A/n: no prologue muna..
Buong buhay ko, ay hawak ako sa leeg ng aking mga magulang no particularly reason why they are controlling me ang kanila ay gusto nila ay sila ang masusunod sa lahat ng bagay na ginagawa ko at kahit sa pananamit ko ay kontrolado nila even my studies , friends , social medias , even school , people who can i socialize with or kahit saan ako pupunta. Halos lahat na lang kino kontrol ako at madaming bawal wala naman akong laban at bawal din akong mag reklamo.
But this is the worst.
"What mom?" I asked my mom while we are eating our breakfast, every morning lang kami nag kakasama sama kumakain kaya kailangan ay andon ako at buo kami.
"Do you need a hearing aid hija? I thought na need mo pala nabibingi kana ata anak do you want me to get one?" Pamimilosopo ni mommy saken.
I keep my silent.
"Okay i will telling you this again you are about to marry the son of my amiga he's good and handsome and also he is my inaanak don't you ever dare to disobey me sinasabi ko sayo." Pag babanta ni mommy.
"But mom---" my dad cut me off.
"It's already settled, no more buts dalian mo na at baka mahuli ka sa klase mo the driver will gonna take you to the school mamaya na ulit tayo mag usap." Sabi ni daddy napayuko na lang ako at hindi na nag salita pa.
Nauna silang umalis gaya ng dati, at si manong more ang nag hatid saken si manong more ang pinaka pinag kakatiwalaan ko sa lahat, at ganun din ang parents ko lagi akong pinag tatakpan ni manong more sa mga parents ko.
"Malungkot ka nanaman prinsesa problema nanaman ba?" Tanong nito saken gusto kong umiyak pero alam kong mahahalata ng mga tao sa school kapag umiyak ako so i keep my posture.
"Same lang naman lagi kuya more, si mommy at daddy kasi, may planong ipakasal ako sa inaanak nya hindi ko naman alam kung sino at ni isang idea ay wala ako." I told him habang nakatingin lang sa bintana at pinapanood lahat ng mga puno palabas ng village kung nasaan kame nakatira.
"Ang mga magulang mo talaga hindi ko alam kung ano pa bang gusto nilang mang yari sayo parang hindi na anak ang turing sayo prinsesa." May inis na tonong sabi ni kuya more.
I smile bitterly, "salamat sa pakikinig kuya more pero alam naman natin kung ano lang talaga ang papel ko sa bahay namin at ano ako bilang anak." Nakangiti kong sabi kay kuya more.
He smile back with full of pity of his eyes alam kong nakaka awa ang sitwasyon ko pero Hindi ko alam saan ako pupulutin kapag sinuway ko ang mommy at daddy ko im not afraid of losing their money , things they brought for me or even this tittle ang akin lang ay baka ipapatay na lang nila ko imbis na pahirapan ako ng unti unti.
Hindi na kami nag usap ni kuya more at sa sobrang bilis ng oras ay hindi ko na namalayan na nasa school na pala ako this is the last year na mag aaral ako dito i will sure gonna miss this school wala man akong masyadong friends ay masaya pa din akong nakapag aral ako dito.
I have some relative in here too pero hindi ko sila ganun ka close at alam nila ang ugali ng parents ko kaya dumidistansya na sila saken but not my favorite cousin laura.
"Mikii!" She shout after she saw me tumakbo sya wala nga syang paki kung pinag titinginan na sya ng ibang students ng maka lapit sya saken ay agad nya kong niyakap.
I hugged her back kailangan ko kasi yon now im just thankful because she's here for me. Bumitiw din sya sa pag yakap saken at hinila na ko after nya mag paalam kay kuya more at sinabi na sya na bahala saken as always naman.
Nasa lobby na kami papunta sa room namin at nag ku kwentuhan lang kame mas marami syang naku kwento dahil malaya syang nakaka labas ng bahay samantalang ako nasa bahay lagi at bawal lumabas labas dahil ayaw ni mommy.
"Ay girl! Alam mo bang ikakasal na daw yung kinakapatid mo? At sayo pa talaga?!" Nang gigil nyang tanong saken hindi man sakin galing ang balitang yun ay alam ko na agad.
Sila mommy at daddy nanaman ata ang nag announced nun sa isang family gathering nanaman na hindi ako kasama.
"Oo eh but I don't have any idea sino don knowing mom she has a lot of grand sons hindi ko pa nga kilala lahat ng yon." I told her bumakat naman ang malaking pandidiri sa muka ni laura.
"May alam ka ba?" I asked
"Naku girl don't asked me na nandidiri na agad ako like omg! Feeling ko im gonna throw up." She told me saka tinatakpan ang bibig nya gamit ang kamay nya.
"Bakit? Pangit ba?" I joked yung nandidiri nyang muka napalitan ng tumatawang muka pinag titinginan nanaman kame but laura always be a laura she really doesn't care.
"Girl that's a good laugh thanks ah ang winner haha! Oo eh pangit kaya umatras ka na sayang ang ganda mo pinsan mapupunta ka lang sa pangit na tayo, like ewww tita said na nag maka awa daw yung inaanak nyang yon he even begged ewww gross girl pero kung ganyang muka lang mag mamaka awaan? Ay go na pero dapat yung mag mamaka awa naman sana e yung gwapo hindi sana feeling gwapo kasi nakaka diri talaga." Laura said napa iling ako sa sinabi nya hindi ko pa din kasi alam kung sino don at hindi ko naman nakaka salumuha ang mga inaanak ni mommy.
"Anyways gala tayo! My treat!" Pag babago ni laura sa usapan namin.
"You know I can't." Malungkot kong sabi she just smile and picked up her phone maya maya pa ay may kausap na sya and the last thing i know.
Nasa kotse na nya kaming dalawa.
