The Beauty of Tomorrow (Montejo Siblings #2)

Chapter 1

PLANS

"Hindi nga ako nagkamali na maraming ipapadalang body guards ang ama niyo..." Ngumisi si Morgan habang nakatingin sa mga tauhang bagong dating.

My face remained serious as I stared at them. Ang dami nila, parang higit sila sa thirty dahil hindi na halos sila magkasya sa bakuran ng bahay. My father is so protective.

"Shanele has five guards and I have two. That was enough for us, what happened father?" Inilipat ko ang aking tingin sa aking ama na kausap ko ngayon sa Skype.

"We can't tell, Becca. You know it's dangerous for us and yet, you're still hardheaded. You didn't even wait for my response..." Istrikto niyang sabi.

"I can protect myself, Dad. You're too overacting..."

"I'm worried, Rebecca. You and Shanele are far from me. What do you think I will do?"

"Wow, and now you sounds like blaming me. These are all your decisions, Dad..." I shook my head.

"Yes, I know. That's why I'm doing this kind of protection..."

"Yeah, yeah. I know, whatever..." Binigay ko na kay Phoenix ang laptop at lumakad na palapit sa mga bagong bantay na nakahelera sa malawak na garden.

"All of you!" Tawag pansin ko sa kanila.

Tumindig agad sila at dumiretso ang tingin sakin. I sighed heavily as I scratched my forehead.

"You must all learn to speak tagalog. I don't like to talk to people who have just come from my own country..."

Narinig ko ang tawa nila Bruno kaya nilingon ko agad sila. They immediately shut up and looked away.

"Understood?"

"Yes, madame Rebecca!" They firmly replied. 

"That's good. Anyway, cut the formality and just call me Scarlet, Rebecca or Becca... Except for corny names, like—"

"Baby?"

"Go to hell, Nix..." Itinaas ko ang gitnang daliri sa pwesto niya habang nakatalikod ako.

Narinig ko ang halakhak nila kaya napailing ako. Mukhang magiging magulo ang magiging buhay ko dito kung ganito kadami ang kasama namin sa bahay.

"Where are you going, Shan?" I asked my sister when I saw her, bihis na bihis.

It's already afternoon. Malapit nang dumilim, bakit lalabas pa siya?

Tumigil siya sa harapan ko at bahagyang tumungo upang mahalikan ako sa pisngi. I smelled her perfume and I couldn't help but smile. I really love it when we're the same in everything.

"I'm going to Lucas grandmother's birthday, Sœur..." Aniya.

Tumango ako. "Isama mo ang mga bantay mo. Be safe, huwag kang masyadong magpagabi..." Bilin ko pa.

"Yes po. Alis na ako ate, they're here..." She kissed me once again before she left.

Tinanaw ko siyang umalis bago ko binalik ang atensyon sa binabasa. Hapon na at iba na din ang simoy ng hangin. I sighed. It only means one thing, tomorrow is about to come and who knows what will happen next?

Everyone's busy, but here I am... ginugugol ang oras ko sa libro.

"Morgan! Did you bring my reviewers?" Tanong ko habang hinahalungkat ang laman ng attache case.

"Hindi ko alam sayo, ikaw ang nagligpit ng mga gamit mo..." Lumitaw siya sa gilid ko.

Napangiwi ako at naupo sa sahig. Nilabas ko ang lahat ng laman ng case na 'yon kaya narinig ko ang marahas niyang pagbuga ng hangin.