Tek bir sır onları birbirinden ayrı tuttu. Öyle büyük bir sır ki, aslında kavuşmak imkansızdı.
Sırlar işitildi, öğrenildi, mahvetti.
Düşün, bildiğin her şey yalan çıkıyor. Tüm canını yakan geceler, tüm canını yakan gülüşler, sevilmeyişler, hatta g...
Koştu oğlan çocuğu. Kelebeğin peşinden koştu. "Baba!" diye bağırdı, ardına bakmadan. Annesiyle babası oradaydı, biliyordu. "Anne bak kelebeğe! Bembeyaz! Ama benden kaçıyor!" Kahkaha attı ve kelebek bir çiçeğin üzerine konar konmaz kelebeğe yaklaştı. "Çok güzel, baksanıza!"
Annesiyle babası çocuğun arkasında durdu ve gülümseyerek ona baktılar. "Çok güzel, evet," dedi annesi.
"Anne, bu kelebek yarın ölecek mi?" diye sordu çocuk, gülümsemesi donarken. "Kelebeklerin bir günlük ömrü olduğunu okumuştum..."
Annesiyle babasının da gülümsemesi yavaşça donarken kelebek uçup gitti. Küçük çocuk bembeyaz kelebeğin ardından bakarken küçük ciğerlerini derin bir nefesle doldurdu. "Güzel yaşa, güzel kelebek," diye fısıldadı, kelebeğe ithafen. "Ömrün güzel geçsin, bir güne çok şey sığdırabiliriz."
Annesiyle babasına döndüğünde onlara siyah gözleriyle baktı ve kirpiklerini kırpıştırdı.
Annesi önünde diz çöktüğünde, boyunu boyuyla eşitlemişti.
"Bazı kelebekler bir günden fazla yaşar," diye konuştu annesi sessizce. "Günlerce, haftalarca hatta aylarca..." Küçük çocuğun saçlarını geriye itti. "Üzülme anneciğim," dedi, çocuğun gözlerinin dolduğunu gördüğünde. Öyle kocaman kalpliydi ki oğlan çocuğu, bir kelebeğin kısacık ömrü olması bile onu çok fazla üzüyordu. Keşke onları yaşatabilseydi... "Önemli olan güzel ve anılarla dolu bir ömüre sahip olmak değil mi?"
Çocuk başını salladı. "Kısa olsa bile güzel yaşamak, her şeye bedel..."
Annesi gülümsedi ve başını sallayarak onun küçük bedenini kollarıyla sardı. "Evet oğlum," dedi fısıldayarak. "Güzel yaşamak gerek bu dünyada..."
Kelebeklerin ömrü kısa olabilirdi ama belki çok mutlulardı.
Belki kelebekler ölecekleri için mutsuz olacaklarına, yaşayacakları için mutlu oluyorlardı.
Öyle olmalılardı.
⏳ZORLUKLAR⏳
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ömür'e sarılı olan kollarım titrerken ona tüm var gücümle sarılıyordum. Öyle hasretle ve özlemle sarılıyordum ki hatta... Öyle hasretle ve özlemle kokluyordum ki onun güzel kokusunu. Öyle hasretle ve özlemle dinliyordum ki nefesinin sesini.
