Geri Sayım

-5-

Selaaamm

Beşinci bölüm... Yakında uyanacak.

Yoksa uyanamayacak mı?

Bilemem ki hehheheheheh ;DD

İsimler hâlâ gizli. Sizce isimleri ne?

Sizce kızımızın hissettiği aşk mı?

Sizce 'o' uyanırsa kızımızı sevebilecek mi?

Vote ve yorum lüfteeen unutmayın canlar<33

•

"Baba?"

Babası küçük kızına döndü. "Efendim, birtanem?"

"Baba, yıldızlar... Baba, onlar kaç tane?" diye sordu küçük kız. Gece, yıldızları bir battaniye gibi üzerlerine sermişti baba ve kızın. İkisi de çimlere uzanmış, yıldızları izliyorlardı. Yarın küçük kızın okulu yoktu ve ikisi de evin annesini uyutup tek bir gece için anlaşmışlardı. Anneye söylemeyeceklerdi ama ikisi de gayet iyi biliyordu sabah anlayacağını.

"Onlar çok fazla, kızım," diye cevapladı küçük kızın babası onu. "Sayılmayacak kadar fazla."

"Gerçekten mi?" dedi küçük kız ve gördüğü yıldızları saymaya başladı. 17 tane vardı. "Ama ben saydım, tam 17 tane görüyorum."

"Onlar sadece senin görebildiklerin," diyerek burnundan bir nefesle güldü babası. "Senin ve benim göremediğim milyonlarca yıldızlar var."

"İnsanlar hep mi kör olur ya?" diye sitem etti küçük kız babasına daha çok sarılırken. "O zaman bence bazı insanlar da yıldızlar gibi. Çünkü her insan, her insanı göremiyor, baba."

"Biz de yıldızlar gibiyiz, yavrum," dedi babası sessizce. "Biz de milyonlarcayız, bazen görünürüz bazen ise kimse tarafından görülmeyiz. Bazılarımız daha çok parlarken bazılarımızın ışığı az olur ama yine de onlar da birer yıldızdır."

"Baba benim ışığım mı az o zaman?"

"Neden öyle dedin güzel kızım?"

"Belki ışığım az diye göremiyor beni o," dedi küçük kız hüzünle. "Baba ışığım çok olursa, parlarsam görür mü beni o?"

Küçük kızın babası gözlerini kapatıp gülümsedi ve kızının şakağına bir öpücük kondurdu. "Kim görür kızım? İsmi yok mu?"

"Var, baba," dedi küçük kız tebessümle. "Ama o işte." Omuz silkti ve derin bir nefes verdi.

"Sen parlıyorsun zaten. Seni görmesini istediğin yıldızların önüne geçmelisin bazen. Herkes herkesi göremez, senin dediğin gibi insanlar kördür."

🍷AŞK VE DİLEKLER🍷
Façanga - Herkesten güzelsin

Karşılıksız aşk; o, senin olmadığına rağmen kendini ona ait, onu, kendine ait gibi hissetmekti.

Onu kendime ait hissetmemin bir nedeni ise onunla büyümemdi. Biliyordum, onu içimde büyütüp sevdiğim için kendime aitmiş gibi hissediyordum.

O, benim sevgilimdi. Yok aslında tam öyle değil... Bana ait bir sevgiydi ve o bilmese de 'sevgili' kelimesi ona çok yakışıyordu.
'Sevgilim' kelimesi ise onun için yaratılmış gibi hissediyordum.