"zawiść, gorzka zazdrość -
przenikały jej duszę kropla po kropli,
jak trucizna, która skażała wszystkie jej przyjemności i czyniła jej życie nienawistnym.
dla tych, którzy odarli ją z niewinności,
zostałaby rozerwana na strzępy"
...
我ﾟ७ ♡ -----𝐓𝐀𝐈𝐍𝐓𝐄𝐃 𝐒𝐎𝐔𝐋 "miłość jest słabością, a słabość śmiercią "
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Elijah stoi przed jednym z dużych okien pensjonatu, patrząc na zewnątrz. Jego oczy wędrują po drzewach, aż do lasu za dużym domem. Nie mógł przestać myśleć o swojej przeszłości z sobowtórem Petrova. Heretyczka, która wcześniej zachowywała się wobec niego tak wrogo. Nie mógł uwierzyć - nie uwierzyłby - że jego ukochana Angelica zniknęła. Zwierzył się jej, kiedy była tak delikatną dziewczyną, kiedy nie była nawet zbyt delikatna. Była potężną czarownicą, nawet jako człowiek. Jej zostanie wampirem tylko to wzmocniło.
Zastanawiał się, co się z nią działo przez siedemset lat, kiedy był z dala od niej. Naprawdę chciał ją wyśledzić i być z nią, ale to kwestia jego brata powstrzymała go przed zrobieniem tego. Nie potrzebował, by jego brat dźgał go sztyletem, tak jak to zwykle robił z ich rodzeństwem, kiedy zdecydowali, że chcą go opuścić. Elijah częściowo obwiniał Klausa za to, że Angelica oddaliła się od niego; ale nie mógł winić brata za coś, czemu mógł zapobiec. Przede wszystkim coś, przed czym mógł zapobiec.
Westchnienie opuszcza jego usta, gdy patrzy, jak Petrova wyłania się z lasu. Jej ciemne kasztanowe loki idealnie obramowują jej twarz, gdy blondynka Forbes wędruje obok niej. Patrzył, jak obie rozmawiając, i mógłby przysiąc, że widział, jak odrzuca głowę do tyłu ze śmiechu. Uśmiech na jej ustach rósł, gdy obie podchodziły coraz bliżej do pensjonatu i zanim Angelica zauważyła, że ją obserwuje, odwrócił się i wszedł do salonu. Tylko po to, by stanąć twarzą w twarz z rozmową, w której brał udział jego brat.
- Dziewczyna musi zdać sobie sprawę, że zlokalizowanie córki leży w jej najlepszym interesie - Klaus stwierdza i obaj bracia Salvatore szydzą.
- Dlaczego mielibyśmy ci w tym pomóc? - Damon pęka. - Zgodziliśmy się tylko, że sprowadzimy ją tu dla ciebie, abyś TY mógł przekonać ją, by pomogła twojemu zmartwionemu tyłkowi.
- Damon - ostrzega go Stefan, a Damon przewraca oczami, gdy Caroline i Angelica wracają do domu. Petrova rozgląda się po pokoju, zanim jej oczy spotykają się z Elijah. Spogląda na swojego brata, po czym odwraca się, chwyta ją za ramię i wyciąga z domu.
Próbuje sprzeciwić się temu, że ją wyciąga, ale potem zatrzymuje się kilka metrów od domu. - Elijah, co ty robisz? - pyta go Audrey, a Elijah wsuwa ręce do kieszeni.
- Ile z tej rozmowy podsłuchałaś? - pyta Elijah, a ona zakłada ręce na piersi.
- Prawie każde słowo - odpowiada. - Dlaczego? Wiem, że jedynym powodem, dla którego tu jestem, jest to, że Klaus znalazł moją córkę, torturował ją w celu uzyskania informacji, a oni przejrzą mój rodowód. Szuka innego sobowtóra Petrovej, który wykrwawi się ze względu na jego hybrydy. Wiesz, przynajmniej kiedy ja byłam człowiekiem i moje życie było w niebezpieczeństwie, wkroczyłeś i próbowałeś go powstrzymać.
- Wiem i przepraszam, Ange... - Audrey rzuca mu spojrzenie. - Audrey. Ale nie chcę, żebyś w końcu została zraniona przez Niklausa, jeśli nie zrobisz tego, czego on chce.
- Nie sądzisz, że dam sobie radę z nim, prawda? - pyta go, a Elijah kręci głową. - Elijah, jestem heretykiem. Pierwotnym heretykiem. Prawdopodobnie jestem nawet potężniejsza niż ta mała Wiedźma Bennett. Nie prawdopodobnie, ja jestem potężniejsza - wpatruje się w niego, obserwując, jak zatraca się, patrząc na nią, a ona wzdycha. - Elijah, powiedziałam ci, że nie jestem już tą małą dziewczynką, w której się zakochałeś.
- Wiem, co powiedziałaś - mówi do niej Elijah. - Ale dlaczego nie chcesz uwierzyć, że cię kocham?
- Ponieważ jest coś, czego nauczyłam się przez siedemset lat bycia wampirem, Elijah - odpowiada mu Audrey. - Miłość jest słabością, a słabość jest śmiercią. Jeśli wpadniesz w jedno, wpadniesz w drugie. Jeśli miałabym udowodnić, że kocham Ciebie lub kogokolwiek innego, narażam nie tylko swoje życie, ale i ich własne. Musisz to również zobaczyć w ten sposób, 'Lijah.
- Wiem, co bycie zakochanym robi z ludźmi takimi jak my, Audrey - mówi do niej Elijah i podchodzi do niej o krok. Ona bierze głęboki wdech, gdy pieści jej policzek, wpatrując się jej w oczy. Czeka, aż jego usta dotkną jej, a jakaś część niej chce, żeby ją pocałował. Przypomnieć jej, że ich miłość była prawdziwa, nawet jeśli znali się tylko przez tak krótki czas. Ale kiedy przyciska usta do jej czoła, zamyka oczy. - Podejmij dla siebie właściwą decyzję, Angelico.
Zanim zdąża poprawić mu swoje imię, opuszcza ją. Patrzy, jak wraca do pensjonatu Salvatore i wydycha powietrze. Za jej oczami pojawiają się przebłyski z przeszłości i mogłaby nawet przysiąc, że za pierwszym razem widziała, że okazywali sobie nawzajem najmniejsze emocje. Szybko odrzuca obraz na bok, mrugając łzami, które tam były.
