Ontvoerd door 1D? {VOLTOOID✔️}

IL

P.o.v. Sofie
Ik en Niall liepen hand in hand naar beneden. We liepen de woonkamer in en ik zag dat Louis en Harry aan het kletsen waren. 'Moge jongens' zei ik vrolijk. Louis zat met zijn rug naar me toe en draaide zich meteen om. 'Lekker geslapen sissie?' Vroeg hij. 'Ja, jouw bed ligt echt lekker' zei ik. Niall en ik gingen op de bank zitten. Niet veel later kwam Liam de kamer in lopen. 'Kijk eens aan! Daar hebben we Sofie Tomlinson!' Lachte hij. Ik lachte en knikte. Ik keek naar Louis en zag hem heel breed glimlachen. 'Niet voor lang, als het aan mij ligt' zei Niall met een knipoog. 'Dan moet je eerst toestemming vragen aan mij, Horan!' Zei Louis. 'Dat is zo geregeld' zei Niall. 'Zo snel koop je mij niet om hoor!' 'Denk je? 5 zakken wortels en het is gepiept hoor'. Ik lachte, deze jongens zijn echt gek! 'Ik ga een Tommo ontbijtje maken voor mijn sissie!' Riep Louis ineens. Hij sprong op en rende naar de keuken. De jongens en ik lachten en ik kroop bij Niall op schoot. Liam kwam naast ons zitten en glimlachte. 'Dat is jouw broer he!' Lachte hij. 'Jep...' Lachte ik.
Niet veel later kwam Louis rustig de woonkamer in lopen. Zonder iets te zeggen liep hij naar mij en Niall toe. Hij keek heel serieus en boog zich voorover. 'Sta even op' fluisterde hij. Ik stond op en keek hem bang aan. Ik zag dat de andere jongens hem verbaast en een beetje bang aankeken. 'Lou... Wat is er?' Vroeg Liam. In 1 klap veranderde het gezicht van Louis is hyper en vrolijk. Hij hing me over zijn schouder en rende met me naar de eetkamer. 'Nu is ze van mij!' Gilde hij. Ik lachte en hielt me stevig vast aan mijn grote, drukke broer. 'Tommo!' Hoorde ik Niall roepen. Louis stond met een ruk stil en draaide zich om. Ik hing met mijn hoofd bij zijn rug en zag niet wat er gebeurde. 'Ze is mijn vriendin! Dus geef haar terug!' Hoorde ik Niall zeggen. Hij stond denk ik vlak voor Louis. 'Maar ze is mijn bloedeigen zusje! Dus ik mag haar houden!' Zei Louis "boos". 'Mag ik zelf ook nog wat bepalen?' Vroeg ik. 'Hou je er even buiten, Soof!' Zei Niall "boos". 'Ja, dit heeft niets met jou te maken!' Zei Louis "boos". Ik zuchtte, 'kan je me dan op z'n minst neer zetten, Lou?'. 'Nee' zei hij en hij rende opeens weer verder naar de eetkamer. Hij zette me daar neer en deed de deur achter zich op slot. Louis en ik waren nu de enige in de eetkamer. 'Doe die deur open!' Hoorde ik Niall roepen. Gevolgd door harde bonken op de deur. Louis en ik lachten. 'Geniet van je aller eerste Tommo ontbijt!' Zei Louis wijzend naar de eettafel. Ik zag nu pas dat de tafel was gedekt en dat er een bord vol met lekkere dingen op tafel stond. Ik ging zitten en bekeek het. Alles zag er normaal uit. 'Dit is toch gewoon een normaal ontbijtje?' Vroeg ik. 'Nee! In dat glas zit wortelsap!' Zei Louis. 'Is dat het enige? Maakt dat een Tommo ontbijtje?' 'Ja! Eigenlijk moet er nog iets bij, maar alleen mam kan dat maken...' Zei hij. Ik glimlachte en begon aan mijn ontbijtje.
Na het ontbijtje liep ik naar boven om me klaar te maken op de eerste ontmoeting met mijn ouders. Ik rende mijn kamer in en opende mijn kledingkast. Ik keek rond en zocht tussen al mijn kleren. 'LOUIS!!' Riep ik door het hele huis. En nog geen minuut later vloog mijn kamer deur open. 'Wat is er aan de hand?' Riep hij helemaal in paniek. 'Ik weet niet wat ik aan moet!' Zei ik nerveus. Louis zuchtte opgelucht en liep naar me toe. 'Trek iets aan waarin jij je zeker voelt of waar jij je het beste in voelt' zei hij. We keken samen rond maar ik zag niets toepasselijks. 'Wat dacht je van dat jurkje' zei Louis wijzend op een zwart strak jurkje. Ik pakte hem uit mijn kledingkast en bekeek hem. 'Met deze hakken erbij' zei Louis terwijl hij mijn zwarte ballerina's tevoorschijn haalde. 'Dat zijn geen hakken!' Zei ik lachend. 'Nou en!' Lachte hij. 'Ja! Dankje broer!' Zei ik. 'Graag gedaan sissie! Schiet je wel een beetje op?' 'Jaja! Wacht jij beneden nou maar!' Lachte ik. Louis liep mijn kamer uit en sloot de deur achter zich. Ik kleedde me om en deed mijn ballerina's eronder aan. Ik bekeek mezelf in de spiegel. Het zwartje jurkje zat strak om mijn lichaam heen. Het zag er best leuk uit, al zeg ik het zelf. Ik liep naar mijn badkamer en deed mijn make-up op. Ik kamde mijn haren en besloot ze los over mijn schouders te laten hangen. Toen ik tevreden was liep ik naar beneden. 'Little black dress just walked into the room' hoorde ik Louis zingen. Ik bloosde en pakte mijn tasje waar ik mijn mobiel, mijn ID-kaart en mijn portemonnee in deed. 'Klaar?' Vroeg Louis. 'Ja helemaal' zei ik. Op dat moment kwam Niall aanlopen. Toen hij me zag begonnen zijn ogen te stralen. 'Omg... Soof... Zeg me please dat je dit aandoet naar onze eerst volgende date' stamelde hij. Ik bloosde, 'moet je me wel eerst vragen, Horan'. 'En eerst toestemming aan mij vragen!' Zei Louis. 'Oke, dan moet Floor het voortaan ook eerst aan mij vragen' lachte ik. 'Nee hoor, dat hoeft niet' 'en waarom niet?' 'Omdat dat niet in mijn voordeel is' lachte hij. Ik lachte met hem mee. 'Nou laten we gaan!' Zei Louis. Niall liep naar me toe en sloeg zijn armen om me heen. 'Stay strong prinses' fluisterde hij. 'You too Nialler! And don't be jealous!' Fluisterde ik terug. Hij glimlachte en liet me los. Ik liep met Louis mee naar buiten. 'Succes soof!' Hoorde ik de jongens roepen. We stapten in de auto en deden onze gordel om. 'Klaar voor?' Vroeg Louis. 'Helemaal!' Zei ik. Louis reed de oprit af en reed weg. Op weg naar mijn echte gezin.
Na een tijdje rijden stopte Louis de auto. 'We zijn er' zei hij. Hij had de auto langs de weg geparkeerd. We stapten uit en ik liep met mijn jas aan en mijn tasje om mijn schouder met Louis mee. Hij belde aan bij een alleenstaand huis. Ik merkte dat ik nerveus werd. Louis sloeg een arm om me heen. 'Niet bang zijn! Ze houden van je' fluisterde hij. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht.

P.o.v. Louis
Soof en ik stonden te wachten voor de deur van het huis van mijn ouders (eigenlijk van mijn moeder en Mark). Ik merkte dat Sofie nerveus was. Ze was waarschijnlijk bang voor de reactie van mijn ouders. Maar ik weet 1000% zeker dat ze van haar houden! Nu al! De deur vloog open en Fizzy stond in de deur opening. Ze bekeek me met een glimlach op haar gezicht, maar haar glimlach werd breder toen ze Sofie zag. Opeens begon ze te gillen van blijdschap. Ze rende naar Sofie toe en sloeg haar armen om haar heen. Sofie lachte en sloeg haar armen ook om Fizzy heen. 'Je bent er' zei Fizzy blij. Ze liet Sofie los. 'Sorry, ik was me vergeten voor te stellen. Omg! Voorstellen aan mijn eigen zus! Dit is zo gaaf! Maar ik ben Fizzy!' Zei Fizzy hyper. 'Leuk je te ontmoeten Fizzy! Ik ben Sofie' zei Sofie vrolijk. 'Weet ik! Kom binnen!' Ze pakte Sofies hand en trok haar mee naar binnen. 'Ik ben er ook nog hoor!' Zei ik "bedroefd". 'BOOBEAR!' Hoorde ik Phoebe gillen. Ik lachte en liep naar binnen. Phoebe rende naar me toe en sloeg haar armen om me heen. 'Ik heb je gemist Boobear!' Zei ze blij. Ik tilde haar om. 'Ik jou ook!' Lachte ik. Ik streelde met mijn handen door haar haren. 'Je haar is gegroeid kleine meid!' Zei ik. 'Jouw baard is gegroeid!' Lachte Phoebe. Ik zette haar neer en zag mijn moeder op me af komen lopen. Haar ogen straalden en ze sloeg me meteen in haar armen. 'Ik heb je gemist Boobear' fluisterde ze. 'Ik jou ook mam' fluisterde ik terug. We lieten elkaar los en glimlachten naar elkaar. 'Ja haar is echt prachtig!' Hoorde ik Daisy zeggen. Mijn moeder en ik draaiden ons om en zagen Phoebe, Daisy, Lottie en Fizzy vol bewondering naar Sofie staren. 'Ze lijkt een beetje op jullie allemaal' lachte mijn moeder. Sofie lachte en liep naar haar toe. 'Die ogen van jou herken in nog al te goed' lachte mijn moeder. 'Welkom thuis Sofie' zei ze en ze sloeg haar armen om Sofie heen. 'Fijn om thuis te zijn' zei Sofie. Daisy kwam naar me toe en omhelsde me. 'En dan is onze familie eindelijk weer compleet' zei ze. 'Waar is Mark?' Vroeg ik. 'Die moest overwerken' vertelde Lottie. Ik knikte bedenkelijk. 'Welkom thuis zus!' Zei Fizzy tegen Sofie. Sofie glimlachte en keek rond. We liepen allemaal naar haar toe en belandde allemaal in een groepsknuffel.