De overnachting // bankzitters & Matthy fanfictie

Hoofdstuk 13

POV ROOS
Het is 7.15 uur. Mijn wekker gaat af. Aangezien ik niet veel gedronken had en ervan uit ging dat ik wel goed zou slapen had ik m'n wekker gezet om vroeg te gaan sporten. Ik hou echt van de sportschool, maar in Nederland durf ik niet echt, daar kom je altijd mensen tegen die je niet tegen wilt komen. Langzaam kom ik overeind en slinger ik m'n benen uit bed. Ik sta op en pak mijn sportlegging en oversized T-shirt en loop naar de badkamer. Ik trek het aan, doe mijn haar in een hoge staart en dan doe ik nog een klein beetje mascara op. Anders zie ik er helemaal niet uit. Dan hoor ik opeens nog een wekker afgaan in de kamer. Iemand zal wel z'n normale wekker vergeten uit te zetten nu ze een nachtje weg zijn. Al snel stopt het geluid en ik pak nog even m'n oortjes en check wat dingen op m'n mobiel. Dan loop ik de badkamer uit en zie ik Matthy in sportkleding staan.

POV MATTHY
Het is 7.30 uur. Mijn wekker gaat af. Ik had m gisteravond nog even gezet zodat ik nu kon gaan sporten. Gratis sportschool in een hotel pak ik altijd even mee. Ik sta langzaam op en zie dat Roos niet meer in haar bed ligt. Wel is het licht in de badkamer aan. Misschien voelt ze zich niet helemaal lekker of is ze gewoon even naar de wc. Ik trek snel een kort sportbroeken aan met een simpel T-shirt. Dan pak ik m'n oortjes en m'n mobiel. Net wanneer ik wil gaan komt Roos de badkamer uit. Ook zij staat in sportkleding, met haar oortjes in en haar mobiel in haar hand. Ze glimlacht verlegen naar me en zegt zachtjes 'goedemorgen'. 'Hey' antwoord ik met een kleine glimlach. Dan kijkt ze even blozend naar de vloer. Dit had ze niet verwacht. Ik geef even een knikje naar de deur, als soort vraag of ze meegaat. Ze knikt naar me en loopt achter me aan. Samen lopen we over de gang naar de gym. We praten beide niet, misschien zijn we te moe, misschien durven we niet. Al snel komen we aan bij het sportgemeente van het hotel. Het is echt huge, ik zie Roos met grote ogen om haar heen kijken. 'Wow', verlaat zachtjes haar mond. 'Zeg dat wel ja', zeg ik grijnzend. 'Dus uhm, wat ben jij van plan? Ben je meer van de gewichten of de cardio?' Vraagt ze aan me. Na haar vele kennis rondom voetbal en dan ook nog dit, m'n hart maakt een klein sprongetje. 'Ik begin meestal met cardio om even warm te worden en dan ga ik meestal naar de gewichten. Zoals je ziet ben ik niet erg breed en daar moet toch even verandering in komen.' Ik maak me zo breed mogelijk en Roos lacht me uit. 'Als je zo breed wil worden ben je nog wel even bezig inderdaad. Ik wilde eigenlijk hetzelfde doen. Ik warm altijd op met eventjes fietsen. Loopbanden enzo is echt niks voor mij.' 'Top idee ik ga met het mee.' Zeg ik tegen haar.

POV ROOS
Matthy zit op de fiets tegenover me. Ik begin langzaam, want mijn spieren zijn altijd een beetje stijf in de ochtend. Matthy daarentegen komt al snel op gang. Na een tijdje fiets hij erg hard, ik denk dat hij zich meer loopt uit te sloven voor mij dan voor zichzelf. Ik fiets nu ook wel een aardig tempo. Ik ga rechtop zitten en sla mijn armen over elkaar, dan trek ik m'n wenkbrauw op en kijk Matthy aan net zo'n blik van "wat ben je nou weer aan het doen". Grijnzend kijkt hij terug, maar na een minuut of vijf is hij kapot. En terecht, dat zou ik ook zijn als ik zo m'n best deed. Hij gaat langzamer fietsen en vraagt hoe lang ik nog wil. 'Een minuut of tien.' Zeg ik zo serieus mogelijk, terwijl het helemaal niet waar is. Ik ben er helemaal klaar mee. 'Oh eh prima', antwoord hij met een moeilijk gezicht. Dan begin ik te lachen en hij kijkt me raar aan, 'tuurlijk niet gekkie ik ben er ook helemaal klaar mee'. Samen lopen we naar de gewichten. 'Ik kon echt nog wel hoor.' Probeert Matthy zichzelf nog te verdedigen. 'Aha'.

POV MATTHY
Ik ben helemaal kapot. Waarom sloof ik me zo uit voor een meid waarbij ik niks wil proberen. Eenmaal bij de gewichten aangekomen begin ik met legpress, dat vind ik altijd wel een chille. Ik kan al aardig wat kilootjes hebben, maar weet wel dat ik nu niet over m'n grenzen moet gaan. Bij gewichten kun je geen grappen maken. Roos pakt twee dumbells en squad daarmee om het wat zwaarder te maken. Ik kan me moeilijk focussen op mijn eigen onderdeel. Haar lichaam is zo mooi en die kont die elke keer zo wordt aangespannen in die sportlegging. Haar vormen zijn zo mooi. Dan merk ik opeens dat ze me al die tijd via de spiegel zit aan te kijken. Snel kijk ik weg, maar ik word wel helemaal rood. Roos durft geen opmerking te maken, maar ik weet precies wat ze denkt: wat een engerd. Ik baal van mezelf en doe nu extra hard m'n best om mezelf een beetje te straffen. Na dit moment is het de hele tijd toch wat ongemakkelijk, maar wanneer we teruglopen naar de hotelkamer begint de sfeer er toch weer een beetje in te komen. We lachen samen en praten over sport. Het is iets wat ons allebei interesseert, maar waar we ook allebei niet bijzonder goed in zijn. 'Doe jij eigenlijk ook een bepaalde sport?' Vraagt Roos aan me. 'Nou ik voetbal dus bij creators fc, maar ik ben niet heel goed dus ik sta er niet heel veel in. Vroeger speelde ik altijd bij de club in ons dorp. Verder ga ik af en toe wel naar de sportschool, maar ik maak eigenlijk te weinig gebruik van m'n abonnement. Verder doe ik niet heel veel, ik ben best lui eigenlijk haha'. Antwoord ik. 'Aha, nou leuk toch! Ik wil je wel eens zien spelen in zo'n wedstrijd van creators. Zelf zat ik vroeger op dans, maar sinds ...' Ze valt even stil. 'Sinds wat?' Ik kijk haar bezorgd aan, is er iets gebeurd. Komt er nu hetgeen wat er met haar aan de hand is. 'Nee ik ... ik kan het niet.' Stamelt ze. 'Je hoeft me niks te vertellen het is oké.' Ik leg een hand op haar arm en kijk haar geruststellend aan. Dan zie ik dat de tranen in haar ogen staan en ik trek haar in mijn armen. Ik geef haar een zachte knuffel en al snel komen haar tranen.

POV ROOS
Ik vertel Matthy dat ik vroeger heb gedanst. Dan wil ik hem vertellen dat ik dat niet meer doe sinds ik niet meer lekker in m'n vel zit. Dat is al lange tijd geleden dus. Alle incidenten komen weer bij me naar boven en het lukt me gewoon nog niet om het Matthy te vertellen, ookal vertrouw ik hem echt. Hij legt lief een hand op m'n arm en kijkt me geruststellend aan. 'Je hoeft me niks te vertellen het is oké'. Terwijl ik terugdenk aan de afgelopen jaren en als hij dan ook nog eens zo lief doet krijg ik tranen in mijn ogen. Hij ziet het en trekt me in een knuffel. Het voelt zo veilig en warm, ik kan m'n tranen nu echt niet meer inhouden. Ik knuffel hem zachtjes terug en geniet volop. Zo staan we wel een paar minuten in de hal van het hotel. 'Dankjewel Matthy', zeg ik zacht en maak me los uit de knuffel. 'Natuurlijk geen probleem. Weet dat je alles aan me kunt vertellen, maar dat ik je niet ergens toe zal dwingen.' Hij kijkt zo lief! 'Nogmaals bedankt', ik glimlach terug en kijk blozend even weg. Vervolgens bedenk ik me dat ik me niet zo speciaal moet voelen, hij zou dit bij iedereen gedaan hebben. Dat is gewoon hoe hij is, het heeft niks te maken met mij. 'Ehm zullen we maar teruggaan naar de kamer?' Vraag ik dus maar. Ik heb het weer helemaal ongemakkelijk gemaakt door mijn gedachten. Hij heeft gelukkig niks door en glimlacht in zichzelf. Wanneer we de deur open doen staat Koen direct voor ons. 'Gasten heftig nieuws, kom snel naar binnen.' Matthy en ik kijken elkaar even verbaasd aan maar lopen dan snel achter Koen aan naar binnen. 'Koen ... wat is er?' Vraag ik zachtjes.

Ja wat zou er toch aan de hand zijn? Dat lezen jullie in het volgende deel :)