It was a long and tiring drive and finally we arrived on a island hindi ko alam kung kanino at nasaan na kame ngayon ang alam ko lang ay malaki ang isla at hindi ko rin alam kung paano kame nakarating dito nakatulog kasi ako sa byahe at masaket ang pwet ko dahil sa mahabang byahe na inabot ko.
"Nasaan tayo nikolai at anong lugar to? Pano ako nakarating dito? Diba nasa sasakyan lang tayo?" Sunod sunod na tanong ko kay niko pero ni isa sa mga yon ay wala syang sinabi o sinagot man lang.
Nag lakad kame at napunta kame sa isang mansion, pag pasok namin don ay sinalubong kame ng napakaraming maids na naka maid outfit din sabay sabay nila kaming binati pero walang paki ang mga kasama ko at nag tuloy tuloy lang sila sa pag lalakad.
Sa dining table kame dumiretcho at may mga pagkain na don umupo na kaming lahat at nag simula ng kumain ng tahimik hindi ako sanay kaya nahirapan at natagal pa ko sa pag kain ko.
Nabasag ang katahimikan naming lahat ng mag salita si mommy.
"So kailan ang kasal?" Masayang tanong ni mommy na nakapag patigil saken sa pagkain.
"Mai what's on the rush?" Tanong ng mama ni nikolai kay mommy.
"Nothing nika i just wanna make sure na secured ang future ni mika alam mo naman na sya lang ang Unica hija namin." Sabi ni mommy
"Alam mo loving mom ka talaga mai, hindi na ko mag tataka bakit ganyan kabait yang si mika at matalinong bata din kaya nagustuhan yan ng baby boy namin e." Sabi ng mom ni nikolai i want to stand up and shout but I can't hindi ko alam ano bang nangyayari.
"You know how much we love our daughter nika and we can't let her out of our sight she's our treasure." Mom said.
I just wanna roll my eyes, minutes later the huge room was full of silence and everything went fast the black out and the shoot of some guns are all over at ang mga basag na salamin ang naririnig ko someone pull my arms and I didn't have the time to shout or react when someone cover my nose and all went into a deep darkness.
Nagising ako puting kisame at amoy ng gamot at tunog ng makina ang narinig ko nasa hospital ako yun ang sure ako nilibot ko ang paningin ko at napadako ang mata ko sa driver ko na kapapasok lang. Nagulat sya ng makita ako agad nya kong nilapitan at kinamusta pero ang una kong hiningi ay tubig.
Binigyan naman nya ako agad at kinuwento nya saken ang lahat ng nangyari. Na pinasok kame ng mga kalaban ng daddy ni nikolai kagabi para patayin kaming lahat at bumagsak ang negosyo nila nikolai good thing daw at may mga bodyguards kami at naka ligtas ako pero sila mommy at daddy ay nasa ICU pa dahil may tama sila pareho ng baril.
Gusto ko silang bisitahin kaso hindi pa daw pwede dahil may bali pala ang paa ko at naka cast pa yon, chineck up ako at may mild trauma daw ako because of what happened and sooner magiging okay din daw ako kinakailangan ko lang daw na mag pahinga at magiging maayos na ko in no time.
Binisita ako ni laura at walang tigil sya kakaiyak dahil sa nangyari saken at wala daw syang ka alam alam sa nangyari, and i told her that i am okay.
"Okay ba yan? Gaga ka ba? Napilayan ka oh!" Laura said while sobbing.
"Babe it's okay hush down, baka ma stress mo lalo si miki." Comfort ng boyfriend nya sa kanya yep! Laura has a boyfriend now pinakilala nya saken bago ang aksidente.
"It's okay, chris ganyan talaga sya hindi mo mapapatahan yan hanggat hindi yan nakakatulog kaka iyak nya." Pigil ko sa boyfriend ng pinsan ko.
"Kawawa naman ang baby miki ko! Sana mahuli na ang gumawa nito sayo! I swear kapag nalaman ko talaga ipapasara ko lahat ng connections nila even their own company at mabubulok sila sa kulungan! Hindi lang dapat yon dapat pati buhay nila kunin e" umiiyak na sabi ni laura habang naka yakap saken.
Pinatahan ko na sya hanggang sa makatulog sya sa tabi ko malaki naman ang kama ko kaya pwede syang matulog. Nag paalam si chris na bibili lang ng pagkain para samin ni laura ng iwan kami ni chris maya maya pa ay may kumatok sa pintuan ko at biglang sumulpot ang ulo ni allastir at nilibot nya ang mata nya sa loob ng kwarto at ng makita nya ako at si laura lang ang andon ay pumasok na sya at binigyan nya ko ng bulaklak.
Correction is a fake flower.
"Fake flowers?" I asked
"Ganyan na ba talaga ang thank you mo? Welcome ah" sarcastic nyang sabi pagkatapos nyang umupo sa side ko.
"Baliw, hindi yon ang ibig kong sabihin i mean why fake? Ayaw mo ng totoong bulaklak?" I said saka pinatong sa binti ko ang fake flowers na binili nya.
"Because they don't die." He said shortly and something hits me pero pinag sawalang bahala ko lang weird.
"Thanks anyway and you have a point maganda naman sila kahiy peke." I said habang naka tingin sa bulaklak sa binti ko.
"Welcome, so how are you?" He suddenly asked.
"I'm doing great masakit lang talaga yung bali ko sa binti but i'm okay ikaw kamusta ka na?"
"Wala na bang ibang masakit sayo?" Tanong nya ulit.
"Mga sugat na lang sa katawan bakit?"
"Wala naman, and i'm fine busy lang sa mga inaasikaso ko and I'm glad that your okay pagaling ka." He said saka tumayo na sa kinauupuan nya.
"Aalis kana?" Di ko napigilang tanong napatigil naman sya at agad na napatingin saken.
Namula naman ako halata bang na miss ko sya?! Omg nakakahiya! "Why? Do you want me to stay?" He asked
"Uhm.. sure if that's okay with you? Natatakot kasi akong mag isa dito oo andito nga si lau pero tulog naman ang babaeng to can you please stay, kung okay lang sayo? Matagal pa kasi si chris e." Namumula kong sabi.
"Chris?" He asked.
"Ahh... Laura's boyfriend from paris" agad na sagot ko agad naman lumambot ang itchura nya saka sya ngumiti ng konti at bumalik ng upo.
Did my heart skip a beat?! Oh boy this is bad. Really really bad.
