Ontvoerd door 1D? {VOLTOOID✔️}

XXVII

P.o.v. Sofie
Na het ontbijt stelde ik voor om af te ruimen, maar ik werd de eetkamer uit gestuurd omdat zij het zouden doen. Ik liep terug naar mijn kamer en keek naar buiten. Ik opende mijn raam en liet de wind door mijn haren gaan. Dat voelde goed. De heerlijke koude wind door mijn kamer, vond ik heerlijk. Na een tijdje vond ik het wat koud worden en sloot ik mijn raam weer. Op dat moment werd er op mijn deur geklopt. 'Binnen' zei ik en ik draaide me om naar de deur. Harry kwam binnen met een glimlach op zijn gezicht. 'Waarom lach je?' Vroeg ik. 'Gewoon' zei hij. Ik liet het er maar bij zitten en we gingen op mijn bed zitten. Na een tijdje praten kwam er een stilte. Harry legde zijn hand op mijn been. Ik had dat niet verwacht, maar zei er niets van. Ineens voelde ik zijn adem in mijn nek, gevolgd door een zoen in mijn nek. 'Harry...' Zuchtte ik deels bang. 'Rustig maar, ik ben het maar' fluisterde hij. Hij zette zijn lippen op mijn wang, wat me nog banger maakte. 'Harry, je weet dat ik nog steeds Nialls vriendin ben' zei ik. Harry haalde zijn schouders op en zette nogmaals zijn lippen in mijn nek. Hij deed met zijn grote handen mijn haren achter mijn oor. 'Kom je mee naar mijn slaapkamer' fluisterde hij in mijn oor. 'W...waarom?' Stamelde ik bang. 'Dat weet je zelf ook wel' zei hij met een klein lachje. Toen viel voor mij het kwartje. Mijn ogen werden goot. Opeens werd alles duidelijk. Alle vraagtekens in mijn hoofd werden uitroeptekens. Alle wazigheid was weg en opeens was alles glashelder. Ik sprong op en deed een paar stappen bij Harry vandaan. 'Nu heb ik jullie door!' Riep ik. Harry keek me verbaast aan, 'wat?'. 'Nu begrijp ik alles eindelijk!' Riep ik deels blij maar ook deels boos. 'Wat begrijp je?' Vroeg Harry nog steeds vol verbazing. 'Dat weet je zelf ook wel Styles!' Riep ik. Harry stond op en keek me onbegrijpelijk aan. 'Leg het me uit! Ik begrijp echt niet waar je het over heb!' Riep Harry. 'Dat jullie me hier alleen houden als seks-speeltje!!!' Riep ik kwaad. Harry's ogen werden groot. Hoe meer ik er over na dacht, hoe bozer ik werd. Ik keek om me heen en schopte tegen mijn nachtkastje aan uit woede. Maar het lampje die er op stond viel er van af en brak. 'Soof rustig! Dat is helemaal niet waar' zei Harry. 'Lieg niet tegen me!' Riep ik. Ik hoorde snelle voetstappen de trap op komen en richting mijn kamer komen. Niet veel later vloog de deur open en Niall, Louis, Liam en Zayn renden mijn kamer binnen. 'Wat is hier aan de hand?' Vroeg Niall helemaal in de stres. 'Soof DENKT dat we haar hier hebben om haar te gebruiken met seks' vertelde Harry. 'Dat denk ik niet, dat weet ik!' Verbeterde ik hem. 'Denk je dat echt?' Vroeg Louis verbaast. 'Dat is gewoon zo!' Riep ik. 'Denk je echt dat we zo zijn?' Vroeg Liam teleurgesteld. 'Het is gewoon zo! Waarom willen jullie anders aandacht van mij?! En waarom wilt Niall anders mijn vriendje zijn?! Of waarom wilt Harry anders met mij naar bed!' Riep ik. Iedereen keek meteen Harry boos aan. 'Wat wilde jij?!' Riep Niall kwaad. Liam liep naar me toe, 'Soof, dat denk je toch niet echt?'. 'Blijf daar staan!' Riep ik tegen hem. Liam bleef een paar meter bij me vandaan staan. 'Soof, we houden van je en willen je dat echt niet aan doen! Echt niet!' Zei Liam. 'Ik dacht dat eerst ook, maar nu is alles zo duidelijk!' Zei ik. Ik kreeg tranen in mijn ogen, maar wilde niet huilen. Ik was kwaad op ze! En dan zou ik niet moeten laten zien dat ik zwak was! Liam opende zijn armen. 'Geloof je dat echt?' Vroeg hij. 'Waarom zou Niall anders mijn vriendje willen zijn? Of Harry met me naar bed willen?!' Riep ik boos. 'Omdat ik echt van je hou!' Riep Niall. Ik keek hem verward aan. 'Zie je dat dan niet? Ik hou echt van je!' Riep hij. Hij had tranen in zijn ogen. 'Moet ik dat geloven?' Vroeg ik. 'Geloof je nou serieus dat we je alleen maar daarvoor hier hebben?' Vroeg Zayn. 'Alleen daarvoor? Zit er meer achter?!' Riep ik kwaad. 'Hoe kunnen we bewijzen dat het niet zo is?' Vroeg Louis. 'Door me te laten gaan' zei ik. Niall liep naar me te. 'Nee, blijf staan!' Riep ik. Niall liep verder en bleef vlak voor me staan. 'Niall niet doen! Blijf bij me vandaan! Please!' Zei ik vol tranen. 'Soof, ik wil dat je weet dat ik alles voor je wil doen om te bewijzen dat ik echt van je hou!' Zei hij. Ook hij had tranen in zijn ogen. 'Ga dan weg' zei ik tijdens het huilen. 'Ik kan je niet voor altijd laten gaan! Een maand was al super moeilijk, laat staan voor altijd' zei hij. 'Ga allemaal mijn kamer uit!' Zei ik. 'Als jij dat wilt... Dan doen we dat' Zei Niall en hij gebaarde naar de andere jongens om mee te gaan en die deden dat ook. Harry was de laatste en sloot achter zich de deur. Ik liet me tegen de muur naar beneden glijden. Alle puzzelstukjes die in mijn hoofd ronddwaalden vielen eindelijk op z'n plaats. Alles werd me ineens zo duidelijk! De jongens deden zo aardig zodat ik ze vertrouwde en vervolgens met me het bed in duiken. Iedereen had daar z'n eigen plan voor gemaakt. Harry deed het door eerst leuk met me te praten, dan voorzichtig zoenen en vervolgens het bed in. Niall deed het door me eerst zijn vriendinnetje te laten worden en vervolgens met me naar bed te gaan als ik ook van hem hielt. En van de andere jongens wist ik hun plan/manier nog niet, en dat wilde ik graag zo houden. Wat ik wel wist is dat ik niet met ze mee ging werken! Alleen zag ik in Nialls ogen dat hij echt verdrietig was omdat ik zo boos was... Maar ik heb al vaker gedacht dat ik iemands emoties uit zijn ogen kon halen terwijl dat juist niet zo was. Namelijk bij Zayn. Dus Niall zal het ook wel niet menen! Eerst wilde ik de leuke tijd terug die we hadden met z'n allen, maar nu ben ik bang dat als dat weer gebeurt, ze me mee het bed in sleuren. En dat wil ik echt niet! Never