tweede keer voorkomen' zei hij. 'Hoe?' Vroeg ik. 'Door je nooit meer alleen weg te laten gaan' zei hij. Ik glimlachte. 'Dankje' zei ik voordat ik mijn armen om hem heen sloeg. Ik begon hem weer te vertrouwen. Ik zag nu zijn bezorgde en lieve kant. Een kant die ik vertrouwde en waarvan ik wist dat die betrouwbaar was.
'Soof?' Vroeg Danny ineens. Ik liet hem los en keek hem aan. 'Kunnen we alles wat ik fout heb gedaan vergeten en weer opnieuw beginnen?' Vroeg hij. Ik glimlachte, 'ja, graag'. 'Dankje' zei hij met een glimlach. 'En ik snap het als we geen relatie kunnen krijgen, maar kunnen we dan goede vrienden zijn?' Vroeg hij. 'Tuurlijk' zei ik. We omhelsden elkaar weer. 'Ik ben er voor je, Soof! Dat beloof ik' fluisterde hij in mijn oor. 'Ik ben er ook voor jou, Dan!' Fluisterde ik terug.
Inmiddels was Danny mijn kamer uit gegaan en had ik gedoucht. Ik had nieuwe kleding aan gedaan en had mijn haren opnieuw gedaan. Mijn make-up had ook opnieuw gedaan. Ik pakte mijn laptop en mijn telefoon.
Ik: Hey boys
Niall: hey prinses! Hoe gaat het?
Louis: skypen?!
Ik: het gaat goed, en ja is goed Louis!
Ik starte skype op en wachtte rustig af. Dit keer kwam Louis online en belde me. Voordat ik opnam checkte ik of je de blauwe plekken kon zien. Toen geen enkele blauwe plek (ook mijn zuigzoen niet) en nam op. 'Hey jongens' zei ik. 'Hey prinses!' Zei Niall. 'Hey Soof' zeiden de andere jongens. 'Alles goed?' Vroeg Liam. 'Ja, met jullie ook?' Zei ik. 'Was het leuk op het strand?' Vroeg Harry. 'Ja' zei ik snel voordat de tranen de lans kregen om te komen. Ik zag Louis schrikken. 'Euh Soof...' Begon Louis terwijl hij recht in de webcam wees. Opeens zag ik de andere jongens schrikken. 'W...wat is er?' Stamelde ik. 'Wat is dat voor plek in je nek?' Stamelde Harry bang. Ik keek in de spiegel en zag dat mijn zuigzoen plek zichtbaar was. Ik deed snel mijn shirt ervoor. 'Niets' zei ik snel. 'Prinses... Is dat..' Stamelde Niall. 'Nee' zei ik snel. 'Ik moet gaan' zei ik. 'Soof wat is dat?' Vroeg Zayn. 'Niets! Ik zie jullie morgen wel! Truste alvast!' Zei ik en ik klikte snel op het rode telefoonhorentje zodat ik ophing. Ik werd meteen teruggebeld door Louis, maar ik zette mijn laptop uit. Ik liet me op mijn bed vallen en zuchtte diep. Mijn doel was om de jongens niet bezorgd te maken, en mijn eindresultaat is een paar enorm bezorgde jongens. Goed gedaan Sofie! Not!