It's Raining Memories (FRIENDS SERIES #1)

Chapter 1

It's Raining Memories (Friends Series #1)

This is a work of fiction. Names, characters, places, and incidents either are product of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or person, living or dead, is purely coincidental.

I made this story for my friends and for myself, just to set free some of hidden ideas in my mind. I posted my stories here on Wattpad because I want my friends to be comfortable while reading it. This is not a full true story because I put on some twist and raw ideas to make it more likable. Some places and things are not real and just purely made by my weird and stubborn mind.

Please don't shame me because my characters loved drinking a lot :/ (bcuz we also love drinking a lot)

'Yun lang! Happy readings sa mga makakabasa at sa mga tropa ko, Cass, Sandy, Ke, Fen and sa mga jowa nila. Charot! Walang jowa 'yung iba jan hehez. Hart hart xx.

🌧😭❤️

"Napaano 'yan?" Tinuro ko ang nagdurugong labi ni Limuel bago ko siya sinamaan ng tingin.

This prick. He picked a fight again!

"Wala 'to. Nakipaglaro lang ako kina Dylan." Nagawa pang tumawa ni tanga.

"Patawa-tawa ka pa diyan. Buti na lang walang nakakita sa inyo. Patay ka na naman kay tita niyan." Pinunasan ko siya ng pawis. Parang bata lang.

"'Wag mo muna akong lapitan."

Napatingin ako sa kanya. Ano na namang trip ng lalaking 'to?

"Bakit naman?"

"Amoy pawis ako oh. Tapos ikaw ang bango-bango mo tapos naka-liptint ka pa." Tinawanan niya 'ko bago siya pumasok ng shower room. "Shower muna 'ko." I waited for him outside the shower room before we picked a fast food chain to eat lunch.

We ended up eating at Mang Inasal. As always. Sira talaga palagi ang diet ko pag kasama ko 'tong lalaking na 'to. Parang machine ang bunganga. Pagkatapos humingi ng isang extra rice, hihingi na naman.

"Kuya! Penge pa extra rice oh!"

"Hoy, male-late na tayo sa kaka-extra rice mo diyan."

"Sulitin mo bayad mo. Eto kuya lagyan mo dalawa."

"Hoy! Kuya, 'wag na po. Busog na po ako, thank you." Piningot ko ang tenga niya ng sobrang diin. Pulang pula na 'yon nang bitawan ko.

"Aray! Grabe ka ah, child abuse na yan. Sir, dito po may child abuse- Aray!" Sinuntok ko siya sa braso.

"Anong child abuse? E gurang ka na? Tumigil ka na diyan! Pinagtitinginan na tayo dito, Lim!"

"Oo, ganda mo daw e." He pinched my cheeks. I don't know if this thing happening inside my stomach is butterflies. I look down to hide my smile. Hindi na sana ako galit sa kanya, but.

"Aray! Ano bang problema mong hinayupak ka?! Bakit noo ko lagi ang pinagdidiskitahan mo?!" I held my forehead. Dapat sanay na'ko sa pagpitik-pitik niya sa noo ko. Inaraw-araw na ba naman ni gago.

"Wala."

"Sa tingin mo ba hindi masakit?!"

"Masakit."

"Oh, bakit mo inuulit-ulit?!"

"Wala... Cute lang ng reaction mo."

My face heated. Kanina pa siya ah! Sinasadya niya ba yon? My face heated even more when I realized, why am I being affected by it?