Geri Sayım

-3-

Vote atıp yorum yapmayı lütfen çok görmeyin🤍

•

"Anne, bizde küçük prens kitabı var mı?"

Küçük kız, gecenin bir yarısı yatak odasına koşup sorduğu bu soru ile annesini de babasını da şaşırtmıştı.

"Neden kızım?" dedi babası sorarcasına. Yataktan doğrulup küçük kızı yanına çağırdı. "Küçük prens kitabını mı okumak istiyorsun?"

"Evet çok istiyorum!" dedi küçük kız heyecanla. "Küçük Prens kitabını okumak istiyorum!" diye tekrarladı çocuksu bir hevesle gülerek. Gözlerinin içi parlamıştı bu düşünceyle.

Düşünsenize, onunla aynı kitabı okuyacaktı!

"Tamam alırız," dedi annesi ve o da doğrulup kızının yanağından öptü. "Arkadaşlarından biri mi okumuş?"

"Anne, o okuyor. Teneffüslerde bankta. O okuyor anne," dedi heyecanla.

1. Sınıfa birkaç aydır gidiyordu ve karşı sınıfında o da vardı. Artık onu hiçbir yerde göremeyeceğini düşünmüştü ama görüyordu işte, karşı sınıfındaydı!

"Kim okuyor kızım?" dedi babası gülerek. "İsmi yok mu?"

"Var baba," dedi kız gülümseyerek. "Ama o işte." Omuz silkip geri çekildi ve başını salladı. "Alın tamam mı yarın, lütfen." Ellerini kenetleyip çenesini ellerine yasladı. "Sizi çok seviyorum!" Annesinin de babasının da yanağından öptükten sonra koşarak odasına gitti ve yatağına yatıp hemen uyumaya çalıştı.

Hemen yarın olmalıydı. Hem onu görecekti, hem onun okuduğu kitabı okuyacaktı.

Küçük prens kitabını okumamasına rağmen en sevdiği kitabı olmuştu.

Küçük kızın gözünde o geceden sonra, o da küçük prens'ti. Küçük prensin hikayesini bile bilmiyordu ama yine de o, küçük prensti.

Küçük Prens'in hikayenin sonunda bu dünyadan göçtüğünü bilmiyordu.

🍷KÜÇÜK PRENS VE SONU🍷
Duman - Haberin Yok Ölüyorum

Aşk bağımlılıktı. İstesen de bırakamazdın, yıpranırdın, mahvolurdun, kalbine zarar verirdin ama o olmadan da yaşayamazdın. Bazen kendine zarar verdiğini hissettiğinde ise bırakmak isterdin ama bırakamazdın.

Sonra aslında bırakmak istemediğini de hatırlardın, bırakırsan ölürdün ama bırakmazsan da ölürdün.

Karışıktı. Bağımlılıktı. Çıkmaz sokaktı.

Ben 5 yaşımdan beri bağımlıydım.

Ona aşık olduğumu anladığım ilk anda ise 14 yaşımdaydım.

Sevgilisi olmuştu ve onları deli gibi kıskansam da onun yüzündeki gülümsemeyi gördükten sonra ben de gülümsemiş ve kıskanmama rağmen onların mutluluğunu dilemiştim.

Bana "aşıksın" dediler sonra. İlk Sena dedi ve ben bunu farkettim. Onun mutluluğu benim de mutluluğumdu. Her gece onları düşünerek üzülsem de ağlasam da o mutluydu, bunu da düşünüp rahatlıyordum.

Aşk; bazen kendinden bile çok onu düşünmekti.

Sonra onları hiç beraber görmediğimde ayrıldıklarını düşünmüştüm ve evet ayrılmışlardı. Kızla konuşup nedenini bile sormuştum. Annesi izin vermediği için ayrıldığını ve onu zaten sevmediğini söylemişti...