XLV

814 38 3
                                    

P.o.v. Sofie
We liepen het erf op van het huis van de jongens. Ik had de jongens nog niets verteld over Daniëlle, maar ik wist niet wanneer het een goed moment zou zijn. We liepen het huis en en ik zette mijn koffer op de grond in de hal. 'Wat zullen we gaan eten?' Vroeg Niall. 'Ik hoef niets, ik ga mijn koffer uit pakken' zei ik en ik liep met mijn koffer maar boven. Ik sleepte mijn koffer mee de trap op en mijn kamer in. Ik legde hem neer op mijn bed en opende hem. Ik ruimde alles op.
Niet veel later hoorde ik mijn kamer deur open gaan. Ik keek om en zag Niall staan. Hij keek niet echt blij. Hij sloot de deur achter zich en liep naar me toe. 'Is alles oke, Prinses?' Vroeg hij. 'Niet echt...' Zuchtte ik. Hij sloeg zijn armen om me heen. 'Kan ik je ergens mee helpen?' Vroeg hij. 'Denk het niet... Er is te veel gebeurt de afgelopen dagen...' Zei ik. 'Misschien lucht het op als je het me vertelt' zei hij toen hij me los liet. 'Wil je het horen?' Vroeg ik. 'Tuurlijk! Als jij je dan beter voelt' zei hij. Ik glimlachte en we gingen op mijn bed zitten. 'De ellende begon eigenlijk toen Danny kwam. We hadden hevige ruzie en schreeuwden tegen elkaar. Eerst boeide het me niets wat hij zei, totdat hij jou, Lou, Liam, Zayn en Harry begon te beledigen. Sinds dien ben ik terug gaan schreeuwen, want mij mag je best beledigen, maar van mijn vrienden blijf je af! Dus ja... Later stelde Lilly voor om er over op te houden, dus negeerde Danny en ik elkaar. Toen Lilly en haar ouders naar de supermarkt gingen, besloot ik naar het strand te gaan. En wat er toen is gebeurt weet je al...' Ik stopte met vertellen om adem te halen. 'Vertel het maar, het lucht op! Ik beloof het je' zei Niall. Ik zuchtte en knikte. 'Nou, ik lag op het strand, gewoon lekker te zonnen. Totdat er ineens iemand in mijn zon stond. Ik keek op en zag een lange jongen staan. Hij nam me mee naar de kleedhokjes en begon me ruig te zoenen. Toen ik hem een klap in zijn gezicht gaf, pakte hij een mes en zei dat als ik niet mee werkte, het niet zou overleven. Ik besloot dus maar mee te werken, ik wilde niet dood namelijk. Toen hij eindelijk klaar was pakte ik mijn spullen en ging terug naar het huis van Lilly. Ik had overal pijn en blauwe plekken. Ik begon te huilen en kromp in elkaar van ellende. Opeens kwam Danny binnen. Ik stuurde hem weg maar hij ging niet. Hij liep naar me toe en omhelsde me. En dat was eigenlijk precies wat ik nodig had. Eigenlijk niet van hem, maar niemand anders was thuis. We besloten samen om ons verleden achter ons te laten en opnieuw te beginnen, als vrienden.' Vertelde ik. Ik haalde diep adem en ging verder, 'toen ik even later opzoek ging naar Danny, ik verveelde me namelijk, vond ik hem zoenend met Lilly in de schuur. Ik weet niet waarom, maar ik voelde me bedrogen. Maar ik was helemaal niet verlieft op hem! Ik voelde dat ik verdrietig werd, maar dat kwam waarschijnlijk doordat er zo veel was gebeurt. Ik besloot dus een rondje door het bos te gaan lopen. En daar... Daar kwam ik Daniëlle tegen...' Ik stopte met praten doordat ik begon te huilen. Niall trok me op zijn schoot en wiegde langzaam heen en weer. 'Wie is Daniëlle?' Vroeg hij. 'Je bedoelt: wie WAS Daniëlle' zei ik snikkend. 'Hoezo "was"?' Vroeg Niall verbaast. 'Daniëlle had ik in het bos ontmoet. Ze zat te huilen tegen een boom aan en ik besloot naar haar toe te gaan. We begonnen te praten en ze vertelde dat ze een jaar geleden was ontvoerd en in een hoerenhuis voor kinderen werd opgesloten. Ze kon niet weg en als er iemand naar de politie ging of ontsnapte, werd een goede vriendin van die gene vermoord. Dat was ongeveer de reden hoe haar beste vriendin Daisy werd vermoord. Omdat Daniëlle geen andere vriendinnen daar had en de rest van de meiden die daar zaten haar pestte, besloot ze te ontsnappen. Maar toen ze thuis aankwam, wilden haar ouders haar niet meer hebben. Ze zeiden dat ze een hoer was en dat ze in het hoerenhuis zat omdat ze dat zelf wilde, maar dat wilde ze niet. Dus toen is ze gaan lopen en eindigde ze in het bos. Ik vertelde haar dat ze met mij mee mocht en dat ze wel bij mij mocht wonen. Want ik wist zeker dat jullie dat ook niet erg zouden vinden. Toen ik vertelde wie jullie waren, begon ze lichtjes te gillen. Ze was een grote fan en wilde jullie dolgraag ontmoeten. Dus toen zijn we samen richting Lilly's huis gaan lopen' vertelde ik. Ik haalde weer diep adem en begon verder te vertellen. Ondanks dat ik ondertussen begon te huilen. 'Maar toen we nog niet eens halverwege waren, racete er een auto langs ons. Daan trok me weg omdat ik anders aangereden zou worden. Maar ineens werd er geschoten vanuit de auto. De auto reed wel verder, maar ze hadden Daan geraakt. Ze lag in de berm en krampeerde van de pijn. Ze wilde niet dat ik er iemand bij ging halen. Ik weet ook niet waarom. Voordat ze weg viel, hebben we nog een beetje gepraat. Ze vertelde me dat ze van me hielt en ik vertelde dat ik van haar hielt. Ze zei dat ik de eerste was die van haar gehouden heeft. Maar toen ik haar omhelsde... Viel ze weg...' Ik begon te huilen. Ik zag alles weer voor me. Hoe haar levenloze lichaam in de berm lag. Een lichaam van een meisje, die nog een heel leven voor zich had. Ik keek naar Niall en zag hem zachtjes snikken. 'Gaat het?' Vroeg ik. 'Ja... Het is allen zo heftig' zei hij. Ik sloeg mijn armen om hem heen en hij om mij. 'Je heb zo veel heftige dingen meegemaakt in zo'n korte tijd!' Zei Niall. 'Daarom ben ik blij dat ik weer thuis ben' zei ik. 'Hé, ik zei toch dat jouw prins op het witte paard je zou komen bevrijden' zei hij. 'Zeg maar prins in het witte vliegtuig' zei ik. Hij lachte en zette daarna zijn lippen op die van mij. Dit had ik zo gemist. Hem, mijn prins, die zo goed voor me zorgt en zo lief voor me is. En vooral zijn zachte lippen op die van mij. I love him so much!
P.o.v. Louis
Liam, Harry en Zayn waren naar de supermarkt, Niall en Sofie waren boven en ik zat alleen op se bank. Ik voelde me niet alleen, want ik was heerlijk aan het whatsappen met mijn vriendin.
Floor: Hey Lou! Hoe gaat het?
Ik: hey Floortje! Super! Met jou?
Floor: serieus? Floortje?
Ik: jep! 😊
Floor: met mij gaat het ook super, Louis Bouis!
Ik: Louis Bouis?
Floor: ja! Je spreekt het uit als: {Loeï Boeï}
Ik: dat snap ik
Floor: oke Louis Bouis!
Ik: nog wat leuks gedaan?
Floor: ja, ik heb een vriendje! ☺️
Ik: gefeliciteerd! Wie is de gelukkige?
Floor: ik weet niet of je hem kent... Hij heet Louis Bouis!
Ik: nee die ken ik niet! Maar het is vast een hele leuke jongen! 😉
Floor: dat is hij! 😍
Ik: ik heb trouwens sinds kort een vriendin!
Floor: gefeliciteerd! Wie is de meid waarvan haar leven is opgefleurd door de jongen aan de andere kant van de telefoon?
Ik: haar naam is Floortje Boortje
Floor: omg... Zij is zo gaaf! Marselaar! 😉
Ik: maar denk je dat ik haar mee moet nemen naar de film? Of is dat raar?
Floor: nee, dat is niet raar! Dat is juist super romantisch!
Ik: en denk je dat ze mee zou willen naar de nieuwe film "Love is where you are"?
Floor: ik weet zeker dat ze die film geweldig vind! Ze zal er van dromen om met haar vriendje naar die film te gaan!
Ik: denk je dat ze morgen avond tijd heeft?
Floor: vanaf 17:30 zou ze denk wel tijd hebben voor je
Ik: en denk jij dat het een goed idee zou zijn als we dan eerst bij mij thuis gaan eten zodat ze mijn vrienden kan ontmoeten? Of zou dt te snel zijn?
Floor: dat zou ze super leuk vinden! Dat weet ik zeker!
Ik: dankje! Dan haal ik je om 17:30 op! 😉
Floor: ik kijk er naar uit! 😘
Ik: tot morgen Floortje Boortje! 😍😘
Floor: tot morgen Louis Bouis X 😘❤️
Ik legde mijn telefoon weg. Dat was een hele leuke manier om iemand mee te vragen op date! Moet ik vaker doen!

Ontvoerd door 1D? {VOLTOOID✔️}Where stories live. Discover now