AYNA

Bölüm 6: Alışmak

"Kabuk bağlamayan yaralar, acımaya mahkumdur."

~~~~~~~

2 hafta sonra

Yaklaşık bir aydır buradayız.

Evet, bu korkutucuydu.

Yaklaşık bir aydır burada mahsur kalmıştık.

Evet, bu daha korkunçtu.

Yaklaşık bir aydır hiçbir hareketlenme yoktu.

Evet, bu daha da korkunçtu.

Yaklaşık bir aydır, burada yalnız olmadığımızı bilerek yaşıyorduk.

Bu, tüylerinizi diken diken etmekle kalmıyor, derinizin ıslanmasına, şakaklarınızdan su damlalarının akmasına sebep oluyordu.

"Hayır!"

"Hayır, hayır lütfen!"

"Şşt, sakin ol! Sakin ol tamam!"

"Anne!"

"Duru,"

"Gitme lütfen!"

"Duru... Dur artık."

"Beni bırakma..."

"Şşt... Geçti..."

"Lütfen..."

"ANNE!"

Kollarımı tuttu, görüşüm işte o an yerine geldi. Alev alev yanan vücudumu bir sıtma tuttu. Titriyordum ancak bu korkudan mıydı yoksa hasta mı olmuştum emin değildim. Bildiğim tek şey, rüyamdaki çığlıklar yerine dingin denizin fısıltılarının geceye eşlik eden tek şey olduğuydu.

"Gerçek değildi."

Sesi bir piyanonun melodisi kadar rahatlatıcı, bir kemanın sesi kadar huzurlu, bir battaniyenin içi kadar sıcaktı. Ateşin ışığında parlayan yeşil gözleri beni selamladığında derin bir iç çekerek gözlerimi yumdum. Titriyordum, o ise hiç olmadığı kadar sakindi. Hiç normal olmayan derin nefesler alıyordum ancak o, ilerideki deniz kadar durgundu. Ona hak veriyordum, herkes benim bu halime alışmıştı. Ben dışında herkes.

Omuzlarımda ki elleri beni rahatlatmak için var olsa da vücudum bir yabancının dokunuşunu garipsedi. Tam ben geri çekileceğim anda o ellerini çekti ve benden biraz uzaklaşarak nefes almam için alan açtı. Babamdan sonra kendimi o kadar büyük bir güvensizlik çukurunda bulmuştum ki bir daha toparlanamamıştım. Ondan sonra geçirdiğim her krizde birilerine zarar vermiş ya da birilerinden zarar görmüştüm. Bu yüzden kendimi korumak adına, en çok da başkalarını kendimden korumak adına temastan kaçınıyordum. Ölümle oyun oynadığımız bir yerdeydik ve bütün gün birbirimizi tanımamız için vaktimiz oluyordu. Ancak ben bu kadar hızlı güvenmeye alışık biri değildim. Ve ister istemez onun yabancı dokunuşundan adeta kediden ürken bir fare gibi sıyrıldığıma memnun bir şekilde son derin nefesimi aldım. Yıldızların güzelliği ve ateşin sıcaklığı, denizin sesiyle birlikte esen rüzgar beni rahatlattığında saçlarımı terli yüzümden çektim.