P.o.v. Louis
De jongens en ik zaten met z'n allen op de bank. Niall zat gespannen met zijn vingers te spelen. Ik keek gespannen naar de klok. 'Zit je ergens op te wachten, Lou?' Vroeg Liam ineens. Ik keek hem verbaast aan. 'O, nee ik denk dat ik even wat boodschappen ga doen! Tot later!' Zei ik en ik stond op. Ik liep naar de voordeur en pakte mijn jas en mijn telefoon. 'Oke' zei Zayn. 'Ik laat t weten als ik terug naar huis kom!' Zei ik nog voordat ik naar buiten liep. Ik deed onder het lopen mijn jas aan en mijn telefoon in mijn zak. Gelukkig zat mijn portemonnee in mijn jaszak. Ik liep langs de weg richting het prakje waar ik Floor voor het eerst tegen kwam. Ik herinner me nog goed hoe haar blonde haren zachtes met de wind mee wapperden. Voor dat ik het in de gaten had, had ik haar aangetikt. Ze draaide zich om en glimlachte lief.
Ik werd uit mijn gedachten gehaald door een lieve stem die me aansprak. 'Louis? Ben jij dat?' Hoorde ik de stem zeggen. Ik draaide me om en zag haar staan. Prachtige Floor. 'Hey! Floor!' Zei ik. 'Hey!' Zei ze blij terwijl ze me omhelsde. 'Hoe gaat ie?' Vroeg ik. 'Super! Met jou?' Antwoordde ze. 'Met mij ook!' Zei ik. Ik bekeek haar. Ze had een prachtig paars jurkje aan dat tot net boven haar knieën kwam. Haar haren hingen deels over haar schouders maar ook deels naar achteren. Ze zag eruit alsof ze op date ging. Wacht? Wat?! 'Ga je iets speciaals doen?' Vroeg ik nieuwsgierig. 'Nee, ik kwam net bij de diploma uitreiking van mijn vriendin vandaan. Ga jij nog iets doen?' Zei ze. 'Nu je het zegt, nee' zei ik. 'Zullen we misschien samen wat gaan doen?' Vroeg Floor voorzichtig. 'Ja tuurlijk!' Zei ik blij. Ze glimlachte en ik zag haar ogen stralen. Ze pakte voorzichtig mijn hand. Ik glimlachte en keek haar aan. Ik zag haar blozen. Ik had mezelf niet meer onder controle en boog voorover totdat mijn lippen die van haar raakten.
P.o.v. Sofie
Ik werd wakker in het vliegtuig. Ik herinnerde me dat ik vlak na het opstijgen in slaap was gevallen. Ik keek om me heen. 'Dames en heren, wij verzoeken u om uw gordels om te doen. We gaan zo landen' zei een omroeper. Ik deed mijn gordels om en keek uit het raampje waar ik naast zat. Ik zag dat we al boven Spanje vlogen. Ik keek naar de gene naast me en zag dat ze nog lag te slapen. Het was een meisje van ongeveer mijn leeftijd. Ze had krullende blonde haren en was heel lichtjes getint. Ik tikte voorzichtig op haar schouder, ik wist dat ze ook alleen reisde. Ze schrok wakker en keek geschokt om zich heen. 'We gaan zo landen' zei ik. 'O, dankje' zei ze. Ze ging rechtop zitten en deed haar gordel om. 'Eindelijk in spanje' zei ze. 'Ja' stemde ik in. 'Wat ga jij hier doen, als ik vragen mag?' Vroeg ze aan mij. 'Ik ga hier een vriendin bezoeken. Ze woont hier een paar jaar en ik heb haar een tijd niet gezien' vertelde ik. 'Wat leuk! Ik ga hier studeren' vertelde ze. 'Gaaf! Wat voor opleiding ga je doen?' Vroeg ik. 'Fotografie' vertelde ze. Ik knikte en had door ons gesprek niet eens door dat we aan het landen waren. Ik had dat pas door toen we op de grond kwamen. 'Dat was snel' zei ze. 'Ja, ik had het niet eens door' lachte ik. 'Ik ook niet' lachte ze. 'Ik ben Sterre trouwens' stelde ze zich voor. 'Ik ben Sofie' zei ik terwijl we onze handen schudden.
Na een kwartiertje konden we eindelijk het vliegtuig uit. Sterre en ik hadden gezellig geklets en daardoor ging de tijd veel sneller. We hadden het leuk samen en hadden zelfs onze nummers uitgewisseld. We liepen naar de band waar onze koffers vandaan kwamen en wachtte daar op onze koffers. Toen Sterre haar koffer had, zei ze dat ze moest gaan. We zeiden gedag en zeiden dat we contact gingen houden. Ik wenste haar succes met haar studie en zij wenste me veel plezier bij mijn vriendin. Ik wachtte verder op mijn koffer, die ook niet veel later langs kwam. Ik pakte hem en liep met mijn spullen naar de uitgang. Ik liet zien dat de koffer en de tas die ik bij me had van mij waren en liep door richting de plek waar mensen zonder ticket enzo ook konden komen. Ik zag heel veel mensen wachten en hoopvol keken naar de deuren waar ik ook doorheen liep. 'SOOF!' Hoorde ik iemand heel blij roepen. Ik keek zoekend in de richting van het geluid en zag een meisje van mijn leeftijd met bruin style haar op me af komen rennen, beter bekend als Lilly. Ik rende ook naar haar toe en omhelsde haar meteen. Ik had mijn koffer neer gezet, maar had mijn rugtas nog op mijn rug. 'Soof! Je bent er!' Zei Lilly blij. 'Ik heb je zo gemist Lil!' Zei ik. We lieten elkaar los en bekeken elkaar. 'Je bent niet veel veranderd' concludeerde ze. 'Jij ook niet' zei ik, 'behalve dat je bruiner bent dan eerst'. 'Komt door het weer hier' lachte Lilly. Ze nam mijn koffer mee en we liepen door het vliegveld heen naar buiten. Ze liep voorop naar de parkeerplaats waar een hele mooie zware auto stond. Tot mijn verbazing liep Lilly naar die auto toe. 'Dit ga je niet menen' zei ik vol verbazing. 'Ja toch wel! Ik ben al 19, hoor! Ik heb een rijbewijs en een eigen auto! Gaaf he!' Zei ze blij. 'Dat is zo ontzettend stoer!' Zei ik vol bewondering. We legde de spullen in de auto en stapten in. Lilly startte de auto en reed weg. Onderweg bekeek ik de omgeving. Spanje was eigenlijk een prachtig land. De natuur is echt mooi en het klimaat is ook heerlijk. Lekker warm in de zomer en niet al te koud in de winter.
Na ongeveer een half uurtje kwamen we aan bij een heel mooi groot huis. Lilly parkeerde de auto en we stapten uit. Lilly nam mijn koffer mee en ik mijn rugtas. We liepen naar binnen en zette mijn spullen neer. 'Rondleiding!' Zei Lilly meteen en ze trok me mee door de gang.
We eindigden de rondleiding in mijn kamer (eigenlijk de logeer kamer). Lilly leek het een beter idee als ik mijn eigen plekje had. En eerlijk gezegd, was ik daar heel blij mee. We zette de spullen in de logeerkamer en ik keek rond. Het was leuk ingericht en er stond van alles in. 'Je heb ook een eigen badkamer, dat is denk wel prettiger' zei Lilly. 'Echt? Dankje!' Zei ik en ik omhelsde haar meteen. 'Ga jij maar rustig aan uit pakken! Ik roep je wel voor het eten!' Zei Lilly terwijl ze de kamer uit liep. 'Dankje' zei ik nog voordat ze de deur achter zich sloot. Dat is een voordeel aan Lilly, ze laat je ook je eigen gang gaan. En dat maakt het zo fijn bij haar.
Ik pakte eerst mijn mobiel en logde in in de wifi met de code die Lilly me had gegeven. Ik stuurde, zoals beloofd, eerst een berichtje naar de jongens.
Ik: hey Jongens, ik ben bij Lilly thuis! De vlucht ging goed en ik heb geen problemen gehad. Hoe is het daar?
Niall: Hey prinses! Fijn dat alles goed is! Bedankt voor je berichtje! Alles goed hier, behalve de stilte. Hoe is het met jou?
Louis: Hey Soof! Kan je op skype komen?
Ik: Alles is goed met mij! En nee Lou, ik kan niet skypen. We gaan zo middag eten! Vanavond! Deal?
Louis: deal!
Liam: eetsmakelijk alvast!
Harry: dan zien we je vanavond!
Ik: komt wel goed Liam! Tot vanavond Hazz!
Louis: weet je zeker dat alles goed is? Misschien moet je goed rusten... Eet wel genoeg he!
Ik: Lou, kalm aan! Maak je maar geen zorgen! Als je je echt zorgen wilt maken, zorg dan dat jullie genoeg eten enzo! En niet te veel stressen! 😉
Louis: Oke... Zeker?
Ik: ja! Heel zeker!
Niall: dan zie ik je vanavond, prinses! Have a nice day! 😘
Ik: Tot vanavond, Baby! You too!
Louis: tot vanavond! Take care!
'Soof kom je eten?' Hoorde ik Lilly roepen. 'Kom er aan' riep ik terug.
Ik: tot vanavond! Bye 😘
Ik legde mijn mobiel weg en liep naar de eetkamer waar de moeder van Lilly (Ivette) en de vader van Lilly (Dorkus) al zaten. Ik zag dat er voor 5 personen was gedekt, maar we waren maar met z'n 4en. 'Wie is de 5e persoon die mee eet?' Vroeg ik aan Lilly. Voordat Lilly kon antwoorden ging de deurbel. Ze stond op en huppelde naar de deur en opende die. Vanuit de eetkamer kon ik niet zien wie er voor de deur stond, maar ik wist wel dat ik enorm nieuwsgierig werd. Ik besloot maar te gaan zitten en niet veel later kwamen Lilly en Danny de eetkamer in. Wacht! Danny?!
YOU ARE READING
Ontvoerd door 1D? {VOLTOOID✔️}
FanfictionAls Sofie na een rare dag naar huis loopt, gebeurt er iets vreemds...