Chapter 6

360 10 0
                                    

"Excuse me are you done?" Tanong nito saken napaiwas ako ng tingin at mabilis na umupo sa upuan ko ganon din si laura sa tabi ko.

"Infairness ang gwapo." Sabi ni laura after nyang maka upo sa upuan nya, i looked outside nasa tabi kasi ako ng bintana nakaupo, nakita ko ang makulimlim na langit mukang uulan pa ata.

Nag simula na Ang klase namin at pina kilala ng prof namin ang bagong student his name is Allastir Dojin galing sya sa korea and he's older than me he's already twenty at ako eighteen lang hindi naman sya mukang twenty para sakin lang naman. After non ay pumasok na ulit kame ni laura sa panibagong sub hanggang sa matapos kame at mag break time.

Sa cafeteria kame pumunta dahil gusto ng kumain ni laura at ganon din naman ako habang omo order si laura ay nag hihintay naman ako sa table namin at gumagawa ng assignments alam ko kasing matatagalan si laura she's a popular girl in this university at all kaya sanay na ko sa pinsan ko, sa sobrang busy ko hindi ko na naramdaman na may nanonood na pala saken.

"Kanina ka pa ba anjan?" Tanong ko na may gulat.

He nod. "I'm here enough to watching a beautiful angel who's busy studying." He said to me bakat sa accent nya ang korean at english pero muka talaga syang koreano.

"Bolero, ano palang ginagawa mo sa table ko?" Mataray kong tanong sa kanya he just looked down kaya napatingin ako don at nakita ko ang empty na coke in can na naka crumpled na at mga plastics ng cakes and sandwiches oo with 's' kasi ang dami.

"Kinain mo lahat ng yan?" Takang tanong ko.

He nod again eh? Ang takaw pero hindi halata sa kanya. Dumating si laura finally at nagulat din sya sa nakita nyang kalat ni Allastir.

"Looks like someone is loving carbs e?" Biro ni laura sabay upo sa tabi ko tinabi ko muna ang mga gamit ko para malagay ko na ang mga pagkain sa harapan ko.

"Yeah i love them since i was a kid." Plain na sabi ni Allastir.

"Baka kulang pa join us madami akong binili yung iba galing sa mga students na mahal daw ako." Biro ni laura and she laugh.

We shared a lots of stories and most of the time si laura ang nag kukuwento about sa past naming dalawa and Allastir is just nodding and smile at halatang interesado sya sa pinag uusapan.

Mabilis na natapos ang break namin dahil sa haba ng kwentuhan namin at naubos naman namin ang mga pagkain namin good thing malakas silang kumain.

"Jamming naman tayo minsan like bar hopping?" Laura said to Allastir before kame mag hiwalay ng ways papunta sa ibang subjects namin iba kasi ang course ni Allastir mag kaklase lang kame sa iisang subject.

"Okay that's cool." Allastir answered

"Sige bigay ko na lang sayo number ni miki." Laura said nanlaki ang mata ko.

"What? Laura!" Saway ko sa pinsan ko alam nya naman na forbidden saken ang cellphone.

"Just kidding I'm giving mine na lang don't worry about Miki dadalhin ko lagi yan." Laura assured to Allastir and Allastir nod again and he accepts Laura's phone number and we got separated.

Natapos na ang klase ko pero hindi si laura may practice ang cheering squad ngayon kaya mag isa akong uuwi at sakto pa man din na umulan nga at wala akong payong. Nag antay ako sa waiting shed dahil wala pa si mang more nag lakad ako papalapit sa mismong ulan pero hindi naman ako nag paulan sapat na lapit lang para lang maramdaman ko lang ang ulan sa kamay ko.

Ng maramdaman ko ang pag patak nito sa kamay ko i feel so happy, mababaw man pero yun ang kaligayahan na nararamdaman ko ngayon maya maya pa ay nakita ko ang isang payong na papalapit saken pag angat ng payong ay parang naging slow motion ang lahat.

"Your being beautiful again miki." Ang malamyong boses nya ang nakapag pagising saken ano bang nangyayari saken.

Sumilong na ulit ako sa waiting shed at umupo don ipupunas ko na sana ang kamay ko sa skirt ko ng pigilan ako ni Allastir.

"Pff.. what are you a kid?" He asked and he gave me his handkerchief.

I pout, "Hindi na ko bata! Wala lang ako panyo kasi hiniram ni laura kanina." Palusot ko pero ang totoo ay meroon ako nasa bag ko ginamit ko kasi yon kanina nung umiyak ako non stop.

"And anyway thanks." I said he just smile we said quite for an minute and he broke it with a question.

"May inaantay ka ba dito?" Tanong nya.

"Hmm hmm yung driver ko wala pa kasi, ikaw may inaantay ka?" Tanong ko pabalik.

"Oo, meroon pero nakita ko na sya." He said and he looked at me and smile at me napa stun nanaman ako sa kanya, maya maya pa ay may huminto ng sasakyan sa harapan namin at lumabas don si mang more.

"Princess.." tawag ni mang more saken napatingin ako sa kanya. He look at Allastir and mang more smiled at him and Allastir nod na para bang nag kakaintindihan sila.

"Princess, inaantay ka na po ng magulang mo." Tawag ni mang more sakin i look at him and look at Allastir he's face change but when he saw me looking at him he sigh and he smile again.

"Sige na mauna ka na mag iingat ka." Allastir said.

"Ahh.. sige ikaw din." I said saka sumakay ng kotse ganon din si mang more buong byahe ay ginugulo ako ng facial expression ni Allastir at yung sign nila ni mang more mukang may hindi ako alam.

"Mang more pwede po mag tanong?" Tanong ko sa kanya tumawa si mang more.

"Nag tatanong kana Princess." He joked i pout.

"Biro lang, ano ang tanong mo?" Mang more

"Kilala mo po ba si Allastir?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi ngayon ko lang sya nakita, bagong classmate mo ba?" Balik tanong nya saken.

"Opo kanina lang sya pumasok pero mang more bakit parang mag kakilala na kayo kanina? Napansin ko rin yung tanguan nyo na para bang may hidden signals kayo." Paliwanag ko sa kanya.

"Ganon lang bumati ang mga lalaki sa isa't isa princess kahit ang daddy mo ganon din sa iba lalo na't ngayon lang nakita hindi naman kame kagaya sa inyong mga babae na bubbly kung bumati." Paliwanag ni mang more.

May kalahati saken ang naniniwala may kalahating hindi.

---

Update :)

One night mistakeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon