အိပ်မက်တို့ အလွန်

ကံကောင်းမှုလား ထောင်ချောက်လား

မနက်အိပ်ရာနှိုးလာတာနဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကြည့်မိသည်။ သူ မနှိုးသေးတာနဲ့ပဲ မျက်နှာသစ်ပြီး ဈေးသွား၍ မုန့်ဟင်းခါး၂ပွဲ ချိုင့်ဆွဲလာလိုက်သည်။

ပြန်ရောက်တော့ အိပ်ခန်းတံခါး ခေါက်ပြီး ဝင်လိုက်သည်။ နိုးပြီလားလို့ အသံပြုလိုက်တော့ မျက်လုံးဖွင့်လာသည်။ သရဲကို တွေ့သလို မျက်နှာပေးနဲ့

ရှင်.....ရှင် ဘယ်သူလဲ ဘယ်လိုလို့ ဒီနေရာကို ရောက်နေရတာလဲ ရှင် ကျမကို ဘာလုပ်ထားတာလဲ.....စသဖြင့် မေးခွန်းပေါင်း များစွာဖြင့် ထိုးနှက်လာသည်။

ခဏ ခဏ
ကိုယ်ရှင်းပြတာ နားထောင်ပေး.....

သူ့ကိုယ်သူပြန်ကြည့်ပြီး ညက ဂါဝန်မရှိတော့တာတွေ့တော့

ရှင်....လူယုတ်မာ......ကျမကို စော်ကားခဲ့တာမလား ဟု အော်ရင်း ထွက်ပြေးဖို့ လုပ်သည်။

မရှင်းလိုက်ရင် ပိုရှုပ်သွားမှာစိုးလို့ သူ့ကို ချုပ်ထားမိလိုက်တယ်။ အဲ့တာကို

လူယုတ်မာ ကျမကို မထိနဲ့ ဆိုပြီး

ကျနော့်ကို ရိုက်နက် ကုတ်ခြစ်နေတယ်။

ခဏ ခဏ ကျနော် ပြောတာကို နားထောင်ပေးပါ။

လူယုတ်မာပြောတာကို ဘာဖြစ်လို့ နားထောင်ရမှာလဲ။ ကျမကို လွတ်ပေး။

ငါက လူယုတ်မာမဟုတါဘူး။ တကယ်လို့ လူယုတ်မာဆိုရင်လည်း မင်းငါ့ကို တရားစွဲဖို့ လိုတယ်မလား။ ထွက်ပြေးရုံနဲ့ ဖြေရှင်းမလို့လား။

တရားဘယ်လိုစွဲတာ ကျမစဉ်းစားရမှာပါ ရှင် လူယုတ်မာဟုတ်မဟုတ် ကျမက ဘယ်လိုသိမှာလဲ။ ရှင့်ကို ဘယ်လိုယုံရမှာလဲ။

ငါမင်းကို နာကျင်အောင် မလုပ်ထားဘူး။ ငါတကယ်ပြောတာ။

ကျမ body မှာ အဝတ်လည်းမကပ်တော့ဘူး။ ရှင် ဒါ ယုတ်မာတာမဟုတ်ဘူးလား။

ငါမင်းကို ဟိုဟာလုပ်ခဲ့တာမှန်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါမယုတ်မာဘူး။ မင်းလည်း စိတ်ပါလို့ လုပ်ခဲ့တာပဲ။

ရှင် ကျမကို လှည့်စားဖို့ ကြိုးစားမနေနဲ့။

ငါ‌ပြောတာအကုန်အမှန်ပဲ။ ငါ့မှာ သက်သေရှိတယ်။ video tape ရှိတယ်။ မင်းအဲ့တာကိုကြည့်လိုက်ရင် သိမှာပါ။