-14-

1 0 0
                                    

Bu bölümden sonraki bölümler geçiş bölümleri gibi bir şey olacak.
Dediğim gibi, uzun bir hikaye olmayacak ve Ömür ile Nefes'in kısa, masallara benzeyen lakin içinde acı bulunduran, belki 'hayran' olunabilecek hikayesini okuyacaksınız.

🦋

"Anne," diye seslendi küçük çocuk.

"Efendim oğlum?"

"Eve gidelim mi artık?" Küçük çocuk misafirlikten nefret ediyordu. Saatlerdir bir ablanın evindeydiler ve kendini artık ağlayacakmış gibi hissediyordu!

"Gideceğiz birazdan bebeğim," dedi annesi.

"Kitabımı okumam lazım!" dedi.

"Ay bu kitap bu okuyor?" diye konuştu, annesinin yanında oturan kadın. "Okumayı nasıl söktü bu yaşta?"

Annesi, "akıllı benim oğlum," diye konuştu gururla. "En son okuduğun kitap neydi oğlum?"

"Küçük Prens," dedi küçük çocuk, sıkıntıyla. Sıkılmasına rağmen 'Küçük Prens' der demez gözleri parıldamıştı. "Hep en son okuduğum kitap olarak da kalacak!"

Annesi, yanında oturan kadına baktı. "Küçük Prens en sevdiği kitap..."

"Evet," dedi çocuk, bir gülümsemeyle. "Birine de sevdireceğim. Sevdiğim birine sevdirmeliyim." Aklına düşen biri, onun gülümsemesini genişletti.

"Kim o biri?" dedi annesi.

"Biri işte!" diye mırıldandı, yanakları kızarırken.

Annesi ve diğer kadın güldü.

Küçük Prens kitabını 'birine' sevdirmeliydi. Okutmalıydı. Ama o 'biri' önce onu sevmeliydi. Küçük çocuk, 'biri'nin ondan nefret ettiğini düşünüyordu.

Ama dedim ya. Öyle bir şey yoktu aslında.

Küçük Prens kitabını da, çocuğu da çoktan sevmişti 'biri'.

KABULLENİŞ
Elyas & Taha - Takı

18.12.2014
Salı

Bugün öyle garip hissediyordum ki. Mutluydum ama içimde hâlâ bir hüzün vardı. Ve bu hüzün asla gitmeyecek gibiydi.

Ömür'le dün uzun uzun konuşmuştuk.

Konuştuklarımızı düşündükçe burnumun direği sızlıyor, ağlama isteğim öne çıkıyordu.

Kabullendiğimi söylemiştim.

Ona öyle söylemiş olabilirdim fakat içten içe bunu asla beceremeyeceğimi hissediyordum.

Ölümünü kabullenmek...

Sabahtı. Dersteydim. Mert yanımda garip hareketler yapıp sıkıldığını belli ediyordu ben ise sadece ona bakarak burukça gülümsüyordum. Oğuz ile Sena arkamızdaki sıradaydılar ve onların da gülüşme seslerini işitebiliyordum. Aynı zamanda Mert'le konuşuyor ve sıkıldıkları için bomboş bir muhabbet ediyordular.

Geri SayımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin