De overnachting // bankzitters & Matthy fanfictie

Hoofdstuk 32

Hoi hoi, alweer 1,5 jaar geleden begon ik met dit verhaal en ruim een jaar geleden heb ik het vorige hoofdstuk online gegooid.

Nog steeds krijg ik af en toe de vraag om nieuwe delen en lieve complimentjes over mijn boek. Daarom heb ik besloten om nog weer wat te gaan schrijven.

Ik hoop dat jullie het leuk vinden en laat vooral even weten of je nog nieuwe delen wilt en hier eventueel ideeën voor hebt!!

POV MATTHY
De hele avond hebben we gezellig spelletjes gespeeld op de nintendo switch. Ook hebben we gekletst en lijkt alles goed te zitten. Roos heeft weer wat meer verteld over haar verleden en de afgelopen tijd. Ik begin haar steeds beter te begrijpen.
Maar... het is wel oneerlijk. Zij heeft zoveel gedeeld over zichzelf en ik nog amper over mij. Tuurlijk de leuke en obvious dingen weet ze, maar mijn duistere dingen weet ze niet. Ik weet niet of dit een goed moment is om ze te vertellen, maar ik weet dat ik er ook niet te lang mee moet wachten. Dan raak ik alleen maar verder verstrikt in mijn geheimen...

'Ik vond het heel gezellig vanavond Roos.' Zeg ik zacht en ik geef haar een kusje op haar wang. 'Ik ook met jou Mat.' We horen stemmen bij de deur en gaan snel beide aan een kant van de bank zitten. Dan stormen Amy en Koen de kamer binnen. 'Net op tijd.' Fluister ik zachtjes naar Roos en geef haar een knipoog. Ze glimlacht breed en begint te blozen.

POV ROOS
De volgende ochtend wordt ik vroeg wakker. Het was een heerlijke avond met Matthy waarin ik me weer wat meer heb durven openstellen. Ik ben van plan om me nog even lekker om te draaien en verder te slapen, maar ik zie dat in het bed tegenover me alleen Koen nog maar ligt. Naast mij ligt Amy. Waar is Mat? Misschien is hij gewoon vast ontbijten of sporten of loopt hij een rondje door het hotel. Ik besluit op te staan en naar het sportschool gedeelte van het hotel te gaan. Ik kleed me aan, een strakke sportlegging en oversized shirt. Daarna doe ik mijn haar in een hoge staart, pak m'n mobiel en ga naar de gym.
Het is nog vroeg dus veel mensen zullen er nog niet zijn. Door de glazen wanden zie ik Matthy staan. Hij is dus inderdaad hier! Wat goed! Ik versnel mijn pas en trek de deur van de gym open. Ik wil mijn mond opendoen om hem vrolijk te begroeten, maar dan zie ik hem boos praten tegen iemand. Het is Robbie. Mijn glimlach verdwijnt van mijn gezicht. Ze hebben mij allebei nog niet gezien dus ik blijf staan en luister naar hun gesprek, of beter gezegd, geschreeuw.

POV MATTHY
'Ik vroeg je toch gewoon om van die machine af te gaan!?' Roep ik naar Robbie. 'Ja gast,' en hij staat op van de machine en gaat voor me staan, 'je denkt toch niet dat je mij kunt rond commanderen.' Het blijft even stil, ik denk gefrustreerd na over een comeback. 'Je mag dan wel de meeste abonnees hebben, maar het stijgt je echt naar je kop. Facking egoïst.' Robbie draait zich om en gaat snel weer op de machine zitten. 'Daar gaat het helemaal niet om. Tyfus hond.' Zeg ik en ik trap met m'n voet tegen een paal. 'Waar gaat het dan wel om!?' Rob kijkt me boos aan. Ik kan niet meer denken en er knapt iets in m'n hoofd. Kortsluiting. Ik pak een dumbbell op die naast me op de grond ligt. Alles gebeurd zo snel. Ik doe mijn arm in de lucht met de dumbbell in mijn hand en wil een zwaai beweging maken naar Robbie. Maar terwijl ik dat wil doen zie ik via de spiegel Roos naar ons kijken. Naar mij kijken. Het lijkt alsof ik weer op aarde terecht kom en weer na kan denken. Ik beweeg mijn arm naar onderen en laat de dumbbell los boven de grond. Hij valt met een harde plof op de grond en ik kijk ernaar. 

POV ROOS
'What the fuck?' zeg ik zachtjes. Mat zijn gezichtsuitdrukking is van heel boos naar heel verdrietig en beschaamd gegaan. 'Ik...' begint hij. Maar dan staat zijn blik weer boos en loopt hij langs Robbie en mij heen richting de deur. Ik schud verbaasd mijn hoofd en kijk dan naar Robbie. Die haalt een beetje verdwaasd zijn schouders op, alsof hij wil laten zien dat hij ook niet zo goed snapte wat daar gebeurde. Dan pakt hij de dumbbell op, legt die op de goede plaats en gaat weer verder met zijn oefeningen op de machine. 'What the fuck?' zeg ik nog eens, maar nu wat harder. 'Wat?' vraagt Robbie aan me en draait zijn gezicht bij zodat hij me aan kan kijken. 'Fans denken altijd dat alles tip top in orde is, jullie zien alleen het perfecte plaatje.' Hij spuugt de woorden bijna uit. Dan pakt hij nadrukkelijk zijn airpods en zet muziek op.